'''จักรพรรดิคอนสตันไทน์ที่คอนสแตนตินที่ 1''' ({{lang-en|Constantine I}}; [[27 กุมภาพันธ์]] ประมาณ [[ค.ศ. 272]]<ref name=birthdate>Birth dates vary but most modern historians use "''ca''. 272". Lenski, "Reign of Constantine", 59.</ref> – [[22 พฤษภาคม]] [[ค.ศ. 337]]) ครองราชสมบัติเป็น[[จักรพรรดิ]]แห่ง[[จักรวรรดิโรมัน]] ระหว่างวันที่ [[25 กรกฎาคม]] [[ค.ศ. 306]] ถึงวันที่ [[29 ตุลาคม]] [[ค.ศ. 312]] มีพระนามเต็มว่า “Flavius Valerius Aurelius Constantinus<ref>In ([[Latin language|Latin]] Constantine's official imperial title was <small>IMPERATOR CAESAR FLAVIVS CONSTANTINVS PIVS FELIX INVICTVS AVGVSTVS</small>, ''Imperator Caesar Flavius Constantine Augustus, the pious, the fortunate, the undefeated''. After 312, he added <small>MAXIMVS</small> ("the greatest"), and after 325 replaced ("undefeated") with <small>VICTOR</small>, as ''invictus'' reminded of [[Sol Invictus]], the Sun God.</ref>” หรือที่รู้จักกันว่า “คอนสตันไทน์ที่คอนสแตนตินที่ 1” ในบรรดาผู้นับถือ[[นิกายโรมันคาทอลิก]] หรือ “คอนสตันไทน์มหาราช”คอนสแตนตินมหาราช” หรือ “[[นักบุญ]]คอนสตันไทน์”คอนสแตนติน” ในบรรดาผู้นับถือ[[นิกายอีสเติร์นออร์โธด็อกซ์]]หรือนิกายไบแซนไทน์บิแซนไทน์คาทอลิก พระราชกรณียกิจสำคัญที่สุดคือการประกาศให้[[คริสต์ศาสนา|ศาสนาคริสต์]]เป็นศาสนาที่ถูกต้องตามกฎหมายของจักรวรรดิโรมันเมือปี [[ค.ศ. 313]] จักพรรดิคอนสตันไทน์ที่รดิคอนสแตนตินที่ 1 จึงเป็นจักรพรรดิพระองค์แรกของจักรวรรดิโรมันที่นับถือศาสนาคริสต์ตาม[[พระราชกฤษฎีกาแห่งมิลาน]] (Edict of Milan) ที่ประกาศโดยจักรพรรดิลีซีนีอุส (Licinius) ผู้ทรงเป็นจักรพรรดิร่วมกับพระองค์ พระราชกฤษฎีกาแห่งมิลานเป็นพระราชกฤษฎีกาที่ยกเลิกการทารุณกรรมต่อคริสต์ศาสนิกชนทั่วทั้งจักรวรรดิโรมัน