ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาสนาพุทธ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ย้อนการแก้ไขของ 171.96.184.240 (พูดคุย) ไปยังรุ่นก่อนหน้าโดย พุทธามาตย์
บรรทัด 2:
{{พุทธ}}
'''พระพุทธศาสนา''' หรือ '''ศาสนาพุทธ''' ({{lang-pi|buddhasāsana}} ''พุทฺธสาสนา'', {{lang-sa|buddhaśāsana}} ''พุทธศาสนา'') เป็นศาสนาที่มี[[พระพุทธเจ้า]]เป็น[[ศาสดา]] มี[[พระธรรม (ศาสนาพุทธ)|พระธรรม]]ที่พระบรมศาสดา[[ตรัสรู้]]ชอบด้วยพระองค์เองตรัสสอนไว้เป็นหลักคำสอนสำคัญ มี[[พระสงฆ์]]หรือ[[พุทธบริษัท 4]] เป็นชุมชนของผู้นับถือศาสนาและศึกษาปฏิบัติตนตามคำสั่งสอนของพระบรมศาสดา เพื่อสืบทอดไว้ซึ่ง[[พระธรรม|คำสอนของพระบรมศาสดา]] รวมเรียกว่าพระ[[รัตนตรัย]]{{fn|1}}
 
พระพุทธเจ้าสอนว่าคนสามารถหลบหนีวงกลมของการเกิดใหม่โดยการกำจัดความต้องการและตามกฎต่อไปนี้ของพฤติกรรมมรรคมีองค์แปด
ช่องทางพุทธศาสนาได้รายงานว่า "ฉลองครบรอบ 2,602 ปีของพระพุทธศาสนา" . พระพุทธรูปที่ได้รับการตรัสรู้ใน 588 คริสตศักราช ดังนั้น 2014 นับเป็น 2,602 ปีแห่งการตรัสรู้และการขยายพันธุ์ของคำสอนธรรมะของเขา Myoma Myint Kywe กล่าวว่า..... "พระพุทธรูปที่อาศัยอยู่ระหว่างคริสตศักราช 623 และ 543 คริสตศักราช เขาก่อตั้ง [[พระพุทธศาสนา]] ([[ศาสนาพุทธ]]) ตั้งแต่คริสตศักราช 588 ใน ประเทศ เนปาล"<ref>http://buddhawasborn623bc.blogspot.com/p/v-behaviorurldefaultvmlo.html</ref>
 
ศาสนาพุทธเป็นศาสนา[[อเทวนิยม]] ปฏิเสธการมีอยู่ของ[[พระเป็นเจ้า]]หรือ[[พระผู้สร้าง]] และเชื่อในศักยภาพของมนุษย์ว่าทุกคนสามารถพัฒนาจิตใจไปสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ได้ด้วยความเพียรของตน กล่าวคือ ศาสนาพุทธสอนให้มนุษย์บันดาลชีวิตของตนเองด้วยผลแห่งการกระทำของตน ตาม ''[[กฎแห่งกรรม]]'' มิได้มาจากการอ้อนวอนขอจาก[[พระเป็นเจ้า]]และสิ่งศักดิ์สิทธิ์นอกกาย<ref name="คาถาธรรมบท อัตตวรรคที่ ๑๒">พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต '''คาถาธรรมบท อัตตวรรคที่ ๑๒'''. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=25&A=692&Z=720]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref> คือ ให้พึ่งตนเอง<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๙ สังยุตตนิกาย ขันธวารวรรค อัตตทีปวรรคที่ ๕ '''อัตตทีปสูตร'''. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=17&A=948&Z=980]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref> เพื่อพาตัวเองออกจากกอง ''[[ทุกข์]]''<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค '''เจลสูตร''' (ว่าด้วยการมีธรรมเป็นเกาะเป็นที่พึ่ง). พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=19&A=4327&Z=4362]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref> มีจุดมุ่งหมายคือการสอนให้มนุษย์หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวงในโลก[[มรรคมีองค์แปด|ด้วยวิธีการสร้าง ''ปัญญา'']] ในการอยู่กับความทุกข์อย่างรู้เท่าทันตาม[[อริยสัจ 4|ความเป็นจริง]] วัตถุประสงค์สูงสุดของศาสนา คือ [[นิพพาน|การหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง]]และวัฏจักรการเวียนว่ายตายเกิด เช่นเดียวกับที่พระศาสดา[[ตรัสรู้|ทรงหลุดพ้น]]ได้ด้วยกำลังสติปัญญาและความเพียรของพระองค์เอง ในฐานะที่พระองค์ก็ทรงเป็นมนุษย์ มิใช่เทพเจ้าหรือทูตของพระเจ้าองค์ใด<ref>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑2 อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต ทุกนิบาต อังคุตตรนิกาย '''ปฐมปัณณาสก์'''. พระไตรปิฎกฉบับสยามรัฐ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก <[http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=20&A=1267&Z=1373]>. เข้าถึงเมื่อ 9-6-52</ref>