เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
}}
'''เตา ชื่อซฺวิน''' (刀世勋) หรือ '''เจ้าหม่อมคำลือ''' - 召孟罕勒 / '''เจ้าหม่อมศิริสุวรรณคำลือ''' - 召勐西莉苏宛纳罕勒 เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราช[[อาณาจักรหอคำเชียงรุ่ง]] องค์ที่ 41 และเป็นองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ '''พญาเจือง''' หรือ '''ราชวงศ์อารยะโวสวนตาน''' ที่ปกครองอาณาจักรหอคำเชียงรุ่งมายาวนานถึง 790 ปี ถือเป็นอาณาจักรไทเดิมหนึ่งเดียวที่มีระบอบศักดินาแบบจารีตยาวนานที่สุดในแหลมทอง
== พระประวัติ ==
เจ้าหม่อมคำลือ ประสูติพระราชสมภพเมื่อปี ค.ศ. 1928 เป็นพระราชบุตรของ เจ้าหม่อมแสงเมือง ซึ่งเป็นอนุชาของเจ้าหม่อมสุวรรณผาคราง พระเจ้าแผ่นดินองค์ก่อน ฉะนั้น พระเจ้าแผ่นดินเชียงรุ่งองค์ก่อนจึงมีศักดิ์เป็นลุงของเจ้าหม่อมคำลือที่ 40 แต่พระองค์ท่านเอง(เจ้าหม่อมสุวรรณผาคราง) ไม่มีพระราชบุตร จึงได้ขอเจ้าหม่อมคำลือมาเป็นราชบุตรบุญธรรม และไปเรียนหนังสือที่[[ฉงชิ่ง|เมืองจุงกิงฉงชิ่ง]]เมื่ออายุ 16 ปี จนถึงปี ค.ศ. 1944 ได้เข้า “พิธีฮับเมือง” แต่ในช่วงนั้นเกิด [[สงครามมหาเอเชียบูรพา]] (ค.ศ. 1939-1945) พิธีฮับเมืองจึงไม่สมบูรณ์ ท่านได้กลับไปเรียนหนังสือ และกลับมาทำพิธีฮับเมืองครั้งที่สอง เมื่อ ค.ศ. 1948 ขณะอายุ 20 ปี
หลังการเปลี่ยนแปลงการปกครองภายใน[[ประเทศจีน]] ราวปี ค.ศ. 1949-1950 ท่านจึงกลายเป็น “กษัตริย์องค์สุดท้าย” โดยเปลี่ยนฐานันดรศักดิ์จากกษัตริย์เป็นสามัญชน โดยที่ยังมิได้ บริหารราชการแผ่นดินเลย เนื่องจากหลังจากทำพิธีฮับเมืองครั้งแรกแล้วท่านได้แต่งตั้งให้เจ้าหม่อมแสนเมือง พระราชบิดาเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ จากนั้นท่านก็ไปเรียนหนังสือต่อ
ปัจจุบันเจ้าหม่อมคำลือ อาศัยประทับอยู่ในเมือง[[คุนหมิง]] [[ประเทศจีน]] มีบุตรโอรสธิดา 4 คนองค์ เป็นชาย 2 องค์ หญิง 2 องค์ซึ่งรับราชการทั้งหมด ชีวิตเจ้าหม่อมคำลือสุรคต (นอนแฮ) เมื่อวันที่เมืองคุนหมิงของท่านเป็นชีวิตที่เรียบง่ายและสงบ แม้ว่าจะมีโรคประจำตัวคือโรคเกาต์1 ตุลาคม ค.ศ. 2017 สิริพระชนมายุ แต่ท่านก็ยังดูสุขภาพดี89 เช่นเดียวกับภรรยาของท่านก็ยังแข็งแรงดีพรรษา
== ชีวิตหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ==
|
