เนลสัน วิลมาร์ท อัลดริช
เนลสัน วิลมาร์ท อัลดริช (อังกฤษ: Nelson Wilmarth Aldrich; 6 พฤศจิกายน 1841 - 16 เมษายน 1915) เป็นนักการเมืองชาวอเมริกันที่มีชื่อเสียงและเป็นผู้นำพรรครีพับลิกันในวุฒิสภาสหรัฐ ซึ่งเขาเป็นสมาชิกวุฒิสภาจากรัฐโรดไอส์แลนด์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1881 ถึง ค.ศ. 1911 ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1890 เขาเป็น 1 ใน "บิ๊ก 4" คนสำคัญของพรรครีพับลิกันซึ่งเป็นผู้ควบคุมการตัดสินใจที่สำคัญของวุฒิสภาร่วมกับ Orville H. Platt, William B. Allison และ John Coit Spooner[1]
เนลสัน วิลมาร์ท อัลดริช | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1841 |
| เสียชีวิต | 16 เมษายน ค.ศ. 1915 (73 ปี) |
| เชื้อชาติ | สหรัฐอเมริกา |
| พรรคการเมือง | พรรครีพับลิกัน |
เขาเกิดในฟอสเตอร์ รัฐโรดไอส์แลนด์ อัลดริชรับราชการในกองทัพสหภาพระหว่างสงครามกลางเมืองอเมริกา หลังสงคราม เขากลายเป็นหุ้นส่วนในบริษัทค้าส่งขนาดใหญ่และชนะการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรรัฐโรดไอส์แลนด์ เขาดำรงตำแหน่งเพียงวาระเดียวในสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐก่อนที่จะชนะการเลือกตั้งวุฒิสภา ในวุฒิสภา เขาช่วยสร้างระบบภาษีที่ปกป้องโรงงานและฟาร์มของอเมริกาจากต่างประเทศ และเขายังเป็นผู้สนับสนุนกฎหมายภาษีศุลกากรเพย์น-อัลดริช เขายังช่วยให้วุฒิสภาอนุมัติสนธิสัญญาปารีส (ค.ศ. 1898) ซึ่งยุติสงครามสเปน–อเมริกา
อัลดริชนำเสนอ Aldrich-Vreeland Act ซึ่งจัดตั้งคณะกรรมการการเงินแห่งชาติเพื่อศึกษาสาเหตุของความตื่นตระหนกในปี ค.ศ. 1907 เขาทำหน้าที่เป็นประธานของคณะกรรมการชุดนั้น ซึ่งแผนอัลดริชเป็นพื้นฐานสำหรับการปฏิรูประบบการกำกับดูแลทางการเงิน แผนอัลดริชมีอิทธิพลอย่างมากต่อกฎหมายธนาคารกลาง ค.ศ. 1913 เพื่อจัดตั้งระบบธนาคารกลางสหรัฐ
อ้างอิง แก้
- ↑ Lewis Gould, The Most Exclusive Club: A History of the Modern United States Senate (2009) pp 17–31