หมู่เกาะดิเอโกรามิเรซ

หมู่เกาะดิเอโกรามิเรซ (สเปน: Islas Diego Ramírez) เป็นหมู่เกาะขนาดเล็กตั้งอยู่ทางใต้สุดของประเทศชิลีราว 105 ม. ทางทิศตะวันตก-ตะวันตกเฉียงใต้ของแหลมฮอร์น และห่าง 93 กม. ทางทิศใต้-ตะวันออกเฉียงใต้ของหมู่เกาะอิลเดฟอนโซ หมู่เกาะมีความยาวทิศเหนือ-ใต้ 8 กม. แบ่งเป็นสองกลุ่มคือ กลุ่มทิศเหนือมีเกาะ 6 เกาะ และทิศใต้มีขนาดใหญ่กว่า ห่างกันราว 3 กม. เกาะที่ใหญ่ที่สุดได้แก่ เกาะอิสลาบาร์โตโลเม และเกาะอิสลากอนซาโล ทั้งสองเกาะอยู่ในกลุ่มทิศใต้ หมู่เกาะนี้ถือเป็นจุดใต้สุดของทวีปอเมริกาใต้ เกาะที่อยู่ใต้สุดคือเกาะอากิลา ที่จุดพิกัด 56°32'9"S

หมู่เกาะดิเอโกรามิเรซ
แผนที่ของหมู่เกาะดิเอโกรามิเรซ
ภูมิศาสตร์
พิกัด56°29′S 68°44′W / 56.483°S 68.733°W / -56.483; -68.733
พื้นที่1 ตารางกิโลเมตร (0.39 ตารางไมล์)
จุดสูงสุด587 ฟุต (179 เมตร)[1]
การปกครอง
ประชากรศาสตร์
ประชากรChilean Navy station

มีการพบหมู่เกาะนี้ครั้งแรกเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1619 โดยคณะเดินทางของการ์เซีย เด โนดัลและได้ตั้งชื่อหมู่เกาะนี้ตามนักจักรวาลวิทยาและนักเดินทาง ดิเอโก รามิเรซ เด อาเรยาโน[2]

อ้างอิง

แก้
  1. United States Hydrographic Office, South America Pilot (1916), page 256
  2. Dingwall, P.R., ed. (1995). Progress in Conservation of the Subantarctic Islands, p. 107. The World Conservation Union. ISBN 2-8317-0257-7.