วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาสนาพุทธในประเทศจีน"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ล ย้อนการแก้ไขของ เสริฐ บินเดี่ยว (พูดคุย) ไปยังรุ่นก่อนหน้าโดย 27.55.117.163
ป้ายระบุ: ย้อนรวดเดียว
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
{{รอการตรวจสอบ}}
{{พุทธศาสนา}}
'''[[พระศาสนาพุทธศาสนา]]'''ได้เข้ามาใน'''[[ประเทศจีน]]''' ดังที่ปรากฏในหลักฐาน เมื่อประมาณพุทธศักราช พ.ศ. 608 ในสมัยของพระรัชสมัย[[จักรพรรดิฮั่นหมิง|จักรพรรดิเม่งเต้]]แห่ง[[ราชวงศ์ฮั่น]] พระพระองค์ได้จัดส่งคณะทูต 18 คน ไปสืบ[[พระพุทธศาสนา]]ใน[[ประเทศอินเดีย]] คณะทูตชุดนี้ได้เดินทางกลับ[[ประเทศจีน]]พร้อมด้วยพระภิกษุ 2 รูป คือ [[พระกาศยปมาตังคะ]] และ[[พระธรรมรักษ์รัตนะ]] รวมทั้งคัมภีร์ของ[[พระพุทธศาสนา]]อีกส่วนหนึ่งด้วย เมื่อพระเถระ 2 รูป พร้อมด้วยคณะทูตมาถึง[[ลั่วหยาง|นครโลยาง]] [[จักรพรรดิฮั่นหมิง|พระเจ้าฮั่นเม่งเต้]] ได้ทรงสั่งให้สร้างวัดเพื่อเป็นที่อยู่ของพระทั้ง 2 รูป นั้นซึ่งมีชื่อว่า [[วัดม้าขาว|วัดแป๊ะเบ๊ยี่]] แปลเป็นไทยว่า วัดม้าขาว เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ม้าตัวที่บรรทุกพระคัมภีร์ทาง[[พระพุทธศาสนา]]กับพระเถระทั้งสอง หลังจากนั้น[[พระปาศยกาศปมาตังตะ]] กับ[[พระธรรมรักษ์]]รัตนะได้แปลคัมภีร์[[พระพุทธศาสนา]]เป็น[[ภาษาจีน]]เล่มแรก
 
 
บรรทัด 7:
 
=== ยุคราชวงศ์ฮั่น ===
ในสมัย[[ราชวงศ์ฮั่น]] แม้ว่า[[พระพุทธศาสนา]]จะเป็นที่เลื่อมใสแต่ก็ยังจำกัดอยู่ในวงแคบคือ ในหมู่ข้าราชการและชนชั้นสูงแห่งราชสำนักเป็นส่วนใหญ่ ยังไม่แพร่หลายในหมู่ประชาชนชาวเมือง เพราะ[[ชาวจีน]]ส่วนใหญ่ยังคงนับถือ[[ลัทธิขงจื้อขงจื๊อ]]และ[[ลัทธิเต๋า]] จนกระทั่งโม่งจื๊อ นักปราชญ์ผู้มีความสามารถยิ่งได้แสดงหลักธรรมของ[[พระพุทธศาสนา]]ให้ห้ชาวเมืองได้เห็นถึงความจริงแท้อันลึกซึ้งของ[[พระพุทธศาสนา]]เหนือกว่าลัทธิเดิม กับอาศัยความประพฤติอันบริสุทธิ์ของพระสงฆ์เป็นเครื่องจูงใจให้ชาวจีนเกิดศรัทธาเลื่อมใส จนทำให้ชาวเมืองหันมานับถือ[[พระพุทธศาสนา]]มากกว่าลัทธิศาสนาอื่นๆ พระพุทธศาสนาก็เจริญรุ่งเรืองมาเป็นลำดับ แต่ปัจจุบันนี้ศาสนาเต๋าได้มีการฟื้นฟูโดยมีการประมวลศาสนาเต๋าใหม่รวบรวมทุกอย่างเกี่ยวกับเต๋าไว้ในคำภีร์เต้าจ้าง ทำให้คนจีนกลับมาให้ความสำคัญของคำสอนแนวคิดแบบเต๋าว่าไม่แพ้ศาสนาใดในโลก และหันกลับมานับถือศาสนาเต๋าเป็นจำนวนมาก โดยคนจีนส่วนใหญ่จะนับถือทั้ง2ศาสนา1ลัทธิไปพร้อมๆกัน คือ1.ศาสนาเต๋า 2.ศาสนาพุทธ 3.ลัทธิหยูเจียหยู (ขงจื๊อ)▼
 
▲ในสมัย[[ราชวงศ์ฮั่น]] แม้ว่า[[พระพุทธศาสนา]]จะเป็นที่เลื่อมใสแต่ก็ยังจำกัดอยู่ในวงแคบคือ ในหมู่ข้าราชการและชนชั้นสูงแห่งราชสำนักเป็นส่วนใหญ่ ยังไม่แพร่หลายในหมู่ประชาชนชาวเมือง เพราะ[[ชาวจีน]]ส่วนใหญ่ยังคงนับถือ[[ลัทธิขงจื้อ]]และ[[ลัทธิเต๋า]] จนกระทั่งโม่งจื๊อ นักปราชญ์ผู้มีความสามารถยิ่งได้แสดงหลักธรรมของ[[พระพุทธศาสนา]]ให้ชาวเมืองได้เห็นถึงความจริงแท้อันลึกซึ้งของ[[พระพุทธศาสนา]]เหนือกว่าลัทธิเดิม กับอาศัยความประพฤติอันบริสุทธิ์ของพระสงฆ์เป็นเครื่องจูงใจให้ชาวจีนเกิดศรัทธาเลื่อมใส จนทำให้ชาวเมืองหันมานับถือ[[พระพุทธศาสนา]]มากกว่าลัทธิศาสนาอื่นๆ พระพุทธศาสนาก็เจริญรุ่งเรืองมาเป็นลำดับ แต่ปัจจุบันนี้ศาสนาเต๋าได้มีการฟื้นฟูโดยมีการประมวลศาสนาเต๋าใหม่รวบรวมทุกอย่างเกี่ยวกับเต๋าไว้ในคำภีร์เต้าจ้าง ทำให้คนจีนกลับมาให้ความสำคัญของคำสอนแนวคิดแบบเต๋าว่าไม่แพ้ศาสนาใดในโลก และหันกลับมานับถือศาสนาเต๋าเป็นจำนวนมาก โดยคนจีนส่วนใหญ่จะนับถือทั้ง2ศาสนา1ลัทธิไปพร้อมๆกัน คือ1.ศาสนาเต๋า 2.ศาสนาพุทธ 3.ลัทธิหยูเจีย(ขงจื๊อ)
 
=== ยุคราชวงศ์ถัง ===
 
[[ราชวงศ์ถัง]] ([[พ.ศ. 1161]] - [[พ.ศ. 1450|1450]]) [[พระพุทธศาสนา]]ก็เจริญสูงสุด เพราะได้รับการสนับสนุนจากพระเจ้าจักรพรรดิตลอดจนนักปราชญ์ราชบัณฑิตต่างๆโดยมีการสร้างวัดขึ้นหลายแห่ง และมีการแปลพระสูตรจากภาษาบาลีเป็นภาษาจีนมากมาย[[พระพุทธศาสนา]]เริ่มเสื่อมลงเมื่อ[[พระเจ้าบู๊จักรพรรดิถังอู่จง]]ขึ้นปกครองประเทศ เพราะพระเจ้าบู๊จงพระองค์ทรงเลื่อมใสใน[[ลัทธิเต๋า]] พระองค์ได้ทำลาย[[พระพุทธศาสนา]] เช่น ให้[[ภิกษุ]] [[ภิกษุณี]] ลาสิกขาบท ยึดวัด ทำลาย[[พระพุทธรูป]] เผาคัมภีร์ เป็นต้น [[พระพุทธศาสนา]]ไม่ได้รับการอุปถัมภ์จากราชสำนัก ก็เริ่มเสื่อมลงตั้งแต่บัดนั้น
 
=== ยุคสาธารณรัฐจีน ===
ใน [[พ.ศ. 2455]] ประเทศจีนได้เปลี่ยน ชื่อ ประเทศเป็นสาธารณรัฐจีน รัฐบาลไม่ได้สนับสนุนในพระพุทธศาสนา แต่สนับสนุนแนวความคิดของ[[ลัทธิมาร์กซิสต์]] ซึ่งลัทธิดังกล่าว ได้โจมตี[[พระพุทธศาสนา]]ตลอดมา และมีการกระทำที่เป็นปฏิปักษ์ต่อ[[พระพุทธศาสนา]]มากขึ้นโดยเอา[[วัด]]ไปใช้เป็นสถานที่ราชการอื่นๆ สถานการณ์ของ[[พระพุทธศาสนา]]จึงยังไม่ดีขึ้น ▼
 
ใน [[พ.ศ. 2465]] พระสงฆ์ชาวจีนรูปหนึ่ง ชื่อว่า [[พระอาจารย์ไท้สู]] ได้ช่วยกู้ฐานะของ[[พระพุทธศาสนา]]ไว้บางส่วนคือ ท่านได้ทำการปฏิรูปพระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง แม้จะมีกำลังน้อย เริ่มด้วยการตั้งวิทยาลัยสงฆ์ขึ้นที่ [[วูซัน]] [[เอ้หมิง]] [[เสฉวน]] และ [[หลิ่งนาน]] เพื่อฝึกผู้นำทางพระพุทธศาสนาให้มีความรู้ทางพระธรรมวินัยและวิชาการทางโลกสมัยใหม่ และนำมาเผยแผ่เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อสังคม จนผู้คนเลื่อมใสมากขึ้น จึงตั้ง[[พุทธสมาคมแห่งประเทศจีน]]ขึ้น▼
▲ใน [[พ.ศ. 2455]] ประเทศจีนได้เปลี่ยน ชื่อ ประเทศเป็นสาธารณรัฐจีน รัฐบาลไม่ได้สนับสนุนในพระพุทธศาสนา แต่สนับสนุนแนวความคิดของ[[ลัทธิมาร์กซิสต์]] ซึ่งลัทธิดังกล่าว ได้โจมตี[[พระพุทธศาสนา]]ตลอดมา และมีการกระทำที่เป็นปฏิปักษ์ต่อ[[พระพุทธศาสนา]]มากขึ้นโดยเอา[[วัด]]ไปใช้เป็นสถานที่ราชการอื่นๆ สถานการณ์ของ[[พระพุทธศาสนา]]จึงยังไม่ดีขึ้น
 
ใน [[พ.ศ. 2472]] ความพยายามของ[[พระอาจารย์ไท้สู]] ทำให้ประชาชนและ[[รัฐบาล]]เข้าใจใน[[พระพุทธศาสนา]]ดีขึ้น ทางราชการได้ออกคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์สินของวัดห้ามนำไปใช้ในกิจการอื่น ▼
▲ใน [[พ.ศ. 2465]] พระสงฆ์ชาวจีนรูปหนึ่ง ชื่อว่า [[พระอาจารย์ไท้สู]] ได้ช่วยกู้ฐานะของ[[พระพุทธศาสนา]]ไว้บางส่วนคือ ท่านได้ทำการปฏิรูปพระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง แม้จะมีกำลังน้อย เริ่มด้วยการตั้งวิทยาลัยสงฆ์ขึ้นที่ [[วูซัน]] [[เอ้หมิง]] [[เสฉวน]] และ [[หลิ่งนาน]] เพื่อฝึกผู้นำทางพระพุทธศาสนาให้มีความรู้ทางพระธรรมวินัยและวิชาการทางโลกสมัยใหม่ และนำมาเผยแผ่เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อสังคม จนผู้คนเลื่อมใสมากขึ้น จึงตั้ง[[พุทธสมาคมแห่งประเทศจีน]]ขึ้น
 
ใน [[พ.ศ. 2473]] สาธารณรัฐจีนมี[[พระภิกษุ]]และ[[ภิกษุณี]]รวม 738,000 รูป มีวัดทั้งสิ้น 267,000 วัด ซึ่งนับว่าพระพุทธศาสนาเจริญในประเทศจีนพอสมควร▼
▲ใน [[พ.ศ. 2472]] ความพยายามของ[[พระอาจารย์ไท้สู]] ทำให้ประชาชนและ[[รัฐบาล]]เข้าใจใน[[พระพุทธศาสนา]]ดีขึ้น ทางราชการได้ออกคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์สินของวัดห้ามนำไปใช้ในกิจการอื่น
 
▲ใน [[พ.ศ. 2473]] สาธารณรัฐจีนมี[[พระภิกษุ]]และ[[ภิกษุณี]]รวม 738,000 รูป มีวัดทั้งสิ้น 267,000 วัด ซึ่งนับว่าพระพุทธศาสนาเจริญในประเทศจีนพอสมควร
 
=== ยุคสาธารณรัฐประชาชนจีน ===
 
ใน [[พ.ศ. 2492]] สาธารณรัฐจีนได้เปลี่ยนชื่อประเทศอีกครั้งหนึ่ง เป็นสาธารณรัฐประชาชนจีน ปกครองด้วย[[ลัทธิคอมมิวนิสต์]] ลัทธิคอมมิวนิสต์นี้มีคำสอนที่ขัดแย้งกับ[[พระพุทธศาสนา]]เป็นอย่างมาก พระพุทธศาสนาจึงไม่อาจอยู่ได้ใน[[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] ในระยะแรกพรรคคอมมิวนิสต์เป็นว่า[[พระพุทธศาสนา]]ยังมีอิทธิพลอยู่ในจิตใจของประชาชนจึงไม่ใช้ความรุนแรง
 
ใน [[พ.ศ. 2494]] รัฐบาลได้ออกกฎหมาย เพิกถอนสิทธิวัดในการยึดครองที่ดิน ซึ่งเป็นการบีบให้[[พระสงฆ์]]ต้องลาสิกขาบทโดยทางอ้อม พระภิกษุที่ยังไม่ลาสิกขาก็ต้องไปประกอบอาชีพเอง เช่น ทำไร่ ทำนา เป็นต้น ทั้งที่ยังครองเพศเป็น[[ภิกษุ]]อยู่ และในช่วงปฏิวัติวัฒนธรรมครั้งใหญ่ของสาธารณรัฐประชาชนจีน
 
ใน [[พ.ศ. 2509]] - [[พ.ศ. 2512|2512]] ได้มีเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนต่อพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมากคือ รัฐบาลได้ยึดวัดเป็นของราชการ ห้ามประกอบศาสนกิจต่างๆ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาถือเป็นความผิดกฎหมาย พระภิกษุถูกบังคับให้ลาสิกขา พระคัมภีร์ต่างๆ ถูกเผา พระพุทธรูปและวัดถูกทำลายไปเป็นอันมาก จากเหตุการณ์นี้ทำให้[[พระพุทธศาสนา]] เกือบสูญสิ้นไปจาก[[ประเทศจีน]]เลยทีเดียว เมื่อประธานพรรคคอมมิวนิสต์จีน [[เหมา เจ๋อ ตุงตง]] ได้ถึงแก่อสัญกรรม
 
ใน [[พ.ศ. 2519]] รัฐบาลชุดใหม่ของจีนก็คลายความเข้มงวดลงบ้างและให้เสรีภาพในการนับถือศาสนาของประชาชนมากขึ้น
 
== พุทธศาสนาในปัจจุบัน ==
 
ในปัจจุบันได้มีการฟื้นฟู[[พระพุทธศาสนา]]ลัทธิ[[มหายาน]]ขึ้นใหม่ ในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน นอกจากนี้รัฐบาลจีนยังให้การสนับสนุนจัดตั้ง[[พุทธสมาคมแห่งประเทศจีน]] และสภาการศึกษาพระพุทธศาสนาแห่ง[[ประเทศจีน]]ขึ้นในกรุง[[ปักกิ่ง]]อีกด้วย เพื่อเป็นศูนย์กลางการติดต่อเผยแผ่[[พระพุทธศาสนา]]กับประเทศต่างๆ ทั่วโลก ปัจจุบันนี้ชาวจีนส่วนใหญ่นับถือพระพุทธศาสนาคู่ไปกับ[[ลัทธิขงจื้อขงจื๊อ]], [[ห้าทหารเสือ]]แห่ง[[จ๊กก๊ก]] และ[[ลัทธิเต๋า]] ซึ่งปัจจุบันมีผู้นับถือถึง 30%
 
== พุทธศาสนาเถรวาทในจีน ==
เส้น 44 ⟶ 42:
พุทธศาสนาใน[[สิบสองปันนา]]เป็นพุทธศาสนาเถรวาทลัทธิลังกาวงศ์ โดยได้รับอิทธิพลจาก[[อาณาจักรล้านนา]]หรือ[[เชียงใหม่]]ในปัจจุบัน แบ่งเป็น 2 นิกายเช่นเดียวกับพุทธศาสนาในเชียงใหม่คือ <ref>เจีย แยนจอง. พุทธศาสนากับวิถีชีวิตชาวพุทธไทลื้อในสิบสองพันนา ใน คนไทไม่ใช่ไทย แต่เป็นเครือญาติชาติภาษา. กทม. มติชน. 2549. หน้า 233</ref>
* สำนักวัดสวนดอกหรือฝ่ายสวน ตั้งที่เชียงใหม่เมื่อ พ.ศ. 1914 แต่เข้าสู่สิบสองปันนาเมื่อใดไม่มีหลักฐาน
* สำนักวัดป่าแดงหรือฝ่ายป่า ตั้งขึ้นที่เชียงใหม่เมื่อราว พ.ศ. 1973 โดยคณะสงฆ์ที่ไปบวชเรียนมาใหม่จาก[[ประเทศศรีลังกา|ลังกา]] ถือวินัยเคร่งครัดกว่าฝ่ายสวน เผยแพร่เข้าสู่สิบสองปันนาเมื่อ พ.ศ. 1989 โดยผ่านทาง[[เชียงตุง]]
 
=== พุทธศาสนาในเขตปกครองตนเองไทใต้คง ===
เส้น 57 ⟶ 55:
{{รายการอ้างอิง}}
* หนังสือศาสนา ศีลธรรม และจริยธรรม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ สำนักพิมพ์ บริษัทพัฒนาคุณภาพวิชาการ จำกัด
 
== ดูเพิ่ม ==
* [[เซน]]
* [[ลัทธิขงจื๊อ]]
* [[ลัทธิเต๋า]]
* [[พุทธศาสนาในทิเบต]]
* [[พุทธศาสนาในซินเจียงอุยกูร์ และเอเชียกลาง]]
 
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์ศาสนาพุทธในประเทศจีน| ]]
[[หมวดหมู่:ศาสนาพุทธในประเทศจีน]]
[[หมวดหมู่:ประเทศจีน]]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/ศาสนาพุทธในประเทศจีน"