เจ้าชายต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน
ต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน (มองโกเลีย: Төгс-Очирын Намнансүрэн; จีน: 那木囊蘇倫; ทิเบต: རྣམ་སྣང་སྲུང་།; ค.ศ. 1878 - เมษายน ค.ศ. 1919) ตำแหน่งเต็มคือ เซนโนโยนข่าน นามนานซือเหริน (Сайн ноён хан Намнансүрэн, Good Noyan Khan Namnansuren) เป็นเจ้าชายผู้สืบทอดตำแหน่งมาตั้งแต่โบราณของมองโกลและทรงอำนาจมาก[1] และเป็นผู้ที่มีความโดดเด่นในช่วงยุคต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 โดยเป็นผู้นำในการเรียกร้องเอกราชของมองโกเลีย พระองค์ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีคนแรกของราชอาณาจักรมองโกเลียในคณะรัฐบาลของพระมหากษัตริย์ซึ่งก็คือ บอจด์ ข่าน ตั้งแต่ปีค.ศ. 1912 จนถึง ค.ศ. 1915 บอจด์ ข่านทรงโปรดเกล้าให้ยุบเลิกตำแหน่งนายกรัฐมนตรี และเปลี่ยนให้นามนานซือเหรินมาดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงสงคราม แต่ถึงกระนั้นอำนาจยังคงเทียบเท่านายกรัฐมนตรีอยู่ดี
เจ้าชายต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน | |
|---|---|
 ภาพถ่ายนามนานซือเหรินอย่างเป็นทางการในรัฐสภา | |
| นายกรัฐมนตรีมองโกเลีย คนที่ 1 | |
| ดำรงตำแหน่ง พฤศจิกายน ค.ศ. 1912 – เมษายน ค.ศ. 1919 (6 ปี 151 วัน) | |
| กษัตริย์ | บอจด์ ข่าน |
| ก่อนหน้า | ดา ลัม ทเซเรนชิเมด (ในฐานะนายกรัฐมนตรีโดยพฤตินัย) |
| ถัดไป | กอนชิกจาลซานกิน บาดัมดอร์จ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ค.ศ. 1878 เขตอูยังกา จังหวัดเออเวอร์ฮังไก มองโกเลียภายใต้ราชวงศ์ชิง |
| เสียชีวิต | เมษายน ค.ศ. 1919 (41 ปี) อูลานบาตาร์, ราชอาณาจักรมองโกเลีย |
อ้างอิง
แก้- ↑ Brown, William A. and Onon, Urgunge (translators), "History of the Mongolian People's Republic", 1976, ISBN 0-674-39862-9. p 750, n. 157
| ก่อนหน้า | เจ้าชายต็อก-โอชิริน นามนานซือเหริน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ดา ลัม ทเซเรนชิเมด (ในฐานะนายกรัฐมนตรีโดยพฤตินัย) |
|
นายกรัฐมนตรีมองโกเลีย (ค.ศ. 1912 - ค.ศ. 1915) |
|
กอนชิกจาลซานกิน บาดัมดอร์จ |