แมเมิน
แมเมิน (อังกฤษ: mammon) หรือในภาษาฮีบรูว่า มัมโมน (ฮีบรู: ממון) เป็นศัพท์ปรากฎในคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาใหม่ มีความหมายถึงเงิน สมบัติพัสถาน หรือสิ่งใดก็ตามที่แสดงถึงความมั่งคั่ง แต่ในสมัยกลาง แมเมินกลายเป็นตัวตนหนึ่งในฐานะเทพแห่งวัตถุสิ่งของ และบางครั้งก็ว่าเขาเป็นหนึ่งในเจ็ดเจ้านรกโดยถือเป็นตัวตนที่สะท้อน "โลภะ" อันเป็นหนึ่งในบาปเจ็ดประการ กวีชาวอังกฤษอย่างจอห์น มิลตัน เคยอธิบายไว้ในงานเขียนของเขาว่าแมเมินเป็นเทพตกสวรรค์ซึ่งให้ค่าสมบัติทางโลกเหนือสิ่งอื่นใด[1] หนังสือนิรยภูมินุกรมระบุว่าแมเมินเป็นทูตจากนรกประจำประเทศอังกฤษ[2]
อ้างอิง แก้
- ↑ The Catholic Encyclopedia: An International Work of Reference on the Constitution, Discipline, Doctrine, and History of the Catholic Church, C. G. Herbermann, E. A. Pace, C. B. Pallen, T. J. Shahan, and J. J. Wynne, editors, pg. 580, "Mammon" by Hugh Pope. The Encyclopedia Press, New York, 1913.
- ↑ de Plancy, J. Collin (2015). Infernal Dictionary Deluxe Edition. Abracax House. p. 764. ISBN 0997074515.