ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อรรถกถา"

ความเป็นมาของคัมภีร์อรรถกถาในเชิงประวัติศาสตร์ แบ่งได้เป็น 2 มติ คือ มติแรกเห็นว่าอรรถกถามีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล มติหลังเห็นว่าอรรถกถาเริ่มมีในสมัยสังคายนาครั้งที่ 3 ในรัชสมัย[[พระเจ้าอโศกมหาราช]] [[พ.ศ. 236]] (ตามข้อความในสัทธัมมสังคหะซึ่งเป็นคัมภีร์รุ่นหลังที่น่าจะมาจากการอ่านผิดวิธี<ref>บางท่านกล่าวว่า มหาวงศ์ก็ว่ากับสัทธัมมสังคหะกล่าวมตินี้ไว้, แต่เมือตามตรวจดูแล้ว ไม่พบเช่นนั้น มีแต่กล่าวว่า "อรรถกถาของพระพุทธเจ้าและพระสารีบุตรถูกยกขึ้นสู่สังคายนาทั้ง 3 ครั้ง (สํคีติตฺตยมารุฬํ)" โดยคำว่า สํคีติตฺตยมารุฬํนี้ แปลเช่นเดียวกับ รตนตฺตยํ</ref>) แต่อย่างไรก็ตามในช่วงหลัง คัมภีร์อรรถกถาภาษาบาลีดั้งเดิมได้สูญหายจากประเทศอินเดียไป เหลือเพียงคัมภีร์อรรถกถาภาษาสิงหล ซึ่ง[[พระมหินทเถระ]]ได้นำอรรถกถาในภาษาบาลีมาเผยแพร่ในเกาะลังกาตั้งแต่สมัย[[พระเจ้าอโศกมหาราช]] ([[พ.ศ. 236]])