แจนิส จอปลิน
แจนิส ลิน จอปลิน (อังกฤษ: Janis Lyn Joplin; 19 มกราคม ค.ศ. 1943 – 4 ตุลาคม ค.ศ. 1970) เป็นนักร้อง-นักแต่งเพลง ชาวอเมริกัน ร้องเพลงในแนวร็อก, โซล และบลูส์ เธอถือเป็นหนึ่งในร็อกสตาร์ที่ประสบความสำเร็จที่สุดในยุคนั้น เป็นที่รู้จักจากการมีเสียงเมซโซ-โซปราโนอันทรงพลัง[1] และการแสดงบนเวทีได้อย่างน่าตื่นเต้น[2][3][4]
แจนิส จอปลิน | |
---|---|
แจนิส จอปลิน เมื่อปี 1970 | |
เกิด | แจนิส ลิน จอปลิน 19 มกราคม ค.ศ. 1943 พอร์ทอาร์เทอร์ รัฐเท็กซัส สหรัฐ |
เสียชีวิต | ตุลาคม 4, 1970 ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ | (27 ปี)
สาเหตุเสียชีวิต | เฮโรอีนเกินขนาด |
สุสาน | เถ้ากระดูกถูกนำไปกระจายอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก |
ชื่ออื่น | เพิร์ล |
การศึกษา | วิทยาลัยเทคโนโลยีลามาร์, มหาวิทยาลัยเท็กซัสแอทออสติน, วิทยาลัยพอร์ทอาร์เธอร์ |
อาชีพ | นักร้อง-นักแต่งเพลง |
อาชีพทางดนตรี | |
แนวเพลง | |
เครื่องดนตรี | |
ช่วงปี | 1962–1970 |
ค่ายเพลง | โคลัมเบียเรเคอดส์ |
เว็บไซต์ | janisjoplin |
ลายมือชื่อ | |
ปี ค.ศ. 1967 จอปลินมีชื่อเสียงจากการปรากฏตัวในเทศกาลมอนเทอเรย์พอป ที่ตอนนั้นเธอเป็นนักร้องนำวงแนวไซเคเดลิกร็อก ที่ชื่อ บิกบราเทอร์แอนด์เดอะโฮลดิงคอมแพนีจากซานฟรานซิสโกที่ยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก[5][6][7] หลังจากออกอัลบัมสองชุดกับวง เธอก็ออกจากวงมาเป็นศิลปินเดี่ยว โดยมีทีแบ็กอัปของตัวเอง วงแรกชื่อ คอซมิกบลูส์ วงต่อมาชื่อ ฟูลทิลต์บูกีแบนด์ เธอปรากฏตัวในเทศกาลวูดสต็อก และ เฟสติวัลเอกซ์เพรส จอปลินมี 5 ซิงเกิลที่ติดชาร์ตบิลบอร์ดฮอต 100 รวมถึงซิงเกิลคัฟเวอร์เพลงของคริส คริสตอฟเฟอร์สันที่ชื่อ "Me and Bobby McGee" ขึ้นอันดับ 1 เมื่อเดือนมีนาคม ค.ศ. 1971[8] เพลงของเธอที่ได้รับความนิยม รวมถึงเพลงฉบับคัฟเวอร์อย่าง "Piece of My Heart", "Cry Baby", "Down on Me", "Ball and Chain" และ "Summertime" ส่วนเพลงของเธอเอง "Mercedes Benz" ถือเป็นเพลงที่บันทึกเสียงเพลงสุดท้ายของเธอ[9][10]
จอปลินเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเสพเฮโรอีนเกินขนาดเมื่อปี ค.ศ. 1970 ด้วยวัย 27 ปี หลังออกอัลบัมสามชุด ส่วนอัลบัมชุดที่ 4 Pearl ออกเมื่อเดือนมกราคม ค.ศ. 1971 สามเดือนหลังเธอเสียชีวิต สามารถขึ้นชาร์ตบิลบอร์ดที่อันดับ 1 ได้ ชื่อของเธอถูกบันทึกไว้ในหอเกียรติยศร็อกแอนด์โรลหลังจากเธอเสียชีวิต ในปี ค.ศ. 1995 นิตยสาร โรลลิงสโตน ยกให้เธออยู่อันดับ 26 ใน รายชื่อ 100 ศิลปินที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล เมื่อปี ค.ศ. 2004[11] และอยู่อันดับ 28 ของรายชื่อ 100 อันดับ นักร้องที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล เธอยังถือเป็นหนึ่งในนักดนตรีของสหรัฐที่มียอดขายสูงสุด จากข้อมูลของสมาคมผู้ประกอบกิจการเพลงของสหรัฐอเมริกา ยืนยันยอดขายอัลบัมที่ 15.5 ล้านชุด[12]
อ้างอิง
แก้- ↑ Bennett, Gloria. "Vocal technique. Breaking through. From rock to opera, the basic technique of voice". สืบค้นเมื่อ September 10, 2013.
- ↑ Mark Kemp. "Janis Joplin Biography". rollingstone.com.
- ↑ Gillian G. Gaar. "Janis Joplin".
{{cite web}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|encyclopedia=
ถูกละเว้น (help) - ↑ "Janis Joplin". rockhall.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-12.
- ↑ "Women Who Rock: Greatest Breakthrough Moments 1967 Janis Joplin takes a piece of our heart". rollingstone.com. June 22, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-09-12. สืบค้นเมื่อ 2020-02-04.
- ↑ Jen Yamato (November 21, 2015). "The Secret Life of Janis Joplin: A Girl, Interrupted". thedailybeast.com.
- ↑ Wayne Robins (March 31, 2016). A Brief History of Rock, Off the Record. Routledge. pp. 111–112. ISBN 9781135923464.
- ↑ "Janis Joplin". billboard.com.
- ↑ "The 10 best Janis Joplin songs". telegraph.co.uk. September 23, 2015.
- ↑ Michael Gallucci. "Top 10 Janis Joplin Songs". ultimateclassicrock.com.
- ↑ "100 Greatest Artists of All Time". Rolling Stone. June 11, 2009. สืบค้นเมื่อ June 13, 2010.
- ↑ "TOP ARTISTS (ALBUMS)". Recording Industry Association of America. สืบค้นเมื่อ September 6, 2015.