ยุทธการที่เลอเมนีล-ปาทรี
ยุทธการที่เลอเมนีล-ปาทรี ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นการโจมตีครั้งสุดท้ายโดยกลุ่มกองกำลังรบติดอาวุธที่ดำเนินการโดยทหารแคนาดาในนอร์ม็องดีในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1944 ปืนไรเฟิลของสมเด็จพระราชินีแห่งแคนาดาของกองพลน้อยทหารราบแคนาดาที่ 8 ของกองพลแคนาดาที่ 3 ได้รับการสนับสนุนโดยกรมทหารยานเกราะที่ 6 (ฮุสซาร์ที่ 1) ของกองพลน้อยยานเกราะแคนาดาที่ 2 เข้าโจมตีหมู่บ้านเลอเมนีล-ปาทรีในนอร์ม็องดี เพื่อรุกไปทางตอนใต้สู่ระดับที่สูงขึ้นของเนิน 107 ทางตะวันตกของเชอ (Cheux) การโจมตีครั้งนี้มีเป้าหมายเพื่อสนับสนุนปฏิบัติการครั้งใหญ่โดยกองพลทหารราบที่ 50 (นอร์ทัมเบรีย) และกองพลยานเกราะที่ 7 เพื่อเข้ายึดครองเมืองก็องและรุกเข้าไปในใจกลางของหัวหาดที่อยู่ถัดไปจากกองทัพสหรัฐที่หนึ่ง การรบครั้งนี้เยอรมนีประสบความสำเร็จในการตั้งรับเอาไว้ได้แต่เป้าหมายของเยอรมนีในการเอาชนะฝ่ายรุกรานโดยการรุกโจมตีตอบโต้กลับนั้นล้มเหลว
ยุทธการที่เลอเมนีล-ปาทรี | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ ยุทธการที่ก็อง | |||||||
แผนที่เลอเมนีล-ปาทรีและคริสโต | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
แคนาดา | ไรช์เยอรมัน | ||||||
กำลัง | |||||||
The Queen's Own Rifles of Canada 1st Hussars | 12th SS Panzer Division | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
เสียชีวิตหรือสูญหาย 116 นาย บาดเจ็บ 35 นาย ถูกจับกุม 22 นาย รถถัง 51 คัน |
ตาย 189 นาย รถถังพันเซอร์ 4 3–14 คัน | ||||||
ทั้งสองฝ่ายต่างได้เปลี่ยนกลยุทธ์ภายหลังจากการบุกครองในสัปดาห์แรก เยอรมนีได้สร้างการป้องกันในเชิงลึก ด้วยกองกำลังรถถังที่ถูกสงวนเอาไว้สำหรับการโจมตีตอบโต้กลับที่จำกัด ด้วยความตั้งใจที่จะชะลอการรุกคืบภายในประเทศของฝ่ายสัมพันธมิตรและหลีกเลี่ยงการเกิดบาดเจ็บล้มตายและการสูญเสียอาวุธยุทโธปกรณ์จนกว่าจะได้รับการเสริมกำลัง ฝ่ายสัมพันธมิตรได้เริ่มที่จะสะสมเสบียงเพื่อทำการโจมตีล้างผลาญ แทนที่จะสู้ด้วยปฏิบัติการแบบเคลื่อนที่โดยรถถังจำนวนมากเพื่อสนับสนุนทหารราบ ความโหดร้ายที่มากขึ้นโดยทหารของกองพลยานเกราะเอ็สเอ็สที่ 12 "ยุวชนฮิตเลอร์" ที่มีต่อเชลยศึกชาวแคนาดาได้เกิดขึ้นและคำสั่งที่ได้มอบหมายโดยผู้บัญชาการแคนาดาระดับชั้นผู้น้อยให้หลีกเลียงการจับเชลยศึกชาวเยอรมันเพื่อเป็นการแก้แค้น แต่ต้องถูกยกเลิกโดยผู้มีอำนาจระดับสูงซึ่งไม่นานพวกเขาได้พบเจอเข้า ปฏิบัติการรุกของแคนาดาในพื้นที่ของกองพลทหารราบแคนาดาที่ 3 ได้ยุติลง นอกเหนือจากการจู่โจมและการลาดตระเวนสอดแนม จนกระทั่งเหล่ากองทัพที่ 8 ได้เริ่มปฏิบัติการเอปซัมเมื่อวันที่ 26 มิถุนายน
อ้างอิง แก้
- Copp, T. (2003). Fields of Fire: The Canadians in Normandy. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 0-8020-3780-1.
- Ellis, Major L. F.; with Allen RN, Captain G. R. G.; Warhurst, Lieutenant-Colonel A. E. & Robb, Air Chief-Marshal Sir J. (2004) [1962]. Butler, J. R. M. (ed.). Victory in the West: The Battle of Normandy. History of the Second World War: United Kingdom Military Series. I (Naval & Military Press ed.). London: HMSO. ISBN 1-84574-058-0.
- Ford, K. (2004). Sword Beach. Battle Zone Normandy. Stroud: Sutton Publishing. ISBN 0-7509-3019-5.
- Keegan, J. (1989). The Times Atlas of the Second World War (Crescent Books 1995 ed.). London: Times Books. ISBN 0-51712-377-0.
- Margolian, H. (1998). Conduct Unbecoming: the Story of the Murder of Canadian Prisoners of War in Normandy. Toronto: University of Toronto Press. ISBN 0-80204-213-9.
- Martin, C. C.; Whitsed, R. (2008). Battle Diary: From D-Day and Normandy to the Zuider Zee and VE. Toronto: Dundurn Press. ISBN 1-55488-092-0.
- McKee, A. (1972) [1964]. Caen: Anvil of Victory (Pan ed.). London: Souvenir Press. ISBN 978-0-330-23368-2.
- Reid, B. A. (2005). No Holding Back: Operation Totalize, Normandy, August 1944. Toronto: Robin Brass Studio. ISBN 1-896941-40-0.
- Scarfe, N. (2006) [1947]. Assault Division: A History of the 3rd Division from the Invasion of Normandy to the Surrender of Germany. Stroud, Gloucestershire: Spellmount. ISBN 1-86227-338-3.
- Stacey, C. P.; Bond, C. C. J. (1960). The Victory Campaign: The Operations in North-West Europe 1944–1945 (PDF). Official History of the Canadian Army in the Second World War. III. Ottawa: The Queen's Printer and Controller of Stationery. OCLC 606015967. Retrieved 14 June 2014.