วัดอภัยคีรีวิหาร

วัดอภัยคีรีวิหาร (สิงหล: අභයගිරි විහාරය) เป็นวัดเถรวาท มหายาน และวัชรยาน ตั้งอยู่ที่เมืองอนุราธปุระ ประเทศศรีลังกา ในความอุปถัมภ์ของพระเจ้าวัฏฏคามณีอภัย[1] เป็นวัดที่มีชื่อคู่กันกับวัดมหาวิหาร[2] มีอายุอยู่ในราวสมัยพุทธศตวรรษที่ 4 ซึ่งเป็นยุคสมัยแรก ๆ ที่มีการจารพุทธพจน์ลงในใบลาน[3] วัดอภัยคีรีวิหารมีพระภิกษุจำนวนมาก มีเจดีย์ปราสาท ศาสนวัตถุ และระบบชลประทานที่ก้าวหน้าภายในสำนัก ซึ่งเหตุการณ์ตามการศึกษาประวัติศาสตร์กล่าวว่า วัดสำนักอภัยคีรีวิหารและวัดในสำนักมหาวิหาร ได้ชื่อว่าแยกออกจากกันชัดเจนยิ่งขึ้นในสมัยนี้ เพราะการจลาจลในราชสำนักและการที่คณะสงฆ์อภัยคีรีให้ความช่วยเหลือพระเจ้าวัฏฏคามิณีอภัย

อภัยคีรีเจดีย์
แผนที่โบราณสถานอภัยคีรี

สำนักอภัยคีรีวิหารเป็นแหล่งกำเนิดคัมภีร์วิมุตติมรรค อันเป็นปกรณ์[4]หนึ่งที่มีความสำคัญของพุทธศาสนาเถรวาท คณาจารย์ที่ได้รับการยกย่องเชิดชูของสำนักอภัยคีรีวิหาร ชื่อ พระอุปติสสะเถระ ผู้รจนาคัมภีร์วิมุตติมรรคไว้เป็นแบบ และพระสังฆมิตตเถระผู้โต้วาทีมีชัยชนะเหนือคณะสงฆ์สำนักมหาวิหาร และเหตุการณ์ในสมัยนั้นยังปรากฏว่าพระจักรพรรดิจีนได้จัดราชทูตมาทูลขอภิกษุณีสงฆ์สำนักอภัยคีรีวิหารไปเพื่อประดิษฐานพระศาสนาด้วย พระเถรีผู้เป็นหัวหน้าคณะภิกษุณีในครั้งนี้คือพระเทวสาราเถรี พระภิกษุณีสงฆ์ในสายนี้มีการสืบต่อกันเรื่อยมาในชื่อว่านิกายธรรมคุปต์ และได้มีวัดภิกษุณีแห่งแรกในประเทศจีน ที่พระจักรพรรดิถวายนามว่าวัด วินฟุ (Vinfu Monastery)

อ้างอิง แก้

  1. King Vattagamini Abhaya
  2. พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 17
  3. หนังสือคู่มือนำเที่ยวประวัติศาสตร์ศรีลังกา ISBN 9786169110408
  4. "ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา บทที่ ๕". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-05-28. สืบค้นเมื่อ 2017-02-23.