ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาราชการ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Tris T7 (คุย | ส่วนร่วม)
เคาะวรรค
บรรทัด 5:
ในขณะที่ประเทศส่วนใหญ่มีภาษาทางการ 1 ภาษา บางประเทศมีภาษาทางการ 2 ภาษาขึ้นไป เช่น [[ประเทศเบลเยียม|เบลเยียม]] [[ประเทศแคนาดา|แคนาดา]] [[ประเทศฟินแลนด์|ฟินแลนด์]] [[ประเทศสวิตเซอร์แลนด์|สวิตเซอร์แลนด์]] ฯลฯ ขณะเดียวกันบางประเทศไม่มีภาษาทางการ เช่น [[สหรัฐอเมริกา]] [[ประเทศสวีเดน|สวีเดน]] ฯลฯ
 
ภาษาทางการของบางประเทศที่อยู่ภายใต้อาณานิคม เช่น [[ภาษาอังกฤษ]] และ [[ภาษาฝรั่งเศส]] ถูกใช้เป็นภาษาทางการ ถึงแม้ว่าไม่ใช่ภาษาที่มีการใช้เป็นหลักในประเทศนั้นๆนั้น ๆ
 
ใน[[ประเทศไอร์แลนด์]] ภาษาไอร์แลนด์ (ไอริช) เป็นภาษาทางการและเป็นภาษาประจำชาติของประเทศ แต่มีผู้ใช้ภาษาไอร์แลนด์น้อยกว่า 1 ใน 3 ของประชากรประเทศ ขณะที่ผู้คนส่วนมากใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก
บรรทัด 11:
ในบางประเทศมีการโต้เถียงอย่างรุนแรง ในประเด็นที่ว่าควรใช้ภาษาใดเป็นภาษาทางการของประเทศ
 
สำหรับ[[ประเทศไทย]]นั้น ใช้ภาษาไทยมาตรฐาน เป็น "ภาษากลาง" ที่ได้พัฒนารูปแบบขึ้นมาจากภาษาไทยถิ่นกลางมาโดยลำดับ จนมีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากภาษาไทยถิ่นกลางอื่นๆอื่น ๆ เรียกอีกอย่างว่าเป็นภาษาหนังสือ เป็นภาษาที่ใช้ในเอกสารราชการ การประชุมที่เป็นทางการ หนังสือ และตำราต่างๆต่าง ๆ โดยปรากฏแนวการพัฒนาเป็นภาษากลางตั้งแต่สมัย[[รัชกาลที่ 5]]
 
== อ้างอิง ==