ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กะละแม"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล แนะนำผู้ประกอบการและแหล่งกาละแมสูตรโบราณ |
ล เล่าเรื่องยาหนมจากประสบการณ์จริงวัยเด็ก |
||
บรรทัด 23:
== กาละแม หรือ ยาหนม ของดีปักษ์ใต้ ==
สาเหตุที่เรียกว่า "ยาหนม" ผู้รู้ในสมัยก่อนให้เหตุผลว่าน่าจะมาจากคำเต็มว่า "พระยาหนม" หรือ "พญาขนม" ซึ่งหมายถึง สุดยอดแห่งขนมหรือจ้าวแห่งขนมทั้งหลาย แต่ชาวใต้นิยมเรียสั้นๆว่า "ยาหนม" โดยตัดคำว่า "พระ" และ คำว่า "ขะ" ออกไป เหลือสั้นๆ เกิดคำเรียกใหม่ว่า"ยาหนม" ซึ่งในภาคอื่นๆ ของประเทศไทย เรียกว่า "กาละแม หรือ กะลาแม" ซื้อเป็นขนมไทยที่มีส่วนผสมของมะพร้าวเป็นส่วนผสมหลัก
== เรื่องเล่า ยาหนม-กาละแม (โดยนายภูมิพัฒน์ ธารายศ) ==
จำได้ตอนที่เป็นเด็กๆ อยู่บ้านพี่ชาย (ลูกของลุง) มีกำหนดจะบวชพระใหม่ แม่เลยอาสามาเป็นเจ้าภาพจัดงานบวชให้ เพราะลุงแกเสียชีวิตไปก่อนหน้านานแล้ว สมัยนั้นนิยมทำยาหนมกันเวลามีงานบวช ก่อนวันเข้างาน 2-3 วัน ก็จะมีเพื่อนบ้านมาช่วยกันปอกเปลือกมะพร้าวมั่ง หาฟืนมั่ง เตรียมกระทะใบบัว ไม้พายตัดทางมะพร้าวสดปาดๆ ทำเป็นไม้พาย เอาตามความสะดวกเพราะอยู่บ้านนอก ทำกันแบบง่ายๆ
พอวันที่จะทำการกวนยาหนม ทุกอย่างเตรียมพร้อม ฝ่ายสาวๆ ก็จะมารวมตัวกันบนแคร่ หยิบเอาเหล็กขูด (กระต่ายขูดมะพร้าว) ช่วยกันขูดมะพร้าวมารวมกันแล้วคั้นออกมาเป็นกะทิสด รวมกันหลายๆคนเป็นอันเสร็จ ส่วนฝ่ายชายก็ตั้งเภา (เตา) ติดไฟไม้ฟืน ตั้งกระทะต้มข้าวเหนียวที่แช่น้ำไว้ 1 คืน จากนั้นก็ไปเอาน้ำกะทิผมต้มแล้วคนไปเรื่อยๆ จนข้าวเหนียวเข้ากันดีกับกะทิและเริ่มสุกเป็นเนื้อเดียวกัน จึงใส่น้ำตาลปี๊บและมันกะทิลงไป กวนไปอีกจนเหนียวหนึบ เป็นยาหนม-กาละแม หอม หวาน มัน จึงยกลงจากเภา (เตา) ทิ้งไว้ให้เย็น เอามาตัดแบ่งใส่ใบกล้วย (ใบตอง) กาบหมาก แบ่งเป็นชิ้นเล็กๆ ถวายพระ และ เลี้ยงแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน
ปาดเหงื่อกันเลยทีเดียวเพราะกรรมวิธีการกวน ต้องใช้เวลาเคี่ยว (กวน) ให้ข้าวเหนียวละลายเป็นเนื้อเดียวกับส่วนผสมต่างๆ หลายชั่วโมง ถึงจะได้ยาหนมหรือกาละแมที่มีรสชาดอร่อย แต่ทุกคนที่มาช่วยกันนั้นต่างก็สุขใจเพราะเป็นงานบุญ เป็นความสมัครสมานสามัคคีในหมู่เครือญาติแบบวิถีชนบท ซึ่งบรรยากาศแบบนี้จะเกิดขึ้นได้เฉพาะคนบ้านนอกเท่านั้น ซึ่งจะพบเห็นบ้างประปรายในปัจจุบัน ช่วงเทศกาลงานบุญเดือน 3 เดือน 5 เดือน 10 และ งานบวช งานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่ หรือ งานเทศกาลใหญ่ๆ ในแต่ละท้องถิ่น
== ขนมโดดอล ==
| |||