เอเธล แบร์รีมอร์
เอเธล แบร์รีมอร์ (อังกฤษ: Ethel Barrymore; 15 สิงหาคม ค.ศ. 1879 – 18 มิถุนายน ค.ศ. 1959) หรือชื่อเกิด เอเธล เมย์ บลายธ์ (อังกฤษ: Ethel Mae Blythe) เป็นนักแสดงชาวอเมริกันและสมาชิกของครอบครัวนักแสดง แบร์รีมอร์[1][2] เธอเป็นทั้งนักแสดงละครเวที ภาพยนตร์ และวิทยุ ที่มีช่วงอาชีพยาวนานกว่าหกทศวรรษและได้รับการยกย่องให้เป็น "สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของโรงละครอเมริกัน" เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมถึงสี่ครั้ง และได้รับรางวัลจากภาพยนตร์เรื่อง นอนบัตเดอะโลนลีฮาร์ต (1944)
เอเธล แบร์รีมอร์ | |
|---|---|
_(14595127410).jpg) แบร์รีมอร์เมื่อปี 1896 | |
| เกิด | เอเธล เมย์ บลายธ์ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1879 ฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐ |
| เสียชีวิต | 18 มิถุนายน ค.ศ. 1959 (79 ปี) ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ |
| อาชีพ | นักแสดง |
| ปีปฏิบัติงาน | 1895–1957 |
| คู่สมรส | รัสเซลล์ กริสโวลด์ โคลต์ (สมรส 1909; หย่า 1923) |
| บุตร | 3 คน |
| บิดามารดา | มอริส แบร์รีมอร์ จอร์เจียนา ดรูว์ |
| ครอบครัว | แบร์รีมอร์ |
| ลายมือชื่อ | |
 | |
แบร์รีมอร์เสียชีวิตเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน ค.ศ. 1959 ด้วยโรคระบบหัวใจหลอดเลือดที่บ้านของเธอในฮอลลีวูด[3] เธอมีดวงดาวอยู่บนฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟมสำหรับวงการภาพยนตร์[4] และยังเป็นสมาชิกของหอเกียรติยศโรงละครอเมริกัน ร่วมกับพี่ชายของเธอ จอห์น และลิโอเนล[5]
อ้างอิง
แก้- ↑ Obituary Variety, June 24, 1959.
- ↑ "Theatre | Alexander Street, a ProQuest Company". search.alexanderstreet.com.
- ↑ "Ethel Barrymore Is Dead at 79; One of Stage's 'Royal Family'". The New York Times, June 19, 1959.
- ↑ "Hollywood Walk of Fame - Ethel Barrymore". walkoffame.com. Hollywood Chamber of Commerce. สืบค้นเมื่อ November 14, 2017.
- ↑ "Theater Hall of Fame members". สืบค้นเมื่อ 2 June 2020.
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้