เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
== ประวัติ ==
ท้องที่อำเภอมะนังเดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลแป-ระ [[อำเภอควนกาหลง]] ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองออกมาตั้งเป็น '''กิ่งอำเภอมะนัง''' ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงในวันที่ [[266 มิถุนายน]]ตุลาคม [[พ.ศ. 2539]]2513 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ ประกาศ[[15 กรกฎาคมกระทรวงมหาดไทย]]ให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลแป-ระ ปีเดียวกันรวมตั้งเป็นตำบลนิคมพัฒนา<ref>{{cite journal|journaldate=ราชกิจจานุเบกษา|volume=113|issue=พิเศษOctober 186, ง |pages=341970|title=ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่กิ่งอำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล ตั้งเป็นกิ่งอำเภอมะนัง|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/25392513/ED/018092/342884.PDF|datejournal=26 มิถุนายน 2539ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=87|issue=92 ง|pages=2884-2889}}</ref> และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น '''อำเภอมะนัง''' ในวันที่ [[242 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2550]]2526 มีผลบังคับตั้งแต่วันที่ ประกาศ[[8 กันยายนกระทรวงมหาดไทย]]ให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลนิคมพัฒนา ปีเดียวกันรวมตั้งเป็นตำบลปาล์มพัฒนา<ref>{{cite journal|journaldate=ราชกิจจานุเบกษา|volume=124|issue=46August 6, ก|pages=14-211983|title=พระราชกฤษฎีกาประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งอำเภอฆ้องชัย...และเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอเหล่าเสือโก้กควนกาหลง พ.ศ. ๒๕๕๐จังหวัดสตูล|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/25502526/AD/046129/142543.PDF|datejournal=24 สิงหาคม 2550ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=100|issue=129 ง|pages=2543-2544}}</ref>
ต่อมาได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ [[26 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2539]] ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองตำบลปาล์มพัฒนา และตำบลนิคมพัฒนา [[อำเภอควนกาหลง]] ออกมาตั้งเป็น '''กิ่งอำเภอมะนัง'''โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ [[15 กรกฎาคม]] ปีเดียวกัน<ref>{{cite journal|date=June 26, 1996|title=ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล ตั้งเป็นกิ่งอำเภอมะนัง|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2539/E/018/34.PDF|journal=ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=113|issue=พิเศษ 18 ง|pages=34}}</ref> และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น '''อำเภอมะนัง''' ในวันที่ [[24 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2550]] มีผลบังคับตั้งแต่วันที่ [[8 กันยายน]] ปีเดียวกัน<ref>{{cite journal|date=August 24, 2007|title=พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอฆ้องชัย...และอำเภอเหล่าเสือโก้ก พ.ศ. ๒๕๕๐|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2550/A/046/14.PDF|journal=ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=124|issue=46 ก|pages=14-21}}</ref>[[ไฟล์:คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล.jpg|280x280px|thumb|คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล เป็นคลองสายหลักที่สำคัญ
== ประชากร ==
ส่วนใหญ่เป็นคนที่อพยพมาจากจังหวัดใกล้เคียงอย่าง[[พัทลุง]] [[สงขลา]] และ[[นครศรีธรรมราช]]ที่เข้าตั้งถิ่นฐาน และเป็นคนพื้นถิ่นด้วย ประชากรที่นี่ส่วนมากนับถือ[[ศาสนาพุทธ]]ประมาณร้อยละ 60 มี[[วัด]]พุทธอยู่ 8 วัด [[สำนักสงฆ์]] 3 แห่ง มีชาว[[มุสลิม]]อยู่ประมาณร้อยละ 40 [[มัสยิด]] 7 แห่ง [[สุเหร่า]] 5 แห่ง โรงเรียนสอนศาสนาอิสลาม(ปอเนาะ) 2 แห่ง (จากข้อมูลสำรวจ ในเดือนตุลาคม 2559)
==ด้านทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญของอำเภอ==
ทรัพยากรป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ แหล่งต้นน้ำ ลำธาร และ สัตว์ป่า
[[ไฟล์:คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล.jpg|150px|thumb|คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล เป็นคลองสายหลักที่สำคัญ
]]
===สถานที่ท่องเที่ยว===
*'''ถ้ำภูผาเพชร
*'''ถ้ำระฆังทอง
*'''ถ้ำเจ็ดคต
*'''วิหารจตุคามรามเทพ
*'''น้ำตกวังใต้หนาน
*'''พิพิธภัณฑ์บ้านรากไม้
*'''เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเทิอกเขาบรรทัด
== การแบ่งเขตการปกครอง ==
|
