หมู่เกาะดิเอโกรามิเรซ
หมู่เกาะดิเอโกรามิเรซ (สเปน: Islas Diego Ramírez) เป็นหมู่เกาะขนาดเล็กตั้งอยู่ทางใต้สุดของประเทศชิลีราว 105 ม. ทางทิศตะวันตก-ตะวันตกเฉียงใต้ของแหลมฮอร์น และห่าง 93 กม. ทางทิศใต้-ตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่เกาะอิลเดฟอนโซ หมู่เกาะมีความยาวทิศเหนือ-ใต้ 8 กม. แบ่งเป็นสองกลุ่มคือ กลุ่มทิศเหนือมีเกาะ 6 เกาะ และทิศใต้มีขนาดใหญ่กว่า ห่างกันราว 3 กม. เกาะที่ใหญ่ที่สุดได้แก่ เกาะอิสลาบาร์โตโลเม และเกาะอิสลากอนซาโล ทั้งสองเกาะอยู่ในกลุ่มทิศใต้ หมู่เกาะนี้ถือเป็นจุดใต้สุดของทวีปอเมริกาใต้ เกาะที่อยู่ใต้สุดคือเกาะอากิลา ที่จุดพิกัด 56°32'9"S
 แผนที่ของหมู่เกาะดิเอโกรามิเรซ | |
| ภูมิศาสตร์ | |
|---|---|
| พิกัด | 56°29′S 68°44′W / 56.483°S 68.733°W |
| พื้นที่ | 1 ตารางกิโลเมตร (0.39 ตารางไมล์) |
| จุดสูงสุด | 587 ฟุต (179 เมตร)[1] |
| การปกครอง | |
| ประชากรศาสตร์ | |
| ประชากร | Chilean Navy station |
มีการพบหมู่เกาะนี้ครั้งแรกเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1619 โดยคณะเดินทางของการ์เซีย เด โนดัลและได้ตั้งชื่อหมู่เกาะนี้ตามนักจักรวาลวิทยาและนักเดินทาง ดิเอโก รามิเรซ เด อาเรยาโน[2]
อ้างอิง
แก้- ↑ United States Hydrographic Office, South America Pilot (1916), page 256
- ↑ Dingwall, P.R., ed. (1995). Progress in Conservation of the Subantarctic Islands, p. 107. The World Conservation Union. ISBN 2-8317-0257-7.
 | บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |