บาซิลลัสกาลแม็ต-เกแร็ง
บาซิลลัสกาลแม็ต-เกแร็ง (อังกฤษ: Bacillus Calmette–Guérin, ย่อ: BCG) เป็นวัคซีนวัณโรคซึ่งเตรียมจากเชื้อ Mycobacterium bovis แบคทีเรียทรงแท่งที่ก่อวัณโรควัว ชนิดถูกทำให้อ่อนฤทธิ์ เชื้อเสียศักยภาพก่อโรคในมนุษย์โดยการเพาะเชื้อต่อช่วงเป็นพิเศษในสารเพาะเชื้อ ซึ่งปกติเป็น Middlebrook 7H9 เนื่องจากเชื้อมีชีวิตวิวัฒนาการเพื่อใช้สารอาหารที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์สูงสุด เชื้อจึงปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อมเดิมคือเลือดมนุษย์ ได้เลวลง และไม่สามารถชักนำโรคเมื่อถูกนำเข้าสู่ตัวถูกเบียนที่เป็นมนุษย์ แต่เชื้อที่ถูกเพาะเลี้ยงดังกล่าวยังคล้ายกับบรรพบุรุษในธรรมชาติมากพอที่จะให้ภูมิคุ้มกันต่อวัณโรคมนุษย์ได้บ้าง วัคซีนบีซีจีมีประสิทธิภาพป้องกันวัณโรคเป็นระยะเวลา 15 ปี ตั้งแต่ 0 ถึง 80% อย่างไรก็ดี ผลป้องกันของวัคซีนดูเหมือนจะแปรผันตามภูมิศาสตร์และห้องปฏิบัติการที่เพาะเลี้ยงเชื้อสายพันธุ์ที่ใช้ผลิตวัคซีน[1]
เป็น วัคซีน หลักที่ใช้เพื่อป้องกัน วัณโรค[2] ในประเทศที่พบวัณโรคได้ทั่วไป ขอแนะนำการฉีดวัคซีนหนึ่งเข็มให้แก่ทารกแรกเกิดสุขภาพดีโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้[2] แต่ไม่ควรให้วัคซีนแก่ทารกที่ติดเชื้อ เอดส์ [3] ในพื้นที่ที่พบวัณโรคไม่มากนัก มักจะให้วัคซีนแก่ทารกที่มีความเสี่ยงสูงที่ได้รับการทดสอบเนื่องจากสงสัยว่าอาจติดเชื้อโรคและกรณีที่ได้รับการรักษาการติดเชื้อวัณโรคเท่านั้น ผู้ใหญ่ที่ไม่มีเชื้อวัณโรคและไม่เคยได้รับวัคซีนแต่มักได้รับยาต้านวัณโรคบ่อยครั้งควรจะได้รับวัคซีนด้วยเช่นกัน[2]
ระยะเวลาการป้องกันโรคของวัคซีนมักแตกต่างกันไป ตั้งแต่สิบถึงสิบสองปี[2] ในกลุ่มเด็กสามารถป้องกันการติดเชื้อได้ประมาณ 20% และสามารถป้องกันการกำเริบของโรคในกลุ่มผู้ที่ติดเชื้อได้ครึ่งหนึ่ง[4] การให้วัคซีนทำโดยการฉีดทางผิวหนัง[2] ทั้งนี้ไม่มีหลักฐานการได้รับประโยชน์จากการให้วัคซีนเกินจากขนาดที่แนะนำ[2] วัคซีนนี้ยังสามารถใช้ในการรักษา มะเร็งกระเพาะปัสสาวะ บางประเภทอีกด้วย[5]
ผลข้างเคียงขั้นรุนแรงนั้นพบได้น้อยมาก โดยมากมักพบรอยแดง อาการบวม และความเจ็บปวดปานกลางที่ตำแหน่งการฉีดวัคซีน ทั้งนี้อาจเกิด ulcer ขนาดเล็กรวมทั้งแผลเป็นหลังจากการสมานแผล ในกลุ่มผู้ที่มี ภูมิคุ้มกันต่ำ (poor immune function) มักได้รับผลข้างเคียงจากวัคซีนและเป็นไปได้ว่าจะไดรับผลข้างเคียงขั้นรุนแรง วัคซีนนี้ไม่ปลอดภัยสำหรับการใช้ในผู้ที่อยู่ในระหว่าง การตั้งครรภ์ วัคซีนนี้เดิมผลิตจากเชื้อ Mycobacterium bovis ซึ่งโดยส่วนใหญ่พบในวัว แม้ว่าเชื้อของวัคซีนนี้จะถูกทำให้หมดฤทธิ์แล้วแต่เชื้อยังคงเป็น live[2]
วัคซีน BCG เป็นวัคซีนตัวแรกที่มีการใช้ทางการแพทย์ในปี 2464[2] วัคซีนนี้มีชื่ออยู่ในทะเบียนยาที่จำเป็นขององค์การอนามัยโลก (World Health Organization's List of Essential Medicines) โดยเป็นยารักษาโรคที่มีความสำคัญมากที่สุดซึ่งจำเป็นต่อระบบสุขภาพขั้นพื้นฐาน[6] นับตั้งแต่ปี 2557 ราคาสำหรับการขายส่งคือ 0.16 เหรียญสหรัฐฯ ต่อหนึ่งเข็ม[7] ในสหรัฐอเมริการาคาของวัคซีนนี้คือ 100 ถึง 200 เหรียญสหรัฐฯ[8] ในแต่ละปีมีการให้วัคซีนนี้แก่เด็กประมาณ 100 ล้านคน[2]
อ้างอิง
แก้- ↑ Venkataswamy, Manjunatha M.; Goldberg, Michael F.; Baena, Andres; Chan, John; Jacobs, William R., Jr.; Porcelli, Steven A. (1 February 2012). "In vitro culture medium influences the vaccine efficacy of Mycobacterium bovis BCG". Vaccine. 30 (6): 1038–1049. doi:10.1016/j.vaccine.2011.12.044. PMC 3269512. PMID 22189700. สืบค้นเมื่อ 18 July 2013.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 "BCG Vaccine: WHO position paper" (PDF). Weekly epidemiological record. 4 (79): 25-40. Jan 23, 2014.
- ↑ "Revised BCG vaccination guidelines for infants at risk for HIV infection" (PDF). Wkly Epidemiol Rec. 82 (21): 193-196. May 25, 2007. PMID 17526121.
- ↑ Roy, A; Eisenhut, M; Harris, RJ; Rodrigues, LC; Sridhar, S; Habermann, S; Snell, L; Mangtani, P; Adetifa, I; Lalvani, A; Abubakar, I (5 August 2014). "Effect of BCG vaccination against Mycobacterium tuberculosis infection in children: systematic review and meta-analysis". BMJ (Clinical research ed.). 349: g4643. PMID 25097193.
- ↑ Houghton, BB; Chalasani, V; Hayne, D; Grimison, P; Brown, CS; Patel, MI; Davis, ID; Stockler, MR (May 2013). "Intravesical chemotherapy plus bacille Calmette-Guérin in non-muscle invasive bladder cancer: a systematic review with meta-analysis". BJU international. 111 (6): 977–83. PMID 23253618.
- ↑ "WHO Model List of EssentialMedicines" (PDF). World Health Organization. October 2013. สืบค้นเมื่อ 22 April 2014.
- ↑ "Vaccine, Bcg". International Drug Price Indicator Guide. สืบค้นเมื่อ 6 December 2015.[ลิงก์เสีย]
- ↑ Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 312. ISBN 9781284057560.