ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเทวทัต"

| หมายเหตุ = ผู้ทำ[[อนันตริยกรรม]]ทั้งสองคือ [[สังฆเภท]]และ[[โลหิตุปบาท]]

}}

 

ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาระบุว่า เดิมนั้นท่านออกบวชด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ทว่าในที่สุดพระเทวทัตได้สำนึกผิดเมื่อช้าไป ได้ถูกธรณีสูบลงสู่[[อเวจี]]มหานรกหน้า[[วัดเชตวันมหาวิหาร]]<ref>อรรถกถาพระไตรปิฎก เล่มที่ 27 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 19 ขุททกนิกาย ชาดก ภาค 1 '''อรรถกถาธรรมเทวปุตตชาดก'''. อรรถกถาพระไตรปิฏก. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก [http://www.84000.org/tipitaka/atita100/jataka500.php?s=457]. เข้าถึงเมื่อ 5-6-52</ref> แต่ด้วยการกระทำที่เคยบำเพ็ญบุญบารมีมาแล้วในอดีตมากนับประมาณ และประกอบกับการเห็นถูกต้องตรงสัมมาทิฏฐิเมื่อก่อนสิ้นใจกลับสำนึกผิดมอบถวายกระดูกคางด้วยเป็นพระพุทธบูชาแม้ในขณะวินาศสุดท้ายในขณะที่ถูกแผ่นดินสูบ ทำให้พระพุทธเจ้าทรงพยากรณ์ด้วยเหตุนั้น ว่าเมื่อพระเทวทัตสิ้นกรรมจากอเวจีมหานรก จะได้ตรัสรู้เป็น[[พระปัจเจกพุทธเจ้า]] พระนามว่าอัฏฐิสสระในอนาคต<ref>อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ยมกวรรคที่ 1 '''พระเทวทัตเกิดในอเวจีถูกตรึงด้วยหลาวเหล็ก'''. อรรถกถาพระไตรปิฏกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก [http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=11&p=12]. เข้าถึงเมื่อ 5-6-52</ref>

พระเทวทัตออกบวชพร้อมกับพระราชาและเจ้าชายแห่งศากยวงศ์รวม 6 พระองค์คือ [[พระภัททิยกาฬิโคธาบุตร|พระเจ้าภัททิยะ]] พระเจ้ากรุงกบิลพัสดุ์, [[พระอนุรุทธะ|เจ้าชายอนุรุทธะ]], [[พระอานนท์|เจ้าชายอานันทะ]], [[พระภัคคุเถระ|เจ้าชายภัคคุ]], [[พระกิมพิละ|เจ้าชายกิมพิละ]] และเจ้าชายเทวทัตแห่งโกลิยะวงศ์ และ[[พระอุบาลี|นายอุบาลี]] ช่างภูษามาลา อีกท่าน รวมเป็น 7 คน ณ อนุปิยอัมพวันแห่งมัลลกษัตริย์<ref>อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท ยมกวรรคที่ 1 '''เรื่องพระเทวทัต''' . อรรถกถาพระไตรปิฏกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก [http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=11&p=12]. เข้าถึงเมื่อ 5-6-52</ref> โดยพระพุทธองค์ทรงอุปสมบทให้ด้วยเอหิภิกขุอุปสัมปทา ซึ่งหลังจากบวชได้ไม่นาน เจ้าชายทั้งหมดและนายอุบาลีภูษามาลาก็ได้บรรลุธรรมทั้ง[[โสดาบัน]] และ[[พระอรหันต์]] ยังคงเว้นแต่พระเทวทัตเท่านั้นที่ได้เพียง[[โลกิยสมาบัติ]]

 

 

[[ไฟล์:Devadatta -Inciting_an_elephant_to_charge_at_the_Buddha.jpg|thumb|left|250px|ภาพจิตรกรรมฝาผนังพระพุทธประวัติ ตอนพระเทวทัตสั่งปล่อยช้างนาฬาคีรีเข้าทำร้ายพระพุทธองค์]]

 

'''. พระไตรปิฏกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก [http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=7&A=3616&Z=3644&pagebreak=0]. เข้าถึงเมื่อ 5-6-52</ref>

 

เหตุการณ์ปรากฏว่าพ่อค้าเลวนั้นแสร้งตรวจดู รู้ว่าเป็นถาดทองคำอันมีค่าราคาถึงแสนกหาปณะ ไม่ใช่ถาดโลหะธรรมดา ด้วยความที่พ่อค้าเป็นคนละโมภ อยากได้ถาดทองคำด้วยวิธีโกง จึงกล่าวแกล้งว่าราคาผิดความจริง ทำทีว่าถาดเก่านั้นไม่น่าสนใจไม่มีราคาจะแลกเปลี่ยน ทำคำพูดเป็นสำคัญว่าถาดนั้นไม่มีราคาค่างวดจะแลกซื้ออะไรได้ พร้อมกันนั้นก็โยนถาดนั้นทิ้งแล้วลุกจากเดินหนีไป โดยหวังเล่ห์กลว่าสักพักสักครู่จะเข้ามาใหม่เพื่อขอแลกของประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ กับถาดทองของสองยายหลาน

 

 

 

ยายเจ้าของถาดเห็นความซื่อสัตย์ของพ่อค้าจึงบอกว่า “ ถาดนี้ เมื่อกี้พ่อค้าอีกคนโยนลงพื้นดูถูกว่าของไม่มีราคา แต่คราวนี้พ่อมาบอกว่ามีราคาตั้งแสน พ่อนี่ช่างตาถึงมีบุญเหลือเกิน เอาอย่างนี้ ฉันให้ถาดนี้แก่ท่าน เอาไปเถิด ส่วนท่านจะให้ของขายอะไรแก่ฉันกะหลานก็ได้ตามใจเถิด ”