เนเฟรูคาเยต
เนเฟรูคาเยต เป็นเจ้าหญิงแห่งอียิปต์โบราณและพระราชินีจากราชวงศ์ที่สิบเอ็ด โดยทราบพระนามของพระองค์เพียงแค่จากจารึกของเจ้าพนักงานราชสำนักของพระองค์นามว่า เรดยูคนุม ซึ่งพบในเมืองเดนเดรา (ปัจจุบันอยู่ในพิพิธภัณฑ์อียิปต์ ในกรุงไคโร ซีจี 20543)[1][2] พระองค์อาจจะเป็นพระราชมารดาของฟาโรห์อินโยเตฟที่ 3 ซึ่งมีพระนามว่า เนเฟรู พระองค์ยังได้รับพระสมัญญานามว่า "พระราชธิดาแห่งกษัตริย์" (z3.t-nỉsw.t), "พระมเหสีอันเป็นที่รักแห่งกษัตริย์" (ḥm.t-nỉsw.t mrỉỉ.t=f) และ "ผู้ประดับประดาแห่งกษัตริย์" (ẖkr.t-nỉsw. t) จากสิ่งนี้ พระองค์น่าจะเป็นพระราชธิดาของฟาโรห์อินโยเตฟที่ 1 และเป็นพระมเหสีในฟาโรห์อินโยเตฟที่ 2[2] นอกจากนี้ ในหลุมฝังพระบรมศพของฟาโรห์อินโยเตฟที่ 3 ยังพบชิ้นส่วนจารึกที่บันทึกนามของสตรีคนหนึ่งว่า เนเฟรูเคา ซิลก์ รอธ ได้โต้แย้งว่า เนเฟรูเคา เป็นเพียงการเขียนที่แตกต่างกันสำหรับชื่อ เนเฟรูคาเยต เนเฟรู น่าจะเป็นเพียงชื่อย่อของ เนเฟรูเคา/เนเฟรูคาเยต[3]
| |||||||
| เนเฟรูคาเยต ในไฮเออโรกลีฟอียิปต์ | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| สมัย: ราชอาณาจักรกลาง (2055–1650 BC) | |||||||
อ้างอิง
แก้- ↑ Dodson, Aidan, Hilton, Dyan. The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson (2004). ISBN 0-500-05128-3, p.89
- ↑ 2.0 2.1 Grajetzki, Wolfram. Ancient Egyptian Queens: A Hieroglyphic Dictionary. London: Golden House Publications (2005). ISBN 0-9547218-9-6, p.27
- ↑ Silke Roth: Die Königsmütter des Alten Ägypten von der Frühzeit bis zum Ende der 12. Dynastie. Harrassowitz, Wiesbaden (2001), ISBN 3-447-04368-7, 185-189