ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วลาดีมีร์ เลนิน"

| name = วลาดิมีร์วลาดีมีร์ เลนิน<br /> Владимир Ильич Иванигов Ленин

| caption = วลาดิมีร์วลาดีมีร์ เลนิน ในปี 1916

'''วลาดิมีร์วลาดีมีร์ เลนิน''' (Vladimir Lenin) มีชื่อเต็มว่า '''วลาดิมีร์วลาดีมีร์ อิลลิช อิวานิคอฟ เลนิน''' (Vladimir Ilyich Ivanigov Lenin, Владимир Ильич Иванигов Ленин) (เกิด [[22 เมษายน]] [[พ.ศ. 2413]] - [[21 มกราคม]] [[พ.ศ. 2466]] (ค.ศ. 1924)) เป็นผู้นำนักปฏิวัติมาร์กซิส คนแรกของ[[สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต]]ที่สถาปนาเมื่อ พ.ศ. 2465 หัวหน้า[[บอลเชวิก|พรรคบอลเชวิก]] นายกรัฐมนตรีคนแรกและเป็นเจ้าของแนวคิดส่วนใหญ่ใน[[ลัทธิเลนิน]]

[[ไฟล์:Lenin-circa-1887.jpg|right|thumb|วลาดิมีร์วลาดีมีร์ อุลยานอฟ (เลนิน) ราว พ.ศ. 2430]]

วลาดิมีร์วลาดีมีร์ทำให้ตัวเองแตกต่างกับคนอื่นด้วยการศึกษาภาษาละตินและกรีก ชีวิตวัยเด็กของเขามีเหตุการณ์น่าเศร้า 2 อย่าง คือ ในปี [[พ.ศ. 2429]] พ่อของเขาเสียชีวิตด้วยโรคเลือดออกในสมอง และในเดือนพฤษภาคม [[พ.ศ. 2430]] พี่ชายของเขา [[อเล็กซานเดอร์ อุลยานอฟ]] ถูกแขวนคอในข้อหามีส่วนร่วมในการวางแผนลอบปลงพระชนม์[[ซาร์อเล็กซานเดอร์ที่ 3]] เหตุการณ์หลังนี้ทำให้วลาดิมีร์วลาดีมีร์เริ่มมีความคิดอย่าง ''ถึงราก (Radical)'' (ผู้เขียนประวัติของเลนินได้เขียนว่าเหตุการณ์นี้เป็นศูนย์รวมของความกล้าหาญในการปฏิวัติของเลนิน) ต่อมาในปีนั้น วลาดิมีร์วลาดีมีร์ก็ถูกจับกุมและไล่ออกจากมหาวิทยาลัยคาซานด้วยข้อหาที่ว่าวลาดิมีร์ดีมีร์เข้าร่วมในการประท้วงของนักศึกษา เขาได้ศึกษาต่อด้วยตัวเองและได้รับใบอนุญาตให้ประกอบอาชีพทางกฎหมายได้ในปี [[พ.ศ. 2434]]

แทนที่วลาดิมีร์วลาดีมีร์จะประกอบอาชีพทางกฎหมาย วลาดิมีร์วลาดีมีร์กลับมีส่วนรวมในความพยายาม[[โฆษณาชวนเชื่อ]]เพื่อ[[การปฏิวัติ]] และการศึกษา[[ลัทธิมาร์กซ]]มากขึ้นเรื่อย ๆ วลาดิมีร์วลาดีมีร์ทำกิจกรรมต่าง ๆ ของเขาใน[[เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก]]เป็นส่วนมาก ต่อมา ในวันที่ [[7 ธันวาคม]] [[พ.ศ. 2438]] วลาดิมีร์วลาดีมีร์ก็ถูกจับกุมและคุมขังเป็นเวลา 1 ปี หลังจากนั้นก็ถูกเนรเทศไปที่หมู่บ้านชูเชนสโกเยใน[[ไซบีเรีย]]ดังกล่าวมาแล้ว

ในเดือนกรกฎาคม [พ.ศ. 2441] วลาดิมีร์วลาดีมีร์แต่งงานกับ นาเดชด้า ครุปสกายา ซึ่งเป็นนักเคลื่อนไหว[[สังคมนิยม]] ต่อมาในเดือนเมษายน [[พ.ศ. 2442]] เขาได้พิมพ์หนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า ''พัฒนาการของระบบทุนนิยมในรัสเซีย'' ต่อมาในปี [พ.ศ. 2442] การเนรเทศของเขาก็ได้สิ้นสุดลง วลาดิมีร์วลาดีมีร์ได้เดินทางทั้งภายในรัสเซียและไปยังส่วนต่าง ๆ ของยุโรป และได้พิมพ์หนังสือพิมพ์อิสกรา เช่นเดียวกับสิ่งพิมพ์และหนังสืออื่นๆที่เกี่ยวข้องกับการปฏิวัติ