ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระสุมังคลสัมพุทธเจ้า"

พระองค์ได้บำเพ็ญ[[บารมี 30 ทัศน์]]มาอย่างยิ่งยวด โดยมี[[ปรมัตถบารมี]]หนึ่งย้อนไปในสมัย[[ภัทรกัปป์]] ปัจจุบันของเรานี้ พระโพธิสัตว์ได้เสวยพระชาติเป็น[[พระเจ้าจักรพรรดิ]]ทรงพระนามว่า '''พระเจ้ามหาปนาทบรมจักร''' มีแก้ว 7 ประการได้แก่ '''นางแก้ว แก้วมณี จักรแก้ว ช้างแก้ว ม้าแก้ว ปรินายกแก้ว คฤหบดีแก้ว''' ปกครองทวีปใหญ่ทั้ง 4 มีทวีปเล็กๆอีก 2000 เป็นบริวาร ล่วงมาถึงจน[[พระกกุสันธพุทธเจ้า]]ได้ตรัสรู้<ref>http://www.phuttawong.net/index.aspx?ContentID=ContentID-061213092605164</ref>

รับสั่งให้พระมเหสีไปยังอุดรกุรุทวีปอุตรกุรุทวีปนำนางแก้วมาถวาย พระมเหสีก็เหาะไปนำนางแก้ว 8 หมื่นมาถวาย

และให้'''แก้วมณี'''ให้ไปที่เขาวิบุลบรรพตเวปุลบรรพต เอาแก้วมณีมาถวาย แก้วมณีก็นำแก้วมณี 8 หมื่นดวงมาถวาย

เมื่อ[[พระโพธิสัตว์]]เห็นอักษรที่จารึกแล้วยังไม่ทราบว่าเป็นพุทธคุณจริงหรือไม่ จึงสอบถามไปยังพราหมณ์ปุโรหิตว่า จริงหรือ ฝ่ายพราหมณ์จึงกราบทูลว่า เป็นของประเสริฐ หาคุณวิเศษยิ่งไปกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว พระเจ้าข้า พระองค์จึงทรงปลาบปลื้ม ปิติ ยินดี เป็นอย่างมากจนสลบทีเดียวไป พอทรงฟื้นได้พระสติฟื้นขึ้นมา ก็จึงสอบถามปุโรหิตว่าคุณวิเศษนี้เป็นพุทธคุณจริงหรือ ปุโรหิตก็กราบทูลว่า เป็นของแท้แน่นอน อย่าได้สงสัยเลย พระเจ้าข้า พระองค์ก็ทรงปลาบปลื้ม ปิติ ยินดี เป็นอย่างมากจนสลบเป็นครั้งที่ 2 พอฟื้นขึ้นมาก็ทรงทอดพระเนตรพระฉายารูปพุทธองค์ของพระพุทธองค์ที่สลักในแผ่นทองคำแล้วสอบถามปุโรหิตว่า เป็นรูปของพระพุทธองค์จริงหรือ ปุโรหิตก็กราบทูลว่า จริง พระเจ้าข้า พระองค์ก็ทรงปลาบปลื้ม ปิติ ยินดี อย่างเป็นอันมากจนสลบไปเป็นครั้งที่ 3

ครั้นพอได้สติ ก็จึงตรัสกับคฤหบดีแก้วว่า เป็นเหตุให้พระองค์ได้พบสิ่งมีค่ายิ่ง จึงทรงยกสมบัติจักรพรรดิให้แก่คฤหบดีแก้วทั้งหมดเป็นบำเหน็จความดีความชอบ

ส่วน'''พระเจ้ามหาปนาทบรมจักร'''ก็ หลังจากสละราชสมบัติทรงเสด็จเดินเท้าพระองค์เดียวมุ่งหน้าพระราชดำเนินด้วยพระบาทเปล่า มุ่งตรงไปยังพระพุทธองค์หาพระกกุสันธพุทธเจ้า จนถึงต้นไทรที่พระพุทธองค์เคยทรงประทับอยู่ กระทำอัญชลีและตั้งใจจะทรงอธิษฐานขอบวชในพระพุทธศาสนา เกิดอัศจรรย์เครื่องอัฏบริขารทั้ง 8 ก็ลอยมาตกตรงหน้าด้วยพุทธานุภาพ ครั้นเมื่อ[[พระโพธิสัตว์]]ได้ครองผ้าบวชแล้วก็จึงทรงอธิษฐานขอให้มงกุฏของพระองค์ไปแจ้งข่าวต่อพระพุทธองค์ด้วย มงกุฏนั้นก็ลอยไปเหมือนมีจิตวิญญาณ เข้ากราบทูล[[พระกกุสันธพุทธเจ้า]]

ครั้นเมื่อบวชแล้วประพฤติกิจของสงฆ์ เที่ยวจาริกบิณฑบาตและเจริญกัมมัฎฐาน พิจารณาพุทธคุณ เจริญกายคตาสติกัมมัฎฐานกรรมฐาน ด้วยความเพียรจนได้โลกียญาณแล้วโลกียฌาณสมาบัติแล้ว ก็จึงเหาะไปเข้าเฝ้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เห็นกายมหาบุรุษและลักษณะประกอบไปด้วยอนุพยัญชนะ 80 ประการของพระองค์ งามพร้อมบริบูรณ์ จึงเกิดปิตีปีติยินดีถึงขนาดสลบสิ้นพระสติสลบไป องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า [[พระพุทธเจ้า]]ทรงประพรมน้ำอุทกธารา พอพื้นฟื้นคืนพระสติได้ก็กราบ จึงกราบขออาราธนาให้พุทธองค์ทรงแสดงธรรม

[[พระกกุสันธพุทธเจ้า]]ได้ทรงแสดงธรรมว่า ให้พิจารณาธรรมที่จะนำไปสู่นิพพานเถิด [[พระโพธิสัตว์]]เมื่อได้ฟังดังนั้นก็เกิดความปลื้มพระธรรมเทศนาอันลึกซึ้ง บังเกิดปิติยินดีเป็นล้นพ้น ต้องการบูชาพระธรรมอันประเสริฐ และขอบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ เช่นเดียวกับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในอนาคตกาล จึงทรงตัดศีรษะพระเศียรของตนพระองค์ด้วยพระนขาคือเล็บ ทำเป็นเครื่องสักการบูชาแด่พระพุทธเจ้า และอธิษฐานขอให้ได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อธิษฐานเสร็จก็สิ้นใจตายแล้วทรงจุติไปบังเกิดเป็น[[เทวดา]]ในสวรรค์ชั้นดุสิต