ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฟร็องซัว โฌแซ็ฟ เลอแฟฟวร์"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 26:
==ประวัติ==
เลอแฟฟวร์เกิดในเมืองชนบทรูฟักใน[[แคว้นอาลซัส]] มีบิดาเป็นทหารม้าฮุซาร์ เขาเข้ารับราชการทหารในกองทัพหลวงฝรั่งเศสขณะมีอายุ 17 ปี ต่อมาในค.ศ. 1789 เขาในยศสิบเอกได้เข้าร่วมใน[[การปฏิวัติฝรั่งเศส]],<ref name="Lefebvre883" /> ใน ค.ศ. 1793 ได้รับการเลื่อนยศเป็นพลจัตวา, ในค.ศ. 1794 เขาเข้าร่วมยุทธการที่เฟลอรุส ({{lang|fr|Fleurus}}),<ref name="Lefebvre883" /> ในค.ศ. 1797 ได้ขึ้นบัญชาการกองทัพซ็องเบรเมิซ ({{lang|fr|
ใน ค.ศ. 1804 เมื่อนโปเลียนสถาปนาตนเป็นจักรพรรดิฝรั่งเศส นโปเลียนได้อวยยศเลอแฟฟวร์เป็นจอมพลแห่งจักรวรรดิ<ref>R. P. Dunn-Pattison, ''Napoleon's Marshals'', (Empiricus books, 1909), viii.</ref> ต่อมาในค.ศ. 1805 จอมพลเลอแฟฟวร์ได้บัญชาการปฏิบัติการในเยอรมนี, ค.ศ. 1806 เขาเข้าร่วมใน[[ยุทธการที่เยนา–เอาเออร์ชเต็ท]] และได้เป็นผู้บัญชาการกรมทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์, ในค.ศ. 1807 เขาได้บัญชาการกองพล 10 และได้รับชัยชนะในยุทธการที่ดันท์ซิช และได้รับการปูนบำเหน็จเป็นดยุกแห่งดันท์ซิช ({{lang|fr|
จอมพลเลอแฟฟวร์รับใช้นโปเลียนไปจนกระทั่งนโปเลียนพ่ายแพ้อย่างหมดท่าใน[[สงครามสหสัมพันธมิตรครั้งที่หก]]ในค.ศ. 1814 หลังจากนั้นเขาลงมติในวุฒิสภาเพื่อสนับสนุน[[การฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บง]] และได้รับแต่งตั้งเป็นขุนนางฝรั่งเศสโดย[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าหลุยส์ที่ 18]] อย่างไรก็ตาม เมื่อนโปเลียนหลบหนีจาก[[เกาะเอลบา]]ใน ค.ศ. 1815 เขาหันไปสมคบอดีตเจ้านายเก่าอีกครั้งในช่วง[[สมัยร้อยวัน]] ซึ่งจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของนโปเลียน เลอแฟฟวร์ถูกถอดยศขุนนางแต่ไม่ได้ถูกถอดยศจอมพล ต่อมาในค.ศ. 1819 พระเจ้าหลุยส์ที่ 18 พระราชทานคืนยศขุนนางแก่เขา จอมพลเลอแฟฟวร์ถึงแก่อสัญกรรมในค.ศ. 1820 ในกรุงปารีส
|