ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ารามิโรที่ 1 แห่งอารากอน"

[[ไฟล์:Ramirocely.jpg|thumb|จุลจิตรกรรมในคริสตศตวรรษที่ 13 ของพระเจ้ารามีโร]]

'''รามีโรที่ 1''' ({{Lang-es|Ramiro I}}) สิ้นพระชนม์ 8 มีนาคม ค.ศ. 1063 หรือ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1069 ครองราชย์เป็นปฐมกษัตริย์แห่ง[[ราชอาณาจักรอารากอน|อารากอน]]ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1035 พระองค์เป็นบุตรชายนอกสมรสของ[[พระเจ้าซันโชที่ 3 แห่งนาวาร์]] ในช่วงที่พระบิดายังมีชีวิตอยู่ พระองค์บริหารปกครองอารากอนและได้รับแต่งตั้งเป็นกษัตริย์ตามพินัยกรรมของพระบิดา ในปี ค.ศ. 1045 พระองค์ผนวกดินแดนที่เป็นของกอนซาโล พระอนุชา หลังกอนซาโลสิ้นพระชนม์ ต่อมาพระเจ้ารามีโรพิชิตดินแดนส่วนหนึ่งมาจาก[[ชาวมัวร์]]และทำให้กษัตริย์ชาวมัวร์ของเฮวสกา, ซาราโกซา และเลริดายอมจ่ายบรรณาการให้พระองค์

 

== พระราชประวัติ ==

รามีโรเป็นบุตรชายนกสมรสของพระเจ้าซันโชที่ 3 แห่งปัมโปลนา (นาวาร์) กับซันชาแห่งอัยบาร์ ซึ่งเป็นภรรยาลับของกษัตริย์<ref>The ''Crónica de Aragón'', produced in 1499, names her ''Doña Caya'', but she is named Sancha in a contemporary donation. Ballesteros y Beretta, v. 2, pp. 319–320.</ref> ในช่วงรัชสมัยของพระบิดา พระองค์ได้เป็นสักขีพยานในกฎบัตรในปี ค.ศ. 1011 และได้รับพระราชทานที่ดินมากมายในเคานตีอารากอน และในการแบ่งราชอาณาจักรหลังการสิ้นพระชนม์ของพระเจ้าซันโชที่ 3 ในปี ค.ศ. 1035 รามีโรได้เคานตีอารากอนโดยมีตำแหน่งเป็นเจ้าเมือง ซึ่งเป็นส่วนย่อยใน[[ราชอาณาจักรนาวาร์|นาวาร์]]และประเทศของ[[ชาวบาสก์]]ที่ตกเป็นของ[[พระเจ้าการ์เซีย ซันเชซที่ 3 แห่งนาวาร์|การ์เซีย]] พระเชษฐาคนโตต่างมารดา เคานตีกัสตียาตกอยู่ในการครอบครองของ[[พระเจ้าเฟร์นันโดที่ 1 แห่งเลออนและกัสตียา|เฟร์นันโด]] ขณะที่ซาบราร์เบและริบาโกร์ซาตกเป็นของกอนซาโล รามีโรได้ครองอารากอนภายใต้การปกครองของการ์เซีย

 

รามีโรหาทางขยายอาณาเขตด้วยการยึดดินแดนมาจากชาวมัวร์และการ์เซีย พระเชษฐาผู้เป็นกษัตริย์แห่งนาวาร์ หลังพระบิดาสิ้นพระชนม์ได้ไม่นาน พระองค์สนับสนุนเอมีร์แห่งตูเดลาให้รุกรานนาวาร์ แม้จะพ่ายแพ้ที่สมรภูมิตาฟายา แต่พระองค์ก็ได้ดินแดนมาเพิ่ม หนึ่งในนั้นคือซังเกวซา และสถาปนาตนเป็นรัฐกึ่งอิสระ ในปี ค.ศ. 1043 ทรงได้รับการอนุมัติจากพระเจ้าการ์เซียให้ผนวกซาบราร์เบและริบาโกร์ซาซึ่งก่อนหน้านั้นเป็นของกอนซาโล พระอนุชาที่เป็นพระโอรสตามกฎหมายคนสุดท้องของพระบิดา<ref>Ubieto Arteta, pp. 169–173</ref> การรวมตัวกันครั้งนี้ถือกำเนิดรัฐอิสระเทียมอารากอนที่มีเมืองหลวงอยู่ที่ฆากา ซึ่งต่อมาจะเติบโตเป็น[[ราชอาณาจักรอารากอน]]

 

ก่อนอภิเษกสมรส พระเจ้ารามีโรมีภรรยาลับชื่อว่าอามูญญา ทั้งคู่มีบุตรชายด้วยกันหนึ่งคน คือ ซันโช รามีเรซ<ref>Balaguer, 239–242</ref> ที่ได้รับความไว้วางใจให้บริหารปกครองเคานตีริบาโกร์ซา<ref>Count Sancho Ramírez had a son, García, lord of Aybar and Atarés who in turn was father of Pedro de Atarés, lord of Borja, the initial candidate of the Navarre noblemen to succeed Alfonso the Battler. An origin legend of the house of Ayala gives Ramiro I another illegitimate son, Velasgutto de Ayala, by a Barcelona lady. However, this story is without solid foundation, and earlier versions of the legend make this Ayala founder, Vela, son of Ramiro's successor, Sancho Ramírez. Both may be confused memories of a feudal relationship of the early Ayalas with Sancho Ramírez of Viguera.</ref>

 

พระเจ้ารามีโรสิ้นพระชนม์ในสมรภูมิเกราส์ในปี ค.ศ. 1063 ด้วยพระชนมายุ 55 – 56 พรรษา ขณะกำลังพยายามยึดเมือง<ref>Richard Fletcher, ''The Quest for El Cid'', (Oxford University Press, 1989), 113.</ref> ร่างของพระองค์ถูกฝังที่อารามซันฆวนเดลาเปญญาในซันตากรูซเดลาเซโรส

 

== การอภิเษกสมรสและพระโอรสธิดา ==

พระมเหสีคนแรกของพระเจ้ารามีโร คือ จิสแบร์กา บุตรสาวของแบร์นาด์แห่งบิกอร์เร อภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 22 สิงหาคม ค.ศ. 1036<ref>Bernard F. Reilly, ''The Contest of Christian and Muslim Spain 1031-1157'', (Blackwell Publishers Inc., 1995), 71.</ref> หลังแต่งงานกับพระองค์ จิสแบร์กาเปลี่ยนชื่อเป็นเอร์เมซินดา ทั้งคู่มีพระโอรสธิดาด้วยกันห้าคน คือ

 

* อูร์รากา แม่ชีในซันตากรูซเดลาเซโรส

* เตเรซา แต่งงานกับกีโยม แบร์ทร็องด์แห่งโพรว็องส์

 

พระมเหสีคนที่สองของพระเจ้ารามีโร คือ แอนเญ็ส (อิเนส) ซึ่งอาจะเป็นบุตรสาวของดยุคแห่ง[[ดัชชีอากีแตน|อากีแตน]] เท่าที่รู้ทั้งคู่ไม่มีพระโอรสธิดาด้วยกัน

 

ก่อนอภิเษกสมรส พระองค์มีบุตรชายนอกสมรสหนึ่งคนกับอามูญญาซึ่งเป็นภรรยาลับ คือ

 

* ซันโช รามีเรซ เคานต์แห่งริบาโกร์ซา

 

== อ้างอิง ==

* [https://www.britannica.com/biography/Ramiro-I Ramiro I KING OF ARAGON: Britannica]