ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐบาลโชกุนอาชิกางะ"

=== ''คันโตคุกูโบ'' และ ''คันโตคันกันเร'' ===

ใน ค.ศ. 1349 โชกุนคนแรก อาชิกางะ ทากาอูจิ แต่งตั้งให้บุตรชายของตนคือ อาชิกางะ โมโตอูจิ ({{ญี่ปุ่น|足利基氏|Ashikaga Motouji}}) ดำรงตำแหน่งเป็น ''คันโตคันกันเร'' ({{ญี่ปุ่น|関東管領|Kantō kanrei}}) เป็นผู้สำเร็จราชการแทนโชกุนในภูมิภาคตะวันออกของญี่ปุ่น พำนักอยู่ที่เมืองคามากูระและมีอำนาจเหนือซามูไรในภูมิภาคคันโตทั้งมวล เมื่ออาชิกางะ โมโตอูจิถึงแก่กรรม ตำแหน่ง''คันโตคันกันเร''จึงตกทอดแก่ลูกหลานของโมโตอูจิ และเนื่องจากผู้ดำรงตำแหน่ง''คันโตคันเร''เป็นสมาชิกตระกูลอาชิกางะระดับสูง ตำแหน่งนี้จึงได้รับการขนานนามว่า ''คันโตคุกูโบ'' ({{ญี่ปุ่น|関東公方|Kantō kubō}}) หรือ โชกุนแห่งภูมิภาคคันโต ''คันโตคุโบ''มีผู้ช่วยเป็นผู้สำเร็จราชการอีกทอดหนึ่ง เรียกว่า ชิตสึจิ เป็นตำแหน่งของตระกูลอูเอซูงิ ({{ญี่ปุ่น|上杉|Uesugi}})

ตำแหน่ง''คันโตคุกูโบ''กลับทำให้เสถียรภาพทางการเมืองของภูมิภาคคันโตตกต่ำลง เนื่องจาก''คันโตคุโบ''มักมีความขัดแย้งกับตระกูลอูเอซูงิซึ่งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนตนอยู่เนือง ๆ และนอกจากนี้''คันโตคุกูโบ''ยังมีความพยายามที่จะตั้งตนขึ้นเป็นอิสระจากรัฐบาลโชกุนฯ ที่เคียวโตะนำไปสู่สงคราม หลังจากที่''คันโตคุกูโบ''คนสุดท้ายถูกตระกูลอูเอซูงิขับไล่ออกจากเมืองคามากูระไปใน ค.ศ. 1455 ไม่มีการแต่งตั้งสมาชิกตระกูลอาชิกางะมาดำรงตำแหน่งนี้อีก ตำแหน่ง''คันโตคุกูโบ''จึงถูกล้มเลิกไป จากนั้นตระกูลอูเอซูงิขึ้นเถลิงอำนาจในภูมิภาคคันโตโดยดำรงตำแหน่งเป็น''คันโตคันเรคักันเร''ในยุคเซ็งโงกุ