เหมือดคน
| เหมือดคน | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Superasterids |
| อันดับ: | Santalales |
| วงศ์: | Santalaceae |
| สกุล: | Scleropyrum Arn. |
| สปีชีส์: | S. pentandrum |
| ชื่อทวินาม | |
| Scleropyrum pentandrum (Dennst.) Mabb. | |
| ชื่อพ้อง | |
|
รายการ
| |
เหมือดคน มะไฟแรด หรือ นมวัว (ชื่อวิทยาศาสตร์: Scleropyrum pentandrum) เป็นพืชในวงศ์ย่านตีเมีย ลักษณะเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูงได้ถึง 7 เมตร ขึ้นรวมกันเป็นกลุ่ม มีหนามแหลมตามลำต้นและกิ่งก้าน ลำต้นและกิ่งอ่อนมีสีเขียว เมื่อแก่จะแตกเป็นร่องลึก ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงเวียนสลับ รูปรีแกมรูปไข่หรือรูปขอบขนาน ขนาด 5 × 18 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบเรียวแหลม ขอบใบเรียบ ก้านใบมีขนนุ่ม ไม่มีหูใบ ดอกออกเป็นช่อเชิงลดตามลำต้นและซอกใบ รูปทรงกระบอก ช่อดอกแยกเพศหรือสมบูรณ์เพศอยู่ร่วมต้น ดอกย่อยมีขนาดเล็ก กลีบรวมสีเขียวแกมเหลืองมี 5 กลีบ ดอกเพศผู้เป็นช่อแบบหางกระรอกออกรวมกันเป็นกลุ่ม มีก้านดอกย่อยสั้นมาก ดอกเพศเมียเป็นช่อดอกแบบช่อกระจะ ไม่มีก้านดอก มีขนาดใหญ่กว่าดอกเพศผู้ รังไข่อยู่ต่ำกว่าวงกลีบ ในดอกที่สมบูรณ์เพศมักมีเกสรเพศผู้ที่เป็นหมัน ดอกมีกลิ่นเหม็น ออกดอกราวเดือนมกราคม–มีนาคม ผลเป็นผลสดทรงลูกแพร์หรือรูปไข่ ขนาด 1.3–2.6 เซนติเมตร ภายในมีเมล็ดรูปทรงกลม 1–3 เมล็ด ติดผลราวเดือนสิงหาคม–ตุลาคม ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ดหรือตอนกิ่ง[2]
เหมือดคนมีถิ่นกำเนิดในอินเดีย จีนตอนใต้ อินโดจีน และนิวกินีตะวันตก[3] ในไทยพบตามป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง ป่าชายหาดที่ความสูงจากระดับน้ำทะเล 500–1,000 เมตร[4] แก่นและลำต้นใช้ต้มดื่มแก้กษัย ปวดเมื่อย บำรุงกำลัง[2]
อ้างอิง แก้
- ↑ The Plant List, genus Scleropyrum
- ↑ 2.0 2.1 "นมวัว (Scleropyrum pentandrum)". ฐานข้อมูลสมุนไพร คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. สืบค้นเมื่อ April 1, 2020.
- ↑ "Scleropyrum pentandrum (Dennst.) Mabb. - Plants of the World Online". Kew Science. สืบค้นเมื่อ April 1, 2020.
- ↑ "มะไฟแรด - Scleropyrum pentandrum". ฐานข้อมูล - กรมป่าไม้. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-06-05. สืบค้นเมื่อ April 1, 2020.
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |