มุฮัมมัด รับบานี
มุลลอฮ์ มุฮัมมัด รับบานี อะคูน (พ.ศ. 2498 – 16 เมษายน พ.ศ. 2544) เป็นหนึ่งในประมุขหลักของตอลิบาน ซึ่งดำรงตำแหน่งรองประมุขสภาสูงสุดแห่งอัฟกานิสถานและนายกรัฐมนตรีอัฟกานิสถานตั้งแต่ปี พ.ศ. 2539 ถึงปี พ.ศ. 2544 รับบานีเป็นผู้มีอำนาจเป็นอันดับสองรองจากผู้นำสูงสุด มุลลอฮ์ มุฮัมมัด โอมาร์ ในลำดับโปเจียมของตอลิบาน
มุฮัมมัด รับบานี | |
|---|---|
| รองประมุขสภาสูงสุดแห่งอัฟกานิสถาน | |
| ดำรงตำแหน่ง 27 กันยายน พ.ศ. 2539 – 13 เมษายน พ.ศ. 2544 | |
| ผู้นำ | มุฮัมมัด โอมาร์ |
| ก่อนหน้า | เริ่มตำแหน่ง |
| ถัดไป | อับดุล กาบีร์ (รักษาการ) |
| นายกรัฐมนตรีแห่งอัฟกานิสถาน | |
| ดำรงตำแหน่ง 27 กันยายน พ.ศ. 2534 – 13 เมษายน พ.ศ. 2544 | |
| รอง | ฮาซัน อะคูน |
| ผู้นำ | มุฮัมมัด โอมาร์ |
| ก่อนหน้า | กัลบุดดิน เฮคมัตยาร์ |
| ถัดไป | อับดุล กาบีร์ (รักษาการ) |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | พ.ศ. 2498 พาสมอน, ประเทศอัฟกานิสถาน |
| เสียชีวิต | 16 เมษายน พ.ศ. 2544 (46 ปี) รวัลปินดิ, แคว้นปัญจาบ, ประเทศปากีสถาน |
| พรรคการเมือง |  ตอลิบาน |
รับบานีปะทะกับสหภาพโซเวียตหลังจากสหภาพโซเวียตบุกประเทศอัฟกานิสถานในปี พ.ศ. 2522 เมื่อสหภาพโซเวียตถอนตัวจากประเทศอัฟกานิสถานในปี พ.ศ. 2532 รับบานีเริ่มหยุดการต่อสู้ โดยเข้าร่วมกับตอลิบานในปี พ.ศ. 2530 [1] หลังจากหลายปีของสงครามกลางเมือง เขาได้นำกองกำลังตอลิบานเข้าโจมตีกรุงคาบูลครั้งสุดท้าย
รับบานีดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแห่งรัฐอิสลามแห่งอัฟกานิสถานและเป็นประธานสภาที่ปรึกษา นอกจากนี้ ยังมีข่าวลือว่า มุลลอฮ์ รับบานี และฝ่ายบริหารตอลิบานมีแนวคิดทางการเมืองแตกต่างอย่างรุนแรง[1] ขณะที่รับบานีและสภาปกครองเป็นหน้าตาของสาธารณชนในประเทศอัฟกานิสถาน โดยการตัดสินใจครั้งสำคัญเกิดขึ้นโดยมุลลอฮ์ โอมาร์ ซึ่งอาศัยอยู่ในทางตอนใต้ของจังหวัดกันดะฮาร์
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 An Enemy We Created: The Myth of the Taliban-Al Qaeda Merger in Afghanistan. Alex Strick van Linschoten and Felix Kuehn. Page 479-80.