ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โพธิปักขิยธรรม"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล แทนที่ ‘ปํญญา’ ด้วย ‘ปัญญา’ |
PanyaPangya (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 20:
"ภิกษุเป็นผู้มีธรรมงามอย่างไร ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบด้วย ความเพียรในการเจริญโพธิปักขิยธรรม ๓๗ ประการเนืองๆ ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเป็นผู้มีธรรมงามอย่างนี้แล ภิกษุเป็นผู้มีศีลงาม มีธรรมงาม ด้วยประการดังนี้<ref>ขุ.ขุ.๒๕/๒๗๗/๓๐๓</ref> ฯ"
โพธิปักขิยธรรม เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สามัคคีธรรม มี
▲๑. สติปัฏฐาน ฐานเป็นที่กำหนดของสติ
▲๑.๔การตั้งสติกำหนดพิจารณาธรรม (ธรรมานุปัสสนา)
## การเพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว (ปหานปธาน)
▲๒.สัมมัปปธาน หลักในการรักษากุศลธรรมไม่ให้เสื่อม
▲๒.๓การเพียรสร้างกุศลให้เกิดขึ้นในตน(ภาวนาปธาน)
## ความชอบใจทำ พอใจรักใคร่ในสิ่งนั้น (ฉันทะ)
▲๓.อิทธิบาท เป้าหมายของความเจริญ
▲๓.๒ความแข็งใจทำ เพียรหมั่นประกอบในสิ่งนั้น(วิริยะ)
▲๓.๓ความตั้งใจทำ เอาใจฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ไม่ทอดทิ้งธุระ(จิตตะ)
▲๔.อินทรีย์
▲๔.๒ให้เกิดความเพียร (วิริยะ)
## ความเชื่อ (ศรัทธา)
▲๔.๓ให้เกิดความระลึกได้ (สติ)
▲๔.๔ให้เกิดความตั้งมั่น (สมาธิ)
๔.๕ให้เกิดความรอบรู้ (ปัญญา)▼
▲๕.พละ กำลัง
▲๕.๑ความเชื่อ (ศรัทธา)
▲๕.๓ความระลึกได้ (สติ)
## มีความตั้งมั่น (สมาธิ)
▲๖.โพชฌงค์ องค์แห่งการตรัสรู้
▲๖.๒มีความพิจารณาในธรรม (ธัมมวิจยะ)
▲๖.๓มีความเพียร (วิริยะ)
▲๖.๕มีความสงบสบายใจ (ปัสสัทธิ)
▲๖.๖มีความตั้งมั่น (สมาธิ)
## ใช้เพื่อระลึกชอบ คือ ระลึกในสติปัฏฐาน 4 (สัมมาสติ)
▲๗.มรรค หนทางดับทุกข์
▲๗.๒ใช้เพื่อดำริชอบ คือ ดำริละเว้นในอกุศลวิตก (สัมมาสังกัปปะ)
▲๗.๓ใช้เพื่อเจรจาชอบ คือ เว้นจากวจีทุจริต(สัมมาวาจา)
▲๗.๔ใช้เพื่อทำการงานชอบ คือเว้นจากกายทุจริต (สัมมากัมมันตะ)
▲๗.๕ใช้เพื่อทำอาชีพชอบ คือ เว้นจาก การเลี้ยงชีพในทางที่ผิด(สัมมาอาชีวะ)
▲๗.๖ใช้เพื่อเพียรชอบ คือ สัมมัปปธาน (สัมมาวายามะ)
▲๗.๗ใช้เพื่อระลึกชอบ คือ ระลึกในสติปัฏฐาน ๔(สัมมาสติ)
== อ้างอิง ==
|