ซิมการ์ด
มอดูลระบุผู้เช่า[1] หรือ มอดูลระบุผู้ใช้บริการ [ม 1](อังกฤษ: Subscriber identity/identification module) หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า ซิมการ์ด (SIM Card) คือแผงวงจรรวมสำหรับบันทึกเลขประจำตัวสากลสำหรับผู้ใช้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ (International Mobile Subscriber Identity; IMSI) รหัสใช้เฉพาะตัว (Personal Identification Number; PIN) รหัสปลดล็อกรหัสใช้เฉพาะตัว (Personal Unblocking Key; PUK) ข้อมูลเข้ารหัสตามความจำเป็นสำหรับอนุญาตให้ผู้ขอรับบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ (รวมถึงคอมพิวเตอร์ที่มีคุณสมบัติทำงานอย่างเดียวกัน) รับบริการตามสิทธิ์ของตน โทรศัพท์เคลื่อนที่ที่ใช้ระบบจีเอสเอ็มจำเป็นต้องมีซิมการ์ด แต่ถ้าใช้ระบบซีดีเอ็มเอ ก็จำเป็นต้องใช้เฉพาะรุ่นใหม่ ๆ เท่านั้น นอกจากนี้ซิมการ์ดยังสามารถใส่ไว้ในกล้องถ่ายรูปและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อื่นได้
ซิมการ์ดถูกกำหนดมาตรฐานครั้งแรกโดยสถาบันมาตรฐานโทรคมนาคมยุโรป มาตรฐานหมายเลข TS 11.11 และทำขึ้นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2534 โดยกีเซคเกอุนด์เดฟรีเอนท์ (Giesecke & Devrient) เพื่อใช้ในเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่ของเรดิโอลินยา (Radiolinja)[2][3] เมื่อมีระบบยูเอ็มทีเอสขึ้น งานกำหนดมาตรฐานจึงย้ายไปยังทรีจีพีพี สืบเนื่องมาจนปัจจุบัน[4][5]
รูปแบบ แก้
ซิมการ์ดมีได้หลายขนาด โดยขนาดที่ใหญ่ที่สุดมีขนาดเท่าบัตรประจำตัวฝังด้วยแผงวงจรรวม ขนาดที่เล็กลงมา (กำหนดโดย มินิ ไมโคร และนาโน) ใช้ในโทรศัพท์เคลื่อนที่รุ่นที่ใหม่กว่าขึ้นตามลำดับ ปัจจุบันซิมการ์ดนิยมทำไว้บนบัตรขนาดเท่าบัตรประจำตัวแต่มีรอยปรุให้สามารถแยกออกเป็นบัตรขนาดเล็กลงเพื่อสอดลงในตัวเครื่องโทรศัพท์เคลื่อนที่ นอกจากนี้โทรศัพท์เคลื่อนที่บางรุ่นยังมีซิมการ์ดบาง ๆ ฝังไว้กับแผงวงจรพิมพ์ ตารางต่อไปนี้เป็นขนาดของซิมการ์ดที่มีใช้ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน อักษรย่อ FF คือ form factor หรือตัวประกอบระบุการย่อส่วน ยิ่งมีค่ามาก ขนาดก็เล็กลง
| ซิมการ์ด | เริ่มใช้ | มาตรฐานอ้างอิง | ยาว (mm) | กว้าง (mm) | หนา (mm) | ปริมาตร (mm3) |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ขนาดเต็ม (1FF) | พ.ศ. 2534 | ISO/IEC 7810:2003, ID-1 | 85.60 | 53.98 | 0.76 | 3511.72 |
| มินิซิม (2FF) | พ.ศ. 2539 | ISO/IEC 7810:2003, ID-000 | 25.00 | 15.00 | 0.76 | 285.00 |
| ไมโครซิม (3FF) | พ.ศ. 2546 | ETSI TS 102 221 V9.0.0, Mini-UICC | 15.00 | 12.00 | 0.76 | 136.80 |
| นาโนซิม (4FF) | พ.ศ. 2555 | ETSI TS 102 221 V11.0.0 | 12.30 | 8.80 | 0.67 | 72.52 |
| ซิมฝังตัว (eSIM) |
JEDEC Design Guide 4.8, SON-8 ETSI TS 103 383 V12.0.0 GSMA SGP.22 V1.0 |
6.00 | 5.00 | <1.00 | <30.00 |
ซิมการ์ดแรกสุดทีมีใช้นั้น มีขนาดเท่ากับบัตรเครดิต สำหรับใช้ติดตั้งกับโทรศัพท์เคลื่อนที่รุ่นเก่าที่มีขนาดใหญ่เทอะทะ ในเวลาต่อมาเมื่อโทรศัพท์เคลื่อนที่มีขนาดเล็กลง จึงมีการย่อส่วนซิมการ์ดลงเป็นซิมการ์ดขนาดมินิ
ซิมการ์ดขนาดไมโคร เป็นซิมการ์ดที่ออกแบบให้เล็กลงจากขนาดมินิ เพื่อใช้สอดลงในอุปกรณ์จำพวกสมาร์ตโฟนซึ่งมีพื้นที่สำหรับรองรับซิมการ์ดน้อยลง เริ่มใช้โดยสถาบันมาตรฐานโทรคมนาคมยุโรปเมื่อ พ.ศ. 2546[6][7][8]
ซิมการ์ดขนาดนาโน เริ่มใช้เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2555 มีขนาด 12.3 × 8.8 × 0.67 mm โดยลดพื้นที่พลาสติกว่างจากซิมขนาดไมโคร นอกจากนี้ยังลดความหนาลงด้วย จึงทำให้ซิมขนาดมินิและไมโครในปัจจุบันมีขนาดบางกว่าในอดีต[9] เนื่องจากซิมการ์ดขนาดบางและหักง่าย บริษัทโทรศัพท์หลายแห่งยังคงแนะนำให้ใชิซิมการ์ดหนาเท่าเดิม[10]
หมายเหตุ แก้
- ↑ ตรงกับคำ subscriber คือผู้บอกรับหรือใช้บริการ อย่างไรก็ดี คำ ซิม นิยมใช้มากกว่าและรู้จักกันดีกว่า
อ้างอิง แก้
- ↑ "ศัพท์เทคโนโลยีสารสนเทศ ใน ภาษาไทยภาษาสื่อ" (PDF). ราชบัณฑิตยสภา. พ.ศ. 2559.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|year=(help) - ↑ Asif, Saad Z. (2011). Next Generation Mobile Communications Ecosystem. John Wiley & Sons. p. 306. ISBN 1119995817.
- ↑ "G&D - History of Giesecke & Devrient". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-24. สืบค้นเมื่อ 29 April 2016.
- ↑ "3GPP specification: 51.011". สืบค้นเมื่อ 29 April 2016.
- ↑ "3GPP specification: 31.102". สืบค้นเมื่อ 29 April 2016.
- ↑ "What is a microsim card?". SimOnlyPro.nl. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-02-22. สืบค้นเมื่อ 14 October 2012.
- ↑ Gaby Lenhart (1 April 2006). "The Smart Card Platform". ETSI Technical Committee Smart Card Platform (TB SCP). สืบค้นเมื่อ 30 January 2010.
SCP is co-operating on both technical and service aspects with a number of other committees both within and outside the telecommunications sector.
- ↑ Segan, Sascha (27 January 2010). "Inside the iPad Lurks the 'Micro SIM'". PC Magazine. สืบค้นเมื่อ 30 January 2010.
- ↑ Dr. Klaus Vedder (18 January 2012). "The UICC – Recent Work of ETSI TC Smart Card Platform" (PDF). ETSI. p. 12. สืบค้นเมื่อ 22 July 2012.
- ↑ Virgin Mobile. "An important guide to inserting your SIM into your mobile" (PDF). สืบค้นเมื่อ 21 January 2017.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- ETSI Smart Card standards (102 221)
- GSM 11.11 – Specification of the Subscriber Identity Module-Mobile Equipment (SIM-ME) interface.
- GSM 11.14 – Specification of the SIM Application Toolkit for the Subscriber Identity Module-Mobile Equipment (SIM-ME) interface
- GSM 03.48 – Specification of the security mechanisms for SIM application toolkit
- GSM 03.48 Java API[ลิงก์เสีย] – API and realization of GSM 03.48 in Java
- ITU-T E.118 – The International Telecommunication Charge Card 2006 ITU-T