ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ซันเฉิ่งลิ่วปู้"

==เฉิ่งเสิ่ง==

| data1 = ตั้ง[[ช่างชูเฉิ่งเสิ่ง]]

| data2 = [[จักรพรรดิฮั่นอู่|ฮั่นอู่]]ตั้ง[[จงชูเฉิ่งเสิ่ง]]

| data3 = [[โจผี|เฉา พี]] ตั้ง[[จงชูเฉิ่งเสิ่ง]]อย่างเป็นทางการ

| data4 = ตั้ง[[เหมินเซี่ยเฉิ่งนเซี่ยเสิ่ง]]

| data5 = ยุบเหมินเซี่ยเฉิ่งนเซี่ยเสิ่ง

* ยุบช่างชูเฉิ่งเสิ่ง

* [[จักรพรรดิหยวนอู่จง|ยฺเหวียนอู่จง]]ตั้งช่างชูเฉิ่งขึ้นใหม่เสิ่งงขึ้นใหม่ (หลังจากนี้ไม่ได้รื้อฟื้นขึ้นอีก)

| data8 = [[จักรพรรดิหงอู่|หงอู่]]ยุบจงชูเฉิ่งเสิ่งง

เฉิ่งเสิ่ง (แผนก) ทั้งสามเป็นหน่วยงานสูงสุดในระบบราชการ มีหน้าที่หลักในทางธุรการมากกว่าบริหารรัฐกิจ หัวหน้าของเฉิ่งมักเรียกเสิ่งมักเรียก '''[[ไจ่เซี่ยง]]ไจ๋เซี่ยง''' (宰相; "ข้าหลวงปกครอง") ซึ่งก็คือ [[อัครมหาเสนาบดีจีน|อัครมหาเสนาบดี]]

* '''[[ช่างชูเฉิ่ง]]เสิ่ง''' (แผนกช่างชูรัฐกิจจานุกิจ) เป็นเฉิ่งแผนกแรกที่จัดตั้งขึ้น โดยจัดตั้งในสมัย[[ราชวงศ์ฉิน]] (221–206 ปีก่อนคริสตกาล) ให้ทำหน้าที่เก็บรักษาจดหมายเหตุ คำว่า "ช่างชู" (尚書) แปลว่า เสมียนผู้ช่วย ต่อมาในสมัย[[ราชวงศ์สุย]] (ค.ศ. 581–618) ให้ช่างชูเป็นหัวหน้าของปู้ (กระทรวง) ตำแหน่งช่างชูจึงกลายเป็นเจ้ากระทรวงไป และช่างชูเฉิ่งกลายเป็นหน่วยงานควบคุมปู้ทั้งหก ถือเป็นองค์กรสูงสุดในการบริหารราชการ แต่ถูกยุบเลิกในสมัย[[ราชวงศ์ยฺเหวียน]] (ค.ศ. 1271–1368) กระทั่งรื้อฟื้นขึ้นใหม่ในรัชสมัย[[จักรพรรดิหยวนอู่จง|จักรพรรดิยฺเหวียนอู่จง]] (元武宗) เพื่อให้ดูแลการคลัง เมื่อสิ้นราชวงศ์ยฺเหวียนแล้ว ช่างชูเฉิ่งก็ไม่ได้รื้อฟื้นขึ้นอีก<ref>Lu, 235.</ref>

* '''[[จงชูเฉิ่ง]]เสิ่ง''' (แผนกเสมียนกลางเลขานุการ) เป็นเฉิ่งแผนกที่สองที่จัดตั้งขึ้น โดยจัดตั้งในรัชกาล[[จักรพรรดิฮั่นอู่]] (漢武帝) แห่ง[[ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก]] (206 ปีก่อนคริสตกาล – ค.ศ. 9) ให้เป็นหน่วยประสานงานระหว่างที่ปรึกษาของจักรพรรดิกับรัฐบาลโดยรวม ครั้นสมัย[[ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก]] (ค.ศ. 25–220) มีการจัดตั้งสำนักที่ปรึกษาและผู้ตรวจการ (office of advisors and reviewers) ขึ้น ถึงสมัย[[วุยก๊ก|รัฐเว่ย์]] (ค.ศ. 220–265) จักรพรรดิ[[โจผี|เฉา พี]] (曹丕) ประกาศจัดตั้งจงชูเฉิ่งขึ้นอย่างเป็นทางการ โดยเอาสำนักงานที่ปรึกษาฯ ดังกล่าวเป็นพื้นฐาน เพื่อคานอำนาจกับช่างชูเฉิ่ง หน้าที่หลักเป็นการจัดทำนโยบาย ความรับผิดชอบโดยมากเป็นการถวายฎีกาและร่างรับสั่ง แต่บทบาทที่แท้จริงนั้นแตกต่างออกไปในแต่ละยุคสมัย เช่น ช่วง[[ราชวงศ์ซ่ง]] (ค.ศ. 960–1279), [[ราชวงศ์เหลียว]] (ค.ศ. 907–1125), และ [[ราชวงศ์จิ้น (ค.ศ. 1115–1234)|ราชวงศ์จิ้น]] (ค.ศ. 1115–1234) เฉิ่งทั้งสามเป็นหน่วยงานที่ใช้อำนาจบริหารของจักรพรรดิ พอถึง[[ราชวงศ์ยฺเหวียน]] (ค.ศ. 1271–1368) จงชูเฉิ่งกลายเป็นองค์กรหลักหนึ่งเดียวในการบริหารราชการ ส่วนเฉิ่งที่เหลือทั้งสองยุบเลิกไปสิ้นแล้ว<ref>Imperial China 900-1800, by Frederick W. Mote, p477-478</ref> จงชูเฉิ่งมายุบเลิกเอาใน[[ราชวงศ์หมิง]] (ค.ศ. 1368–1644) หลังจาก[[จักรพรรดิหงอู่]] (洪武帝) ทรงประหารอัครมหาเสนาบดี[[หู เหวย์ยง]] (胡惟庸)

* '''[[เหมินเซี่ยเฉิ่ง]]นเซี่ยเสิ่ง''' (แผนกใต้ประตูราชสำนัก) เป็นเฉิ่งแผนกที่สามที่จัดตั้งขึ้น โดยจัดตั้งใน[[ราชวงศ์จิ้น]] (ค.ศ. 265–420) เป็นหน่วยงานตรวจสอบราชการ ตรวจราชโองการและคำสั่งราชการ ถวายความเห็นต่อจักรพรรดิ และให้คำปรึกษาแก่จงชูเฉิ่ง เนื่องจากมีความสำคัญน้อยสุด จึงยุบเลิกไปในช่วงราชวงศ์ซ่ง

* '''เตี้ยนจงเฉิ่งนจงเสิ่ง''' (殿中省; "แผนกท้องพระโรงกลาง") ดูแลความเป็นอยู่ของราชวงศ์และราชวัง

* '''มี่ชูเฉิ่งเสิ่ง''' (秘書省; "แผนกมี่ชู") ดูแลเอกสารด้านโหราศาสตร์และดาราศาสตร์ คำว่า "มี่ชู" แปลว่า "สารลับ" เป็นชื่อตำแหน่งขุนนางประเภทเลขานุการ

* '''เน่ย์ชื่อเฉิ่งเน่ย์ชื่อเสิ่ง''' (內侍省; "แผนกบ่าวใน") จัดหาขันทีเข้าเป็นข้ารับใช้ในวัง