ผลต่างระหว่างรุ่นของ "บางระจัน"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Thomson Walt (คุย | ส่วนร่วม)
ย้อนการแก้ไขที่ 7389424 สร้างโดย 2403:6200:8871:3693:B0B0:E89E:72F:6D8A ([[User talk:2403:6200:8871:3693:B0B0:E89E:72F:6D8A|พูดคุ...
ป้ายระบุ: ทำกลับ
บรรทัด 4:
[[ไฟล์:แผนที่.jpg|thumb|ที่ตั้งค่ายบางระจัน เมื่อเทียบกับในปัจจุบัน]]
 
'''บางระจัน''' เป็นค่ายป้องกันตัวเองของชาวบ้าน[[เมืองสิงห์บุรี]]และเมืองต่าง ๆ ที่พากันมาหลบภัยกองทัพพม่าที่[[บางระจัน]] ก่อน[[การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง]]<ref name="เทป"/> สามารถต้านทานการเข้าตีของกองทัพพม่าได้หลายครั้ง และมีกิตติศัพท์เลื่องลือในด้านวีรกรรมความกล้าหาญใน[[ประวัติศาสตร์ไทย]] โดยมีอนุสาวรีย์สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงวีรกรรมในครั้งนี้ในอำเภอบางระจัน [[จังหวัดสิงห์บุรี|จังหวัดสิเบื้อง]]
 
== เบื้องหลัง ==
ปี พ.ศ. 2307 กองทัพพม่าภายใต้การนำของ[[เนเมียวสีหบดี]]ยกเข้ามาในขอบคัณธสีมาด้านด่านระแหงแขวงเมืองตาก โดยกวาดต้อนผู้คนตัดกำลังของกรุงศรีอยุธยาทางหัวเมืองเหนือ ในขณะที่มังมหานรธา ตีเข้ามาทางหัวเมืองใต้ สกัดกำลังจากชายทะเลทิศใต้ โดยหมายใจบรรจบเข้าที่กรุงศรีอยุธยา
 
เส้น 12 ⟶ 13:
ในเวลานั้นชาวเมืองต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้เคียงต่างก็เข้ามาหลบอาศัยอยู่ที่บางระจันเป็นจำนวนมาก เนื่องจากมีอาหารอุดมสมบูรณ์ ข้าศึกตามเข้าไปได้ยาก ชาวบ้านทั้งหลายจึงพาพรรคพวกครอบครัวอพยพหันมาพึ่งพระอาจารย์ธรรมโชติ ซึ่งมีกิตติศัพท์ว่ามีความเชี่ยวชาญทางวิทยาคมมาก ต่อมานายแท่นและผู้มีชื่ออื่น ๆ ชักชวนชาวบ้านได้อีกประมาณ 400 คนเศษพากันมาอยู่ที่บ้านบางระจัน หลังจากนั้นก็ตั้งค่ายขึ้นล้อมรอบบ้านบางระจัน 2 ค่าย เพื่อป้องกันทหารพม่าที่จะยกติดตามมาและเพื่อจัดหากำลังและศัตราวุธในแถบตำบลนั้น นอกจากนี้มีคนไทยชั้นหัวหน้าที่เข้ามาร่วมด้วยอีก 7 คน คือ ขุนสรรค์ พันเรือง นายทองเหม็น นายจันหนวดเขี้ยว นายทองแสงใหญ่ นายดอกไม้ และนายทองแก้ว รวมหัวหน้าที่สำคัญของค่ายบางระจันครั้งนั้นรวม 11 คน ตั้งกองสู้กับกองทัพพม่า
 
== การตีค่ายบางระจัน ==
== วันนภา แซ่เอียบ รัก เฟซอลลล สามิ มากก ==
;การรบครั้งที่ 1
แอ๊มชอบอ่อยเฟซอลมว้ากกกกกกกกกก
:ทหารพม่าที่เมืองวิเศษชัยชาญยกพลมาประมาณ 100 เศษ มาตามจับพันเรืองเมื่อถึงบ้านบางระจัน ก็หยุดอยู่ ณ ฝั่งลำธารบางระจัน นายแท่นจัดคนให้รักษาค่ายแล้วนำคน 200 ข้ามแม่น้ำไปรบกับพม่า ทหารพม่าไม่ทันรู้ตัวยิงปืนได้เพียงนัดเดียวชาวไทยซึ่งมีอาวุธสั้นทั้งนั้นก็กรูเข้าไล่ฟันแทงพม่าถึงขั้นตะลุมบอน พลทหารพม่าล้มตายหมดเหลือแต่ตัวนายสองคนขึ้นม้าหนีไปได้ ไปแจ้งความให้นายทัพพม่าที่ค่ายแขวงเมืองวิเศษชัยชาญทราบ และส่งข่าวให้แม่ทัพใหญ่คือเนเมียวสีหบดี ซึ่งตั้งค่ายใหญ่อยู่ ณ ปากน้ำพระประสบทราบด้วย
 
;
 
;การรบครั้งที่ 2