ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การเจรจา"

'''การเจรจา''' หรือ '''การต่อรอง''' คือ[[การสนทนา]]ที่มีจุดประสงค์เพื่อแก้ไข[[ความขัดแย้ง]]<ref name="แนวทาง"> ธัศฐ์ชาพัฒน์ ยุกตานนท์, บรรพต วิรุณราช &และ ภัทรี ฟรีสตัด. [http://www.journal.rmutt.ac.th/index.php/business/article/view/645 ''แนวทางการพัฒนาศักยภาพผู้ประนีประนอมในศาลยุติธรรม กรณีศึกษา: ศาลแรงงานภาค 2'']. RMUTT Global Business and Economics Review (Online), vol. 12, no. 2 (2017).</ref> เพื่อสร้าง[[ข้อตกลง]]ระหว่างหลายฝ่าย เพื่อต่อรอง[[เงื่อนไข]] หรือสนองต่อความพึงพอใจต่างๆ ซึ่งเป็นวิธีหลักเพื่อแก้ไขปัญหาทางเลือก ทั้งนี้หากโต้เถียงยังไม่สิ้นสุดการต่อรองก็ยังดำเนินต่อไป<ref name="Is only"> Chutinon Putthiwanit. [https://www.proquest.com/docview/1526676670?pq-origsite=gscholar&fromopenview=true ''Is only She a Good Bargainer? The Effects of Gender, Bargaining Behavior and Product Expertise on Bargaining Outcomes'']. International Journal of Management (Online), vol. 30, no. 3 (2013).</ref> ในขณะเดียวกันการเจรจายังส่งผลต่อคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นอีกด้วย<ref name="Buyer Success"> Chutinon Putthiwanit & Shu-Hsun Ho. [http://www.ajbmr.com/articlepdf/ajbmrv01n0510.pdf ''Buyer Success and Failure in Bargaining and Its Consequences'']. Australian Journal of Business and Management Research (Online), vol. 1, no. 5 (2011).</ref>

การเจรจาอาจจะเกิดขึ้นได้ในธุรกิจ องค์กรไม่แสวงหาผลกำไร การประชุมในระดับรัฐบาล การดำเนินงานทางกฎหมาย การเมืองระหว่างประเทศ หรือสถานการณ์ส่วนตัวเช่นการแต่งงาน หย่าร้าง เลี้ยงดูบุตร และทุกสิ่งอย่างในชีวิต การศึกษาเกี่ยวกับการเจรจานั้นเรียกว่า[[ทฤษฏีการเจรจา]] ผู้เจรจาที่เป็นมืออาชีพนั้นจะถูกเรียกได้มากมากมาย เช่น นักเจรจาของสหภาพ, นักเจรจาสันติภาพ, นักต่อรองตัวประกัน, หรือไม่ก็ไม่มีคำที่เกี่ยวข้องกับการเจรจาโดยตรงที่อยู่ในชื่อเรียกเช่น [[นักการทูต]] สมาชิกสภานิติบัญญัติ หรือ[[นายหน้า]]