ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ดาบมังกรหยก"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 65:
; ซ่งแชจือ (ซ่งชิงซู) : บุตรชายของซ่งง้วนเกี่ยแห่งบู๊ตึ๊ง มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของเตียบ่อกี้เช่นกัน เกลียดชังที่เตียบ่อกี้แย่งชิงความรักจากจิวจี้เยียกไป มีความรักที่มั่นคงมาก เขายอมสละชีวิตเพื่อปกป้องทั้งบิดาของตน และสตรีที่ตนรัก
 
; ฮึงเหี่ยอ้วงงเอี๊ยอ้วง (อินเยี่ยหวัง) : พี่ชายของฮึงซู่ซู่ บิดาของฮึงลี้ เป็นคนเจ้าชู้ เขาทอดทิ้งแม่ของฮึงลี้ไปมีภรรยาใหม่ ทำให้นางต้องตรอมใจ โกรธแค้นที่ฮึงลี้ทำร้ายภรรยาใหม่จนตาย ทำให้ตัดขาดความเป็นพ่อลูกกัน ภายหลังถูกฝ่ามือภูตเร้นลับจนเกือบสิ้นชีวิต จึงได้สำนึกกลับใจหันมาให้อภัยกับฮึงลี้
 
; โอ้วแชงู้ (หูชิงหนิว) : หมอเทวดา ผู้ถ่ายทอดวิชาการแพทย์แก่เตียบ่อกี้
บรรทัด 71:
; แม่นางแซ่เอี้ย (หยาง) หรือแม่นางเสื้อเหลือง : เจ้าสำนักสุสานโบราณ ทายาทรุ่นหลานของเอี้ยก้วย (หยางกั้ว) และเซียวเหล่งนึ่ง (เสี่ยวหลงหนวี่) แต่งกายด้วยชุดสีเหลือง วรยุทธ์ลึกล้ำสุดคาดเดา เอาชนะกรงเล็บกระดูกขาวของจิวจี้เยี้ยกได้ในกระบวนท่าเดียว ไม่เปิดเผยชื่อจริง ทิ้งท้ายคำพูดไว้เป็นปริศนาแก่เตียบ่อกี้ว่า "หลังภูเขาจงหนาน ในสุสานโบราณ คู่รักเจ้าอินทรี สาบสูญจากยุทธภพ" อีกทั้งยังขอฝากอนาคตของพรรคกระยาจกไว้ที่เตี้ยบ่อกี้อีกด้วย
 
; อุ้ยเจ่กเฉี่ยเจ็กเฉีย : ฉายา "พญาค้างคาวปีกเขียว" หนึ่งใน 4 ผู้คุมกฎนิกายเม้งก่า มีวิชาตัวเบาที่เป็นเลิศแต่เนื่องจากฝึกวิชาฝ่ามือไหมเย็น จนธาตุไฟเข้าแทรกทำให้ต้องดื่มเลือดของมนุษย์เพื่อคลายพิษของตัวเอง เคยดูดเลือดของเตียบ่อกี้สมัยเด็กด้วยความเข้าใจผิด ภายหลังได้เตียบ่อกี้ ใช้วิชาเก้าเอี้ยงช่วยขับพิษดังกล่าวให้ ค้างคาวปีกเขียวจึงซึ้งในพระคุณ ได้เป็นกำลังสำคัญตั้งใจฟื้นฟูนิกายเม้งก่า
 
; เซ่งคุน (เฉิงคุน) : หัตถ์อัสนีบาต อาจารย์ของเจี่ยซุ่น อดีตเคยอยู่ในนิกายเม้งก่า ลักลอบเป็นชู้กับฮูหยินเอี้ย เพื่อต้องการทำลายเม้งก่า จึงได้ฆ่าล้างครอบครัวเจี่ยซุ่น เพราะรู้ดีว่าเจี่ยซุ่นมุทะลุ จะต้องใช้เป็นเครื่องมือในการทำลายชื่อเสียงของเม้งก่าได้อย่างแน่นอน หลบหนีการตามล่าของเจี่ยซุ่นไปกบดานที่เสี้ยวลิ้ม และเปลี่ยนชื่อเป็น หยวนเจินไต้ซือ