หะวามหัล
หะวามหัล หรือ ฮาวามาฮาล (ฮินดี: हवामहल; Hawa Mahal) เป็นพระราชวังในนครชัยปุระ ประเทศอินเดีย สร้างขึ้นจากหินทรายแดงและชมพู ตั้งอยู่บนของของซิตีพาเลส และมีอาณาเขตไปถึงพื้นที่ เซนานา หะวามหัลสร้างขึ้นในปี 1799 โดยมหาราชา สวาอี ปรตาป สิงห์ หลานของมหาราช สวาอี ชัย สิงห์ ที่สอง ผู้ก่อตั้งนครชัยปุระ[1] สร้างขึ้นหลังได้รับแรงบัลดาลใจมาจากเขตรีมหัล
| หะวามหัล | |
|---|---|
.jpg) ฟาซาดของหะวามหัล | |
  ที่ตั้งภายในชัยปุระ  หะวามหัล (รัฐราชสถาน) | |
| ชื่ออื่น | พระราชวังแห่งสายลม |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| สถาปัตยกรรม | ราชปุต |
| ประเทศ | อินเดีย |
| พิกัด | 26°55′26″N 75°49′36″E / 26.9239°N 75.8267°E |
| แล้วเสร็จ | 1799 |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| โครงสร้าง | หินทรายแดงชมพู |
| การออกแบบและการก่อสร้าง | |
| ผู้รับเหมาก่อสร้าง | มหาราชา สวาอี ปรตาป สิงห์ |
หะวามหัลเป็นผลงานออกแบบโดย ลาล จันท์ อูสตาด (Lal Chand Ustad) โครงสร้างฟาซาดด้านนอกสูงห้าชั้นคล้ายกันกับรูปรองผึ้ง ประกอบด้วยหน้าต่างเล็กฌโรขาจำนวน 953 บาน ประดับประดาอย่างวิจิตรด้วยงานแลททิส[2] งานออกแบบแลททิสนี้มีเป้าหมายเดิมทีเพื่อให้สตรีชั้นสูงที่อาศัยในวังสามารถมองออกมาสังเกตชีวิตของผู้คนธรรมดา หรือเทศกาลเฉลิมฉลองต่าง ๆ บนถนนด้านนอกของหะวามหัลได้ สตรีชั้นสูงเหล่านี้ต้องปฏิบัติตามกฎ "ปูรดาห์" ซึ่งห้ามมิให้เปิดเผยใบหน้าของตนในที่สาธารณะ งานออกแบบนี้ยังช่วยให้อากาศเย็นพัดเข้ามาภายในหะวามหัล ด้วยหลักการของปรากฏการณ์เวนทูรี จึงทำให้พื้นที่ภายในยังคงอุณหภูมิที่ไม่ร้อนมากเกินไปในช่วงฤดูร้อนของชัยปุระ[2][3][4] คนจำนวนมากมักเข้าใจผิดว่าฟาซาดของหะวามหัลที่เห็นนี้เป็นด้านหน้าของวัง แต่จริง ๆ คือด้านหลังของวัง[5]
ในปี 2006 ได้มีการบูรณะหะวามหัลครั้งใหญ่ในรอบ 50 ปี ด้วยมูลค่ารวมราว 4.568 ล้านรูปี[6] ภายใต้ยูนิตทรัสต์ออฟอินเดีย[7]
สถาปัตยกรรม แก้
วังหะวามหัลมีความสูง 5 ชั้น, 50 ฟุต (15 เมตร) สามชั้นบนสุดของอาคารมีความกว้างประมาณห้องหนึ่งห้อง ในขณะที่ชั้นหนึ่งและสองมีปาติโอยื่นออกมา ภายในวังหะวามหัลประกอบด้วยห้องที่ประดับด้วยหินอ่อนสีต่าง ๆ ประดับด้วยงานฝังและปิดทอง ใจกลางมีคอร์ทยาร์ดที่ตรงกลางมีน้ำพุ[8][9]
สถาปนิกผู้ออกแบบหะวามหัลคือลาล จันท์ อูสตา โดยสร้างด้วยหินทรายสีแดงชมพูเพื่อให้เป็นไปในแนวทางเดียวกีบการประดับสิ่งปลูกสร้างอื่นในนคร ฟาซาดของหะวามหัลประกอบด้วยนีชจำนวน 953 บาน ที่ประดับด้วยงานแกะสลักฌโรขาอย่างวิจิตร ในขณะที่ด้านในของวังไม่ได้มีการประดับประดาเป็นพิเศษอย่างวิจิตรมากนัก งานออกแบบหะวามหัลเป็นการผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมราชปุต และ สถาปัตยกรรมโมกุล โดยที่ลักษณะแบบราชปุตพบได้ในงานออกแบบโดม, เสา และลวดลายดอกบัวกับดอกไม้ รูปแบบอิสลามแบบโมกุลที่ะบได้สามารถพบในงานลงฟิลิกรีและตามส่วนโค้งของอาคาร ซึ่งแยกจากลักษณะที่คล้ายที่พบได้ที่ปัญจมหัลในฟาเตหปุระสิกรี[10]
ทางเข้าหะวามหัลจากฝั่งซิตีพาเลสจะเข้าผ่านทางประตูหลวง (imperial door) เมื่อเข้าไปจะพบกับลานกว้างที่มีอาคารสองชั้นล้อมรอบอยู่สามด้าน หะวามหัลคืออาคารที่ปิดล้อมฝั่งตะวันออก ในลานนี้ปัจจุบันยังมีพิพิธภัณฑ์โบราณคดีตั้งอยู่เช่นกัน[11]
หะวามหัลยังขึ้นชื่อว่าเป็น chef-d'œuvre (ผลงานชิ้นเอก) ของมหาราชา ชัย สิงห์ เนื่องจากที่นี่เป็นที่แปรพระราชฐานโปรดของมหาราชา นอกจากนี้ ภายในหะวามหัลยังมีความเย็นอันเป็นผลจากลมที่ผ่านตามรูเปิดเล็ก ๆ ของหน้าต่าง ประกอบกับน้ำพุใจกลางลานกว้าง[12]
ชั้นบนสุดสองชั้นของหะวามหัลสามารถเข้าถึงได้ผ่านทางลาดเท่านั้น ปัจจุบันหะวามหัลอยู่ภายใต้การทำนุบำรุงดูแลของกรมโบราณคดี รัฐบาลรัฐราชสถาน[11]
อ้างอิง แก้
- ↑ "About Hawa Mahal | Hawa Mahal" (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2019-07-04.
- ↑ 2.0 2.1 Rai, Vinay; William L. Simon (2007). Think India: the rise of the world's next superpower and what it means for every American. Hawa Mahal. Dutton. p. 194. ISBN 978-0-525-95020-2. สืบค้นเมื่อ 6 December 2009.
Hawa Mahal.
- ↑ "Hawa Mahal". สืบค้นเมื่อ 6 December 2009.
- ↑ "Jaipur, the Pink City". สืบค้นเมื่อ 6 December 2009.
- ↑ pareek, Amit Kumar Pareek and Agam Kumar. "Hawa Mahal the crown of Jaipur". amerjaipur.in. สืบค้นเมื่อ 2017-03-03.
- ↑ "Restoration of Hawa Mahal in Jaipur". Snoop News. 22 มีนาคม 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 กรกฎาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2009.
- ↑ "INTACH Virasat" (PDF). Jaipur. Intach.org. p. 13. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 22 November 2009.
- ↑ "Hawa Mahal – Jaipur". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 ธันวาคม 2009. สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2009.
- ↑ Sitwell, Sacheverel (1962). The red chapels of Banteai Srei: and temples in Cambodia, India, Siam, and Nepal. Hawa Mahal. Weidenfeld and Nicolson. p. 174. ISBN 9789020073201. สืบค้นเมื่อ 7 December 2009.
- ↑ "Hawa Mahal of Jaipur in Rajasthan, India". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 December 2009. สืบค้นเมื่อ 7 December 2009.
- ↑ 11.0 11.1 "Hawa Mahal". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 มกราคม 2010. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2009.
- ↑ Rousselet, Loius; Charles Randolph Buckle (2005). India and its native princes: travels in Central India and in the presidencies of Bombay and Bengal. Hawa Mahal. Asian Educational Services. p. 228. ISBN 81-206-1887-4. สืบค้นเมื่อ 10 December 2009.
