ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กลอนหัวเดียว"

'''กลอนหัวเดียว''' เป็นกลอนชาวบ้านเช่นเดียวกับ[[กลอนสังขลิก]] ลักณะเด่นอยู่ที่การส่งสัมผัสท้ายบทเป็นเสียงเดียวกันทุกบาท จึงได้ชื่อว่า '''กลอนหัวเดียว'''<ref>สุภาพร มากแจ้ง. '''กวีนิพนธ์ไทย 1'''. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์, 2535.</ref> มักพบในบทเพลงกล่อมเด็กและบทเพลงปฏิพากย์ เช่น [[เพลงเรือ]] [[ลำตัด]] [[เพลงอีแซว]] [[เพลงฉ่อย]] เป็นต้น

 

 

กลอนหัวเดียว บังคับบาทละ 2 วรรค จำนวนคำในวรรคมีตั้งแต่ 4 - 10 คำ ถ้าจำนวนคำในวรรคมากอาจเพิ่มสัมผัสกลางวรรคอีกแห่งหนึ่งเพื่อให้เป็นจังหวะเวลาร้อง บทหนึ่งแต่งกี่บาทก็ได้ไม่จำกัด