สายนอร์ธเธิร์น
สายนอร์ธเธิร์น เป็นเส้นทางของรถไฟใต้ดินลอนดอน สีประจำเส้นทางคือสีดำ มีผู้โดยสาร 252,310,000 คนในปี 2011/12 (อันดับที่ 2 ในระบบ) โดยมีจำนวนทั้งหมด 50 สถานี มี 36 สถานีเป็นสถานีใต้ดิน ถึงแม้ว่าสายนี้จะมีชื่อว่า สายนอร์ธเธิร์น แต่สายนี้มิได้เป็นสายที่มีสถานีปลายทางอยู่เหนือสุดของระบบ
นอร์ธเธิร์น | |
---|---|
1995 Stock ออกจากอุโมงค์ทางเหนือของสถานีเฮนดอนเซ็นทรัล | |
ข้อมูลทั่วไป | |
จำนวนสถานี | 52 |
สีบนแผนที่ | สีดำ |
เว็บไซต์ | tfl.gov.uk |
การดำเนินงาน | |
รูปแบบ | ระบบขนส่งมวลชนเร็ว |
ระบบ | รถไฟใต้ดินลอนดอน |
ขบวนรถ | 1995 Stock |
ผู้โดยสาร | 252.310 ล้านคน (2011/12)[1] |
ประวัติ | |
เปิดเมื่อ |
|
ส่วนต่อขยายล่าสุด | 20 กันยายน 2021 |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระยะทาง | 58 กิโลเมตร (36 ไมล์) |
ลักษณะทางวิ่ง | ระดับลึก |
รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ |
ความเร็ว | 45 mph (72 km/h)[2] |
แผนที่
แก้อ้างอิง
แก้- ↑ "LU Performance Data Almanac". Transport for London. 2011–2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 August 2012. สืบค้นเมื่อ 1 August 2012.
- ↑ "Which London Underground line is the fastest? | CityMetric". www.citymetric.com. 18 September 2017. สืบค้นเมื่อ 9 February 2019.[ลิงก์เสีย]
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ สายนอร์ธเธิร์น
- "Northern Line". Clive's Underground Line Guides. 7 February 2008. สืบค้นเมื่อ 11 July 2008.
- Muswell Hill Metro Group
- Northern line Route for the freeware train simulator BVE Trainsim
- "Northern Heights". Underground History. 23 February 2005. สืบค้นเมื่อ 11 July 2008.
- Above-ground route of line from Morden to Edgware, constructed from Google StreetView
- Architectural history of London Underground during 1920-30s เก็บถาวร 2011-07-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน from the Royal Institute of British Architects
- Old Street, Angel and Stockwell stations เก็บถาวร 2011-07-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- South Clapham, Tooting Bec and South Wimbledon เก็บถาวร 2011-05-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน