ส่วย

ส่วย อาจหมายถึง

• บรรณาการ (tribute), สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี
• ส่วย (severance tax), ของที่เรียกเก็บจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวง (royalty) ตามวิธีเรียกเก็บภาษีอากรในสมัยโบราณ
• ส่วย (capitation tax), เงินช่วยราชการตามที่กำหนดเรียกเก็บจากราษฎรชายที่มิได้รับราชการทหารเป็นรายบุคคล, รัชชูปการ ก็ว่า
• ชาวกูย (Kuy) หรือคนไทยบางส่วนเรียก ส่วย, ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญเขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสานของประเทศไทย
• ค่าคุ้มครอง (protection racket), เงินหรือทรัพย์สินที่ให้เพื่อแลกกับการคุ้มครองให้พ้นจากภยันตรายต่าง ๆ
• ภาษี (tax), ในคำว่า "ส่วยสัดพัฒนากรขนอนตลาด" เป็นต้น
• ค่ารีดไถ, เงินหรือทรัพย์สินที่ให้เพราะถูกรีดเอาทรัพย์หรือถูกรีดไถโดยประการอื่น เช่น คนขับรถบรรทุกในประเทศไทยต้องจ่ายส่วยให้ตำรวจทางหลวงไม่รู้จักจบสิ้น

ดูเพิ่ม

• สินบน