ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กองทัพอากาศประเทศแมนจู"

ตั้งแต่ก่อตั้งรัฐแมนจูกัวขึ้นในค.ศ. 1932 โดยช่วงแรกเรียกว่าสายการบินทางทหารแมนจูกัว มีหน้าที่ในการขนส่งและเครื่องบินส่วนใหญ่เป็นเครื่องบินโดยสาร โดยมีเพียงการปฏิบัติการเพื่อสนับสนุน [[:en:Inner Mongolian Army|กองทัพมองโกเลียใน]] ในช่วง[[ยุทธการซุยหยวน]]ในค.ศ. 1936 โดยเป็น"กองพันอาสาอิสรภาพ" โดยมีเครื่องบิน 13 ลำเพื่อช่วยกองทัพมองโกเลียใน ในการขับไล่[[กองทัพจีนคณะชาติ]] ออกจากจังหวัด[[ซุยหยวน]] โดยกองทัพอากาศแมนจูกัวยังไม่ถูกก่อตั้งอย่างเป็นทางการจนกระทั่ง กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1937 โดยมีทหารอาสา 30 คนจาก[[กองทัพบกแมนจูกัว]] ที่ถูกส่งไป[[ฮาร์บิน]] เพื่อฝึก ในขั้นต้นผู้บัญชาการ[[กองทัพคันโต]] ยังไม่เชื่อใจชาวแมนจูกัวที่จะให้ก่อตั้งกองทัพอากาศเป็นของตนเอง ดังนั้นในช่วงต้นจึงยังมีนักบินญี่ปุ่นประจำการมาก<ref name="Jowett90">[[#Jowett2004|Jowett (2004)]], pp. 90–92</ref>

โดยเริ่มต้นประจำการ[[:en:Nieuport-Delage NiD 29|Nieuport-Delage NiD 29]]โดยประจำการอยู่ที่ [[:en:Hsinking|ชางชุน]]และมีการขยายและเพิ่ม[[:en:Nakajima Army Type 91 Fighter|Nakajima Army Type 91 Fighter]]และ[[:en:Kawasaki Type 88|Kawasaki Type 88]] เครื่องบินทิ้งระเบิดเบาและตั้งกองบินที่สองที่[[:en:Shenyang|เสิ่นหยาง]] และกองบินที่สามที่[[ฮาร์บิน]] ระหว่างค.ศ. 1938-39 และเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1940 ศูนย์บัญชาการของกองทัพอากาศก็ถูกก่อตั้งขึ้นที่[[:en:Hsinking|ชางชุน]] และญี่ปุ่นได้ตัดสินใจมอบอำนาจในการใช้กองทัพอย่างมีอิสระให้กับนักบินชาวแมนจูกัวและการให้เครื่องบินที่ทันสมัยและโรงเรียนการบินก็ถูกตั้งขึ้นที่[[:en:shenyang|มุกเดน]] โดยควบคู่ไปกับทหารและพลเรือนแต่ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้การพัฒนาต้องหยุดชะงักเมื่อนักบินชาวแมนจูกัวก่อกบฏและไปเข้าร่วมกบฏหลังจากการสังหารอาจารย์ชาวญี่ปุ่นแต่กระนั้นโครงการพัฒนาก็ยังทำต่อไปและมีสามกองบินที่ถูกก่อตั้งในปีค.ศ. 1942<ref name="Jowett90" />

ในช่วงปีค.ศ. 1940-45 กองทัพอากาศแมนจูกัวได้รับการพัฒนาอย่างมากโดยได้รับ ครูฝึก,เครื่องบินขนส่งใหม่,เครื่องบินขับไล่ใหม่ โดยได้รับเครื่องบินขับไล่[[:en:Nakajima Ki-27|Nakajima Ki-27]] โดยได้เปิดตัวในวันการบิน 20 กันยายน ค.ศ. 1942 โดยได้รับเครื่องบินฝึกซ้อม[[:en:Tachikawa Ki-9|Tachikawa Ki-9]]และ[[:en:Tachikawa Ki-55|Tachikawa Ki-55]]และได้รับเครื่องบินขนส่ง[[:en:Mitsubishi Ki-57|Mitsubishi Ki-57]] มาบางส่วนซึ่งนำมาแปลงเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดและยังได้รับเครื่องบินทิ้งระเบิดเบา[[:en:Kawasaki Ki-32|Kawasaki Ki-32]] และได้รับเงินสนับสนุนในการดัดแปลงโดยบริษัทในแมนจูกัวและการให้การสนับสนุนจากญี่ปุ่นโดยได้รับ [[:en:Nakajima Ki-43|Nakajima Ki-43]]ในปีค.ศ. 1945และเป็นสิ่งที่ดีในการต่อต้านเครื่องบินทิ้งระเบิด[[โบอิง บี-29 ซูเปอร์ฟอร์เทรส]]โดยประมาณแล้วนักบินชาวแมนจูกัวใช้เวลาประมาณ 20 นาทีเพื่อเตรียมตัวหลังจากการมาของเครื่องบินทิ้งระเบิดและไต่ระยะขึ้นไปถึง 7000 เมตรและมีบางลำที่ชนกันก่อนที่บี-29จะออกจากระยะไปและนักบินบางคนได้รับการฝึกแบบคามิคาเซะโดยมีรายงานว่าบี-29 ลำหนึ่งตกเพราะจากการชนกับเครื่องบิน Ki-27 และจาก[[ปฏิบัติการพายุสิงหาคม]]ของ[[สหภาพโซเวียต]] [[กองทัพแดง]] ในช่วงสิงหาคม ค.ศ. 1945 มีเครื่องบินหลายลำไม่สามารถออกรบได้และเกิดอุบัติเหตุในช่วงรบกับเครื่องบินโซเวียต

มีสามกองบินที่ก่อตั้งในปีค.ศ. 1942 จากโรงเรียนการบิน ตามแบบฉบับของกองบิน โดยมีเจ้าหน้าที่ 11 คน,เจ้าหน้าที่ทั่วไป (ไม่ใช่ชั้นสัญญาบัตร) 12-14 คนและพนักงานทั่วไป 90 คน<ref name="Jowett90" />

กองบินต่างๆในกองทัพอากาศช่วงปีค.ศ. 1941:<ref name="Jowett90" />

* กองบินที่ 1 (ชางชุน)

* กองบินที่ 2 (มุกเดน)

* กองบินที่ 3 (ฮาร์บิน)

* หน่วยกองบินอิสระต๋องเลียว

* โรงเรียนการบิน

=== เครื่องบินที่ประจำการ ===

| ประจำการในปีค.ศ. 1945