ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โรคพิษสุนัขบ้า"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
MuanN (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 52:
โรคพิษสุนัขบ้ายังแพร่ผ่านการสัมผัสหมี สัตว์ฟาร์มเลี้ยง [[กราวน์ฮ็อก]] [[วีเซิล]]และ[[สัตว์กินเนื้อ]]ป่าอื่น [[อันดับกระต่าย]] เช่น [[กระต่ายแจ็ก|กระต่ายป่า]]และ[[กระต่าย]] และ[[อันดับสัตว์ฟันแทะ|สัตว์ฟันแทะ]] เช่น [[ชิปมังก์]] [[เจอร์บิล]] [[หนูตะเภา]] [[แฮมสเตอร์]] [[หนูหริ่ง]] [[หนู]]และ[[กระรอก]] แทบไม่พบว่าติดเชื้อด้วยโรคพิษสุนัขบ้าและไม่ทราบว่าส่งผ่านโรคพิษสุนัขบ้าสู่มนุษย์ การกัดจากหนูหริ่ง หนูหรือกระรอกแทบไม่ต้องป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าเพราะสัตว์ฟันแทะเหล่านี้ตรงแบบถูกฆ่าเมื่อเผชิญกับสัตว์ที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้าที่ใหญ่กว่า ฉะนั้น จะไม่เป็นพาหะ โอพอสซัมเวอร์จิเนียต้านทานแต่ไม่มีภูมิคุ้มกันต่อโรคพิษสุนัขบ้า
 
ปกติพบไวรัสในประสาทและน้ำลายของสัตว์ที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้าที่แสดงอาการ เส้นทางการติดเชื้อปกติเป็นการกัด แต่ไม่เสมอไป ในสัตว์จำนวนมาก สัตว์ที่ติดเชื้อก้าวร้าวเป็นพิเศษ อาจทำร้ายโดยไม่ถูกยั่วยุ และแสดงพฤติกรรมผิดแปลก นี่เป็นตัวอย่างของไวรัสก่อโรคที่ดัดแปรงดัดแปลงพฤติกรรมของตัวถูกเบียนของมันให้เอื้อต่อการแพร่เชื้อไปตัวถูกเบียนอื่น
 
การแพร่เชื้อระหว่างมนุษย์ด้วยกันพบน้อยมาก มีผู้ป่วยน้อยคนมีบันทึกผ่าน[[การปลูกถ่ายอวัยวะ]] หลังการติดเชื้อมนุษย์ตรงแบบโดยการกัด ไวรัสเข้าระบบ[[ประสาทนอกส่วนกลาง]] แล้วเดินทางตาม[[เส้นใยประสาทนำเข้า|ประสาทนำเข้า]]สู่[[ระบบประสาทส่วนกลาง]] ระหว่างระยะนี้ ไวรัสไม่สามารถถูกพบได้โดยง่ายในตัวถูกเบียน และวัคซีนอาจยังทำให้เกิดภูมิคุ้มกันอาศัยเซลล์เป็นสื่อ (cell-mediated immunity) เพื่อป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าที่แสดงอาการ เมื่อไวรัสเข้าสมอง มันทำให้เกิด[[สมองอักเสบ]]อย่างเร็ว ระยะบอกเหตุโรค และเป็นจุดเริ่มต้นของอาการ เมื่อผู้ป่วยแสดงอาการแล้ว การรักษาแทบไร้ผลโดยสิ้นเชิงและอัตราตายมีกว่า 99% โรคพิษสุนัขบ้าอาจยังทำให้[[ไขสันหลัง]]อักเสบ ทำให้เกิด[[transverse myelitis|ไขสันหลังอักเสบตามขวาง]] (transverse myelitis)