เจ้าชายต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน

ต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน (มองโกเลีย: Төгс-Очирын Намнансүрэн; จีน: 那木囊蘇倫; ทิเบต: རྣམ་སྣང་སྲུང་།; ค.ศ. 1878 - เมษายน ค.ศ. 1919) ตำแหน่งเต็มคือ เซนโนโยนข่าน นามนานซือเหริน (Сайн ноён хан Намнансүрэн, Good Noyan Khan Namnansuren) เป็นเจ้าชายผู้สืบทอดตำแหน่งมาตั้งแต่โบราณของมองโกลและทรงอำนาจมาก[1] และเป็นผู้ที่มีความโดดเด่นในช่วงยุคต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 โดยเป็นผู้นำในการเรียกร้องเอกราชของมองโกเลีย พระองค์ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนแรกของราชอาณาจักรมองโกเลียในคณะรัฐบาลของพระมหากษัตริย์ซึ่งก็คือ บอจด์ ข่าน ตั้งแต่ปีค.ศ. 1912 จนถึง ค.ศ. 1915 บอจด์ ข่านทรงโปรดเกล้าให้ยุบเลิกตำแหน่งนายกรัฐมนตรี และเปลี่ยนให้นามนานซือเหรินมาดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงสงคราม แต่ถึงกระนั้นอำนาจยังคงเทียบเท่านายกรัฐมนตรีอยู่ดี

เจ้าชายต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน
ภาพถ่ายนามนานซือเหรินอย่างเป็นทางการในรัฐสภา
นายกรัฐมนตรีมองโกเลีย คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง
พฤศจิกายน ค.ศ. 1912 – เมษายน ค.ศ. 1919
(6 ปี 151 วัน)
กษัตริย์บอจด์ ข่าน
ก่อนหน้าดา ลัม ทเซเรนชิเมด
(ในฐานะนายกรัฐมนตรีโดยพฤตินัย)
ถัดไปกอนชิกจาลซานกิน บาดัมดอร์จ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดค.ศ. 1878
เขตอูยังกา จังหวัดเออเวอร์ฮังไก มองโกเลียภายใต้ราชวงศ์ชิง
เสียชีวิตเมษายน ค.ศ. 1919 (41 ปี)
อูลานบาตาร์, ราชอาณาจักรมองโกเลีย

อ้างอิง

แก้
  1. Brown, William A. and Onon, Urgunge (translators), "History of the Mongolian People's Republic", 1976, ISBN 0-674-39862-9. p 750, n. 157
ก่อนหน้า เจ้าชายต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน ถัดไป
ดา ลัม ทเซเรนชิเมด
(ในฐานะนายกรัฐมนตรีโดยพฤตินัย)
  นายกรัฐมนตรีมองโกเลีย
(ค.ศ. 1912 - ค.ศ. 1915)
  กอนชิกจาลซานกิน บาดัมดอร์จ