ฟูอัด อับดุลลาห์ ชีฮับ (อาหรับ: فُؤادْ عبد الله شِهاب; 19 มีนาคม พ.ศ. 2445 - 25 เมษายน พ.ศ. 2516) เป็นนักการเมืองชาวเลบานอนและประธานาธิบดีเลบานอนในปี พ.ศ. 2501 ถึง พ.ศ. 2507 และนอกจากนี้เขาเป็นผู้ก่อตั้งกองทัพเลบานอนหลังได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสและเขาเป็นผู้บัญชาการทหารกองทัพเลบานอนในปี พ.ศ. 2489[1]

ฟูอัด ชีฮับ
ประธานาธิบดีเลบานอน
ดำรงตำแหน่ง
23 กันยายน พ.ศ. 2501 – 22 กันยายน พ.ศ. 2507
ก่อนหน้าคามีล ชีมูน
ถัดไปฌอร์ฌ เฮลู
นายกรัฐมนตรีเลบานอน คนที่ 9
ดำรงตำแหน่ง
18 กันยายน พ.ศ. 2495 – 1 ตุลาคม พ.ศ. 2495
ก่อนหน้าบิชารัต อัลคูรี
ถัดไปคามีล ชีมูน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด19 มีนาคม พ.ศ. 2445
กาซีร์ อำเภอกาซาร์วาน จักรวรรดิออตโตมัน
เสียชีวิต25 เมษายน พ.ศ. 2516 (67 ปี)
จูนิเย เลบานอน
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
สังกัด กองทัพบกเลบานอน
ประจำการ2489–2501
ยศพลตรี

เขาเกิดในครอบครัวของราชวงศ์ชีฮับและเขาเข้าประจำกองทัพฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2462 และในปี พ.ศ. 2495 เขาเป็นนายกรัฐมนตรีเลบานอนเมื่อนายบิชารัต อัลคูรี (Bachera El-Khory) ประธานาธิบดีเลบานอนในขณะนั้นลาออกเนื่องจากมีการประท้วงไล่รัฐบาลของอัลคูรีและปรึกษาให้เขามีส่วนในการเลือกตั้้งครั้งต่อไปในขณะที่คามีล ชีมูน (Camille Chamoun) ได้เลืิอกให้เป็นประธานาธิบดีจากอัลคูรี

ระหว่างวิกฤตทางการเมืองเลบานอนในปี พ.ศ. 2501 ซึ่งมีความขัดแย้งกับชีมูนและผู้นำมุสลิมและเขาป้องกันไม่ให้กองทัพมาเข้าข้างรัฐบาลหรือฝ่ายค้านและปฏิเสธคำขอทั้งหมด ซึ่งในการตัดสินใจของเขาทำให้กองทัพเลบานอนรวมความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันและสูญเสียความชอบธรรมอย่างจำกัดและเขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นประธานาธิบดีเลบานอนในการเลือกตั้งปี พ.ศ. 2501 โดยถือเป็น "ทางเลือกที่เป็นเอกฉันท์" ทั้งในและต่างประเทศและเขาสืบทอดตำแหน่งจากชึมูน

ในระหว่างการดำรงตำแหน่งของเขาซึ่งเขาพัฒนาประเทศเลบานอนให้มีความทันสมัยให้เหมือนกับประเทศตะวันตก[2] อย่างไรก็ตามระบอบการปกครองของเขาถูกกล่าวหาว่าเป็นเผด็จการเบ็ดเสร็จและการเพิ่มบทบาทของทหารและหน่วยสืบราชการลับหรือตำรวจลับ ซึ่งอุดมการณ์ทางการเมืองของเขารู้จักกันในชื่อลัทธินิยมชีฮับและเขาเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2516

แหล่งอ้างอิง แก้

  1. Reich, Bernard (1990). Political Leaders of the Contemporary Middle East and North Africa: A Biographical Dictionary (ภาษาอังกฤษ). Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-26213-5.
  2. ""المارونية السياسية" بين نموذجين: شمعون وشهاب (3)". 180Post (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-11-27. สืบค้นเมื่อ 2021-05-29.