ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พะโค"

}}

 

 

== ประวัติ ==

[[ไฟล์:Shwethalyaungbuddhabago.jpg|thumb|left|[[พระนอนชเวตาลยอง]] หนึ่งในสัญลักษณ์ของเมืองหงสาวดี ความยาว 177 ฟุต (54 ม) สร้างปี ค.ศ 994 สมัยกษัตริย์มอญ]]

 

หงสาวดีเจริญรุ่งเรืองสุดในรัชสมัยของ[[พระเจ้าบุเรงนอง]] เนื่องจากพระองค์ให้ทรงสร้างพระราชวังของพระองค์ที่ชื่อ [[พระราชวังกัมโพชธานี|กัมโพชธานี]] ซึ่งนับเป็นพระราชวังใหญ่โตมีประตูทางเข้าออกถึง 10 ประตู สร้างโดยเกณฑ์ข้าทาสจากเมืองขึ้นต่าง ๆ โดยหนึ่งในนั้นมีเมือง[[เชียงใหม่]]และ[[อยุธยา]]รวมอยู่ด้วย จนถึงสมัย[[พระเจ้านันทบุเรง]]หลังศึกยุทธหัตถีแล้ว นัดจินหน่องได้ผูกมิตรกับเมือง[[ยะไข่]]และอยุธยาเพื่อเข้าตีหงสาวดี แต่มหาเถรเสียมเพรียมได้ยุยงให้ตองอูไม่เข้ากับอยุธยา ดังนั้นเมื่อทัพตองอูมาถึงหงสาวดีก็ได้เข้าตีและล้อมเมืองเอาไว้ เมื่อทางหงสาวดีทราบข่าวว่าพระนเรศวรปราบทหารตามแนวชายแดนสำเร็จแล้วจึงเปิดประตูเมืองรับทัพตองอู พระเจ้านันทบุเรงมอบสิทธิ์ขาดในการบัญชาการทัพแก่นัดจินหน่องและเชิญพระเจ้านันทบุเรงไปประทับ ณ [[ตองอู]] เพื่อเตรียมรับทัพพระนเรศวร ตองอูได้กวาดต้อนพลเรือนและทรัพย์สินไปยังตองอู ทิ้งเมืองให้ยะไข่ปล้นและเผาเมือง ส่วนพระนเรศวรมาถึงหงสาวดีก็เหลือแต่เมืองที่ถูกเผาแล้ว พระนเรศวรจึงยกทัพไปตีตองอูต่อ หลังจากนั้น ศูนย์กลางอำนาจของพม่าได้ย้ายไปยัง[[อังวะ]], [[อมรปุระ]] และ[[มัณฑะเลย์]]ตามลำดับ จนถึงวันที่พม่าเสียเอกราชให้แก่[[จักรวรรดิอังกฤษ|อังกฤษ]]

{{สืบตำแหน่ง

| ก่อนหน้า = [[ดอนวุน]]

| ราชวงศ์ =

| ปี = 1369 – มกราคม 1539

{{สืบตำแหน่ง

| ก่อนหน้า = [[พะโค]]

| ราชวงศ์ =

| ปี = มิถุนายน 1550 – 12 มีนาคม 1552

{{สืบตำแหน่ง

| ก่อนหน้า = สถาปนา

| ราชวงศ์ =

| ปี = พฤศจิกายน 1740 – 6 พฤษภาคม 1757