เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
* '''ความสำคัญ''' ได้ชื่อว่าเป็นกษัตริย์นักรบที่เข้มแข็ง ทรงปราบกบฏในอาณาจักรและแว่นแคว้นโดยรอบจนราบคาบ ยกเว้นเพียงอาณาจักรไดเวียดเท่านั้น ทรงขยายอาณาจักรเขมรโบราณไปกว้างใหญ่ยิ่งกว่ากษัตริย์องค์ก่อนๆ
*“[[พระเจ้าชัยวรมันที่ 2]]” ทรงอภิเษกสมรสกับสตรี[[ชาวกูย]]เมือง[[ศรีสะเกษ]]ผู้เลอโฉมธิดาของ “นางพิณสวรรค์ครามวตี” มีชื่อว่า “ฮยางปราวิตรี” หรือ “'''ปราณ'''” ทรงสถาปนาขึ้นเป็นอัครมเหสีเฉลิมพระนามว่า “[[พระนางกัมพูชาลักษมี”ลักษมี]]” และทรงแต่งตั้ง “วิษณุวาล” พี่ชายของ “ปราณ” ให้ดำรงตำแหน่ง “ลักษมินทรา” ทำหน้าที่ดูแลพระคลังส่วนพระองค์และรับใช้ใกล้ชิด แต่งตั้งชาวพื้นเมืองผู้สูงศักดิ์และมีชื่อเสียงเลื่องลือให้ดำรงตำแหน่งต่าง ๆ ลดหลั่นกันถ้วนหน้า นับตั้งแต่นั้นมาชาวพื้นเมืองทุกเผ่าพันธุ์บนที่ราบสูงในอิสานประเทศบเกิดความศรัทธาเลื่อมใสยกย่องว่าทรงเป็น “จักรวาทิน” ทรงรวบรวม “เจนละบก” เจนละน้ำ “เขมรต่ำ” “เขมรสูง” “ข่า” “ชอง” “สำแร” และชาวพื้นเมืองทั้งหลายเข้ารวมอยู่ใน “'''อาณาจักรขอมโบราณ'''” นักโบราณคดีเรียกว่ายุคเริ่มต้น “[[สมัยพระนคร]]” (Angkor) หรือ “ราชวงศ์โคกธลอก” (Srog Kmer)
== ศิลาจารึกที่ปราสาทเขาพระวิหาร ==
ศิลาจารึกที่[[ปราสาทเขาพระวิหาร]] เรียกว่า “'''[[ศิลาจารึกศิวศักติ''']]” หรือ “'''[[ศิลาจารึก K. ๓๘๒''']]” สลักขึ้นด้วยภาษาสันสกฤต [[อักษรเทวนาครี]] เป็นศิลาจารึกที่บอกเล่าเรื่องราวให้ทราบว่าถิ่นที่อยู่อาศัยของ “'''ชาวกวย'''” หรือ “'''ชาวกุย'''” ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองที่ตั้งหลักแหล่งอาศัยอยู่บนเทือกเขาเทือก[[ทิวเขาพนมดงรัก|เขาพนมดงรัก]] ในดินแดน[[อิสาน]]ประเทศมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์จนกระทั่งเข้าสู่ยุคเริ่มต้นประวัติศาสตร์สมัย “[[อาณาจักรฟูนัน]]” หรือ “อาณาจักรสุวรรณภูมิ” เรืองอำนาจขึ้นในคาบสมุทรอินโดจีน กษัตริย์ฟูนันได้สร้างปราสาทเทพบิดรไว้บนภูเขาพนมดงรัก มอบหมายให้ชาวพื้นเมืองรักษาภายหลังจาก “[[อาณาจักรฟูนัน]]” ถูกกองทัพ[[เจนละ]]โจมตีล่มสลายไป “อาณาเจนละ” เรืองอำนาจขึ้นมาแทนที่ต่อมา “[[เจนละ]]” ถูกกองทัพเรือ[[ศรีวิชัย]]โจมตีล่มสลายถูกแบ่งแยกออกเป็น “อาณาจักรเจนละบก” และ “อาณาจักรเจนละน้ำ” ในสมัย “สมเด็จพระปรเมศวร” หรือ “[[พระเจ้าชัยวรมันที่ 2]]” เสด็จกลับจาก[[ชวา]] พระองค์ทรงสร้าง “เมืองมเหนทรบรรพต” ขึ้นเหนือภูเขาพนมกุเลน ทรงสถาปนาศิวลึงค์อันศักดิ์สิทธิ์ขึ้นในวิหารเหนือยอดภูเขาประกาศความเป็น “กมรเตง ชคตะ ราชยะ” เสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว พระองค์ทรงแผ่พระราชอำนาจขึ้นสู่แผ่นดินสูงบนเทือกเขาพนมดงรัก รบพุ่งได้รับชัยชนะชาวพื้นเมืองแล้วทรงเกลี้ยกล่อมให้ยอมสวามิภักดิ์เพื่อรวม “เจนละบก”และ “เจนละน้ำ” เป็นอาณาจักรเดียวกัน
== อ้างอิง ==
|
