อุชลูซีอาดัช
อุชลูซีอาดัช (โปรตุเกส: Os Lusíadas) เป็นบทกวีมหากาพย์ภาษาโปรตุเกสซึ่งเขียนโดยลูวิช วัช ดึ กามอยช์ (ประมาณ ค.ศ. 1524/1525 – 1580) และตีพิมพ์ครั้งแรกใน ค.ศ. 1572[1] มหากาพย์เรื่องนี้ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นผลงานชิ้นสำคัญที่สุดของวรรณคดีโปรตุเกส และมักถูกนำไปเปรียบเทียบกับ อีนีอิด ของเวอร์จิล (ศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสต์ศักราช) มีเนื้อหากล่าวบรรยายการค้นพบเส้นทางเดินเรือไปอินเดียโดยวัชกู ดา กามา (ค.ศ. 1469–1524) ใช้ฉันทลักษณ์แบบบทแปดบาทสัมผัส (oitava rima) มีความยาวทั้งสิ้น 1,102 บท โดยแบ่งออกเป็น 10 บรรพ (canto)[1]
| อุชลูซีอาดัช | |
|---|---|
 หน้าปก อุชลูซีอาดัช ฉบับพิมพ์ครั้งแรก | |
| ผู้ประพันธ์ | ลูวิช ดึ กามอยช์ |
| ประเทศ | โปรตุเกส |
| ภาษา | โปรตุเกส |
| ประเภท | มหากาพย์ |
| วันที่พิมพ์ | ค.ศ. 1572 |
| ชนิดสื่อ | พิมพ์ |
อุชลูซีอาดัช ถ่ายทอดภาพชาวโปรตุเกสเป็นผู้ชนะและวีรบุรุษด้วยน้ำเสียงยกย่อง โดยมุ่งเน้นการตีความแบบมหัศจรรย์ของการเดินทางค้นพบของชาวโปรตุเกสระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 15–16 มหากาพย์เรื่องนี้มักถูกมองว่าเป็นมหากาพย์แห่งชาติโปรตุเกส[2] ในทำนองเดียวกับที่ อีนีอิด ของเวอร์จิลถูกมองว่าเป็นมหากาพย์แห่งชาวโรมันโบราณ หรือที่ อีเลียด และ โอดิสซีย์ ของโฮเมอร์ถูกมองว่าเป็นมหากาพย์แห่งชาวกรีกโบราณ กามอยช์เขียนเรื่องนี้ขึ้นในช่วงที่เขาลี้ภัยอยู่ในมาเก๊า[3] และจัดพิมพ์ครั้งแรกหลังจากที่เขากลับมาจากอินเดียตะวันออกได้สามปี[2]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 The Editors of Encyclopædia Britannica. (2018). "The Lusiads." Encyclopædia Britannica. Retrieved August 27, 2019, from https://www.britannica.com/topic/The-Lusiads.
- ↑ 2.0 2.1 "The Lusiads". World Digital Library. 1800–1882. สืบค้นเมื่อ 2013-08-30.
- ↑ "Camoes Garden and Grotto". สืบค้นเมื่อ 2017-05-11.