เรือควบคุมทะเล (อังกฤษ: The Sea Control Ship; ตัวย่อ: SCS) เป็นเรือบรรทุกอากาศยานขนาดเล็กที่ออกแบบและพัฒนาโดยกองทัพเรือสหรัฐอเมริกา สมัยผู้บัญชาการทหารเรืออัลโม ซัมวัล์ต (Elmo Zumwalt) ระหว่างปีคริสต์ทศวรรษที่ 1970 ปัจจุบันหมายถึงเรือของกองทัพเรือที่สามารถปฏิบัติหน้าที่ที่คล้ายกัน[1] เรือควบคุมทะเลมีวัตถุประสงค์เป็นเรือคุ้มกัน ให้การสนับสนุนทางอากาศสำหรับขบวนเรือ มันเป็นผลมาจากการตัดงบประมาณกองทัพเรือสหรัฐในช่วงเวลานั้น ในปัจจุบันราชนาวีของหลายชาติต่างมีเรือควบคุมทะเลในประจำการของตน รวมถึงราชนาวีไทยด้วย

ภาพวาดตามแนวคิด (1972)
ชั้นเรือโดยสรุป
ชื่อ:เรือควบคุมทะเล (SCS)
สร้างที่:ไม่ถูกสร้าง
ผู้ใช้งาน:กองทัพเรือสหรัฐอเมริกา
ราคา:100 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เมื่อ ค.ศ. 1973
แผนที่จะสร้าง:8 ลำ
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท: เรือบรรทุกอากาศยานต่อต้านเรือดำน้ำ
ขนาด (ระวางขับน้ำ): 9,773 ตัน (เรือเปล่า)
13,736 ตัน (เต็มที่)
ความยาว: 190 เมตร
ความกว้าง: 24 เมตร
กินน้ำลึก: 6.59 เมตร
ระบบขับเคลื่อน: 2 × General Electric LM2500+ กังหันก๊าซ, หนึ่งเพลา, 45,000 shp
เครื่องกำเนิดไฟฟ้า 3 x 2500 Kw (SSG)
ความเร็ว: 26 นอต (48 กม./ชม.)
24 นอต (44 กม./ชม.) (ต่อเนื่อง)
อัตราเต็มที่: นายทหาร 76 นาย
ลูกเรือ 624 นาย
ยุทโธปกรณ์: 2 x Phalanx CIWS 20 มม.
อากาศยาน: 3 x AV-8A Harrier VTOL
3 x SH-2 Seasprite LAMPS I
14 x SH-3 Sea King
อุปกรณ์สนับสนุนการบิน: ดาดฟ้าบิน: 545 x 105 ft. (166.1 x 32 m)
Enclosed hangar: 19 ft. (5.8m) high
ลิฟต์ยกอากาศยาน: 60,000 lb. (27.2 mt) lift capacity
• Centerline: 60 x 30 ft. (18.3 x 9.1 m)
• Stern: 35 x 50 ft. (10.7 x 15.4 m)
ปริมาณเชื้อเพลิง JP-5: 950 ตัน (861.8 mt)
Aviation ordance: 180 tons (163 mt)

หนังสืออ่านเพิ่ม แก้

  • Friedman, Norman (1985). U.S. Aircraft Carriers: an Illustrated Design History. Naval Institute Press. ISBN 0-8702-1739-9.
  • Mullane, USN, Lt. Cmdr. Paul N. (March 1973). "Sea Control" (PDF). Naval Aviation News: 42–43. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2010-11-05. สืบค้นเมื่อ 2008-08-30.

อ้างอิง แก้