ยาเหลือง
ยาเหลือง หรือตัวยาเอคริฟลาวิน (อังกฤษ: acriflavine)[1] เป็นสารระงับเชื้อแบบใช้ภายนอกสำหรับรักษาแผลเปื่อยและแผลพุพองทั่วไป ซึ่งมีการนำมาใช้ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2455 โดยนายแพทย์เพาล์ เอร์ลิช ชาวเยอรมัน และใช้กันอย่างแพร่หลายในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเพื่อป้องกันการติดเชื้อโรคเหงาหลับ[2], และนอกจากการใช้รักษาแผลในคนแล้ว ยังนิยมนำมาใช้รักษาอาการติดเชื้อบางชนิดในปลาเลี้ยงอีกด้วย[ต้องการอ้างอิง]
ตัวยาเอคริฟลาวินบริสุทธิ์ (เอคริฟลาวีเนียมคลอไรด์) จะมีลักษณะเป็นผงสีเหลืองแก่อมน้ำตาล สกัดได้จากน้ำมันถ่านหิน, แต่แบบที่ใช้ใส่แผลจะมีจำหน่ายทั่วไปในรูปของสารละลายเจือจาง ซึ่งมีสีเหลืองเข้ม[2]
อ้างอิง แก้
- ↑ ศูนย์ยาฝ่ายวิชาการ สโมสรนิสิตเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และ กองบรรณาธิการ "รักลูก". ตู้ยาประจำบ้าน. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: แปลน พับลิชชิ่ง, 2535. ISBN 974-335-158-2. หน้า 125.
- ↑ 2.0 2.1 Acriflavine. สารานุกรมบริตานิกา[ลิงก์เสีย]. สืบค้นเมื่อ 24 พฤษภาคม 2559.
 | บทความเภสัชกรรมและยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |