ไบเฟนทริน เป็น สารเคมีกำจัดแมลง ในกลุ่ม ไพรีทรอยด์ ส่งผลต่อ ระบบประสาท ของ แมลง ผลิตภัณฑ์ที่มีไบเฟนทรินเป็นสารออกฤทธิ์ เช่น แม็กซ์ธอร์, ทาวสตาร์, ไบเกรด, และออโธ โฮม ดีเฟนส์ แม๊กซ์ เป็นต้น

ไบเฟนทริน
ชื่อ
IUPAC name
2-Methyl-3-phenylphenyl)methyl (1S*,3S*)-3-[(Z)-2-chloro-3,3,3-trifluoroprop-1-enyl]-2,2-dimethylcyclopropane-1-carboxylate
เลขทะเบียน
3D model (JSmol)
ECHA InfoCard 100.120.070 แก้ไขสิ่งนี้ที่วิกิสนเทศ
  • CC1=C(C=CC=C1COC(=O)[C@H]2[C@H](C2(C)C)\C=C(\C(F)(F)F)/Cl)C3=CC=CC=C3
คุณสมบัติ
C23H22ClF3O2
มวลโมเลกุล 422.87 กรัม/โมล
ลักษณะทางกายภาพ ของเหลวเหนียว, ผลึก หรือ ของแข็งเหนียว สีน้ำตาลอ่อนถึงอำพัน
ความหนาแน่น 1.21 ที่ 20 องศาเซลเซียส
จุดหลอมเหลว 68-70.6 องศาเซลเซียส
<1ไมโครกรัม/ลิตร ที่ 20 องศาเซลเซียส
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa

ไบเฟนทริน, ไพรีทรอยด์ยุคที่ 4, ถูกค้นพบและพัฒนาขึ้นโดยบริษัท FMC Corporation Pty Ltd ไบเฟนทรินละลายในน้ำต่ำ มีค่าการละลายน้ำน้อยกว่า 1 ไมโครกรัม/ลิตร มีความคงทนในดินสูง(ค่าครึ่งชีวิต = 7 วัน - 8 เดือน) เป็นสารเคมีกำจัดปลวกที่มีฤทธิ์ตกค้างนานที่สุดที่ขึ้นทะเบียนวางขายในท้องตลาด ณ ปัจจุบัน

เอกสารข้อมูลเพื่อความปลอดภัย (MSDS) ของ แม็กซ์ธอร์ (ชื่อการค้าของไบเฟนทริน) ของบริษัท Ensystex Australasia Pty Ltd แสดงว่าไม่เป็นสารก่อมะเร็ง เป็นพิษ สูงต่อ ปลา, เพราะ, เหมือนกับทุกสารในกลุ่มไพรีทรอยด์ , เป็นสารที่ยับยั้ง ATPase สัตว์มีกระดูกสันหลังที่อาศัยในน้ำมีความอ่อนแอสูงต่อสารที่ยับยั้ง ATPase กว่าสัตว์มีกระดูกสันหลังที่อาศัยบนบกเนื่องจากพวกมันต้องขึ้นอยู่กับกระบวนการสังเคราะห์ ATP ที่เหงือกเพื่อจะรักษาสมดุลออสโมซิส

ข้อมูลจากการประเมินความเสี่ยง, EPA สรุปว่าไม่มีอันตรายที่จะส่งผลต่อประชากรทั่วไป ทารกและเด็กจากการได้รับและสะสมสารตกค้างจากไบเฟนทริน


แก้

แม่แบบ:Ester-stub