วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ดวงจันทร์ของกาลิเลโอ"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Wanchai108 (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 61 ครั้ง
Wanchai108 (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 61 ครั้ง
บรรทัด 131:
แกนิมิด ดวงจันทร์ลำดับที่สามของกลุ่มดวงจันทร์ของกาลิเลโอ ได้ชื่อตามเทพเจ้าของกรีก [[Ganymede (mythology)|Ganymede]] ทำหน้าที่ผู้ถวายพระสุทธารส (cupbearer) และเป็นคนรักของซูส ([[Zeus]])<ref>{{cite web| url = http://galileo.rice.edu/sci/observations/jupiter_satellites.html| title = Satellites of Jupiter| work = The Galileo Project| accessdate = 2007-11-24}}</ref> แกนิมิเป็น[[List of natural satellites by diameter|ดวงจันทร์ที่มีขนาดใหญ่]]ในระบบสุริยะ โดยมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 5262.4 กิโลเมตร มันจึงมีขนาดใหญ่กว่าดาวอังคาร ([[Mercury (planet)|Mercury]]) - แต่มีมวลเพียงครึ่งเดียวของดาวอังคาร<ref name="nineplanets.org-Ganymede">{{cite web|publisher=nineplanets.org|title=Ganymede|date=October 31, 1997|url=http://www.nineplanets.org/ganymede.html|accessdate=2008-02-27}}</ref>เนื่องจากแกนิมิดมีส่วนประกอบเป็นน้ำแข็งจำนวนมาก มันเป็นดาวบริวารเพียงดวงเดียวที่มีสนามแม่เหล็ก ([[magnetosphere]]) ของตัวเองซึ่งน่าจะเกิดจาก[[Convection|การพาความร้อน]]ภายในแกนกลางที่เป็นเหล็กหลอมเหลว<ref>{{cite journal|last=Kivelson|first=M.G.|title=The Permanent and Inductive Magnetic Moments of Ganymede|journal=Icarus|year=2002|volume=157|issue=2|pages=507–522|doi=10.1006/icar.2002.6834| url=http://www.igpp.ucla.edu/people/mkivelson/Publications/ICRUS1572507.pdf|format=PDF|bibcode=2002Icar..157..507K|author2=Khurana, K.K.|last3=Coroniti|first3=F.V.|display-authors=2}}</ref>
 
Ganymede is composed primarily ofองค์ประกอบหลักของแกนิมิดเป็นหินซิลิกา ([[silicate|silicate rock]]) andและน้ำในรูปของแข็ง water ice, and a salt-water ocean is believed to exist nearlyและมีมหาสมุทรน้ำเค็มซึ่งเชื่อว่าอยู่ลึกราว 200&nbsp;km below Ganymede's surface, sandwiched between layers of ice.กิโลเมตรใต้พื้นผิวของแกนิมิดโดยถูกประกบไว้ด้วยชั้นของน้ำแข็ง<ref>{{cite web|url=http://www.jpl.nasa.gov/releases/2000/aguganymederoundup.html|title=Solar System's largest moon likely has a hidden ocean|accessdate=2008-01-11|date=2000-12-16|work=Jet Propulsion Laboratory|publisher=NASA}}</ref> Theแกนกลางที่เป็นโลหะของแกนิมิดชี้ว่าในอดีตแกนิมิดอาจจะมีความร้อนสูงมากกว่าในปัจจุบัน metallicพื้นผิวของดาวประกอบด้วยพื่นที่สองประเภท core- of Ganymede suggests a greater heat at some time in its past than had previously been proposed. The surface is a mix of two types of terrain&nbsp;– highly cratered dark regions and younger, but still ancient, regions with a large array of grooves and ridges. Ganymede has a high number of craters, but many are gone or barely visible due to its icy crust forming over them. The satellite has aพื้นผิวที่มีสีเข้มและมีอายุน้อยกว่ากับพื้นผิวซึ่งมีอายุมากกว่าและเต็มไปด้วยร่องและแนว thinแกนิมิดเต็มไปด้วยหลุมอุกกาบาตแต่ส่วนมากได้หายไปหรือสังเกตุเห็นได้ยากเนื่องจากเปลือกน้ำแข็งที่ปกคลุมเหนือหลุมเหล่านั้น ดวงจันทร์มี[[oxygenAtmosphere|บรรยากาศ]] เบาบางประกอบด้วย[[atmosphereOxygen|ออกซิเจน]] that includesในรูป O, O<sub>2</sub>, and possiblyและอาจจะมี O<sub>3</sub> ([[ozone]]), and someและยังมีอะตอมของไฮโดรเจน ([[atomic hydrogen]].)<ref>{{cite journal|last=Hall|first=D.T.|title=The Far-Ultraviolet Oxygen Airglow of Europa and Ganymede|journal=The Astrophysical Journal|year=1998|volume=499|issue=1|pages=475–481475–481| doi=10.1086/305604| bibcode=1998ApJ1998ApJ...499..475H475H|author2author2=Feldman, P.D.|last3last3=McGrath|first3first3=M.A.|display-authors=2|last4last4=Strobel|first4first4=D. F.}}</ref><ref>{{cite journal|last=Eviatar|first=Aharon|title=The ionosphere of Ganymede|journal=Plan.Space Sci.|year=2001|volume=49|issue=3–43–4|pages=327–336327–336| doi=10.1016/S0032S0032-0633(00)00154-9|url=http://www.tau.ac.il/~arkee/ganymop.ps|format=ps|bibcode=2001P2001P&SS...49..327E327E|author2author2=Vasyliunas, Vytenis M.|last3last3=Gurnett|first3first3=Donald A.|display-authors=2}}</ref>
 
[[Image:Masses of Jovian moons.png|thumb|200px|Relative masses of the Jovian moons. Io and Callisto together are about 50%, as are Europa and Ganymede. The Galileans so dominate the system that all the other Jovian moons put together are not visible at this scale.]]
 
=== คาลลิสโต (Callisto) ===
{{main|Callisto (moon)}}
Callisto is the fourth and last Galilean moon, and is the second largest of the four, and at 4820.6 kilometers in diameter, it is [[List of moons by diameter|the third largest moon]] in the Solar System. Callisto was a daughter of the Arkadian King Lykaon and a hunting companion of the goddess Artemis. It does not form part of the [[orbital resonance]] that affects three inner Galilean satellites and thus does not experience appreciable [[Tidal locking|tidal heating]].<ref>{{cite journal|last1=Musotto|first1=Susanna|author2=Varadi, Ferenc; Moore, William; Schubert, Gerald|title=Numerical Simulations of the Orbits of the Galilean Satellites|year=2002|volume=159|issue=2|pages=500–504|doi=10.1006/icar.2002.6939| bibcode=2002Icar..159..500M| journal = Icarus}}</ref> Callisto is composed of approximately equal amounts of [[rock (geology)|rock]] and [[Volatiles|ices]], which makes it the least dense of the Galilean moons. It is one of the most heavily cratered satellites in the solar system, and one major feature is a basin around 3000&nbsp;km wide called [[Valhalla (crater)|Valhalla]].
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/ดวงจันทร์ของกาลิเลโอ"