วิกิพีเดีย

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เผ่าเลวี"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Poonyo (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 15,884 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1:
'''เผ่าเลวี''' ({{lang-en|Levites}}) เป็น 1 ในบรรดา 12 เผ่าของ[[วงศ์วานอิสราเอล]] ตามบันทึกใน[[พระคริสตธรรมคัมภีร์คัมภีร์ไบเบิล]]ภาค[[พันธสัญญาเดิม]] ในหมวดพระธรรม[[เบญจบรรณ]] และตามพระคัมภีร์[[โตราห์โทราห์]]ในของ[[ศาสนายูดายยูดาห์]] เลวี เป็นเลวีมาจากชื่อของบุตรชายคนที่ 3 ของ[[ยาโคบ]] หรือ (อิสราเอล) กับนางเลอาห์ ภรรยาคนแรกของยาโคบ เลวีเป็นเผ่าเดียวที่พระเจ้า[[พระยาห์เวห์]]ทรงยกเว้นไม่ให้ได้รับมรดกจากแผ่นดิน[[คานาอัน]] แต่ให้มีหน้าที่เป็น[[ปุโรหิต ]]และผู้ปฏิบัติงานในสถานนมัสการ
 
{{บุตรของอิสราเอล}}
บรรทัด 6:
เมื่อ[[ยาโคบ]]ไปอยู่กับลาบัน ลุงของตน ลาบันให้ยาโคบทำงาน 7 ปี เพื่อแลกกับนางราเชล บุตรสาวคนเล็กของตน แต่เมื่อครบ 7 ปีตามกำหนด ลาบันกลับให้ยาโคบแต่งงานกับนางเลอาห์ บุตรีคนโต ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นธรรมเนียมที่คนพี่จะต้องแต่งก่อนคนน้อง ยาโคบจึงต้องทำงานอีก 7 ปีเพื่อให้ได้นางราเชล เมื่ออยู่กินกันนั้น ยาโคบรักนางราเชล และชังนางเลอาห์ พระเจ้าจึงทรงเบิกครรภ์ของนางให้มีบุตรชายแก่ยาโคบ ถึง 4 คนติดต่อกัน และเลวี เป็นบุตรคนที่สามของยาโคบ กับนางเลอาห์นั่นเอง
 
เหตุที่ได้ชื่อว่า เลวี เนื่องด้วยเมื่อคลอดนั้น มารดาได้กล่าวว่า "''ครั้งนี้สามีจะสนิทสนมกับข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้ามีบุตรชายกับเขาสามคนแล้ว''"<ref>พระธรรมหนังสือปฐมกาล บทที่ 29 ข้อที่ 34</ref> '''เลวี''' จึงมาจากคำภาษาฮีบรู ที่แปลว่า '''สนิทสนม'''
 
== คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อเลวี ==
ก่อนยาโคบจะสิ้นใจ ท่านได้เรียกบรรดาบุตรของท่านมา เพื่อบอกเหตุอันจะเกิดภายหน้าแก่บุตรของท่าน คำพยากรณ์ของยาโคบที่มีต่อเลวี มีดังนี้
 
"...''สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกัน กระบี่ของเขาเป็นเครื่องอาวุธร้ายกาจ จิตวิญญาณของเราเอ๋ย อย่าเข้าไปในที่ขุมนุมของเขา จิตใจของเราเอ๋ย อย่าเข้าร่วมในที่ประชุมของเขา เหตุว่าเขาฆ่าคนด้วยความโกรธ เขาตัดเอ็นน่องวัวตัวผู้ตามอำเภอใจเขา ให้ความโกรธของเขาถูกแช่งเพราะรุนแรง ให้ความโมโหของเขาถูกสาปเพราะดุร้าย เราจะให้เขาแตกแยกกันในพวกยาโคบ จะให้เขาพลัดพรากกันในคนอิสราเอล''..."<ref>พระธรรมหนังสือปฐมกาล บทที่ 49 ข้อที่ 5-7</ref>▼
=== คำพยากรณ์ ===
 
=== เลวี และสิเมโอนฆ่าเชเคม ===▼
▲"...''สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกัน กระบี่ของเขาเป็นเครื่องอาวุธร้ายกาจ จิตวิญญาณของเราเอ๋ย อย่าเข้าไปในที่ขุมนุมของเขา จิตใจของเราเอ๋ย อย่าเข้าร่วมในที่ประชุมของเขา เหตุว่าเขาฆ่าคนด้วยความโกรธ เขาตัดเอ็นน่องวัวตัวผู้ตามอำเภอใจเขา ให้ความโกรธของเขาถูกแช่งเพราะรุนแรง ให้ความโมโหของเขาถูกสาปเพราะดุร้าย เราจะให้เขาแตกแยกกันในพวกยาโคบ จะให้เขาพลัดพรากกันในคนอิสราเอล''..."<ref>พระธรรมปฐมกาล บทที่ 49 ข้อที่ 5-7</ref>
 
ทั้งนี้เนื่องจากเมื่อยาโคบเดินทางกลับจากปัดดานอารัมใหม่ ๆ นั้น เมื่อพำนักอยู่ในเมืองเชเคม แคว้น[[คานาอัน]]นั้น ดีนาห์ บุตรสาวของยาโคบ ซึ่งเป็นน้องสาวของ[[เผ่าสิเมโอน|สิเมโอน]] และเลวี ถูกเชเคม บุตรชายโฮเมอร์ เจ้าเมืองเชเคมนั้นทำลายความบริสุทธิ์ ในครั้งนั้นบรรดาบุตรของยาโคบได้พากันออกอุบายให้โฮเมอร์ เชเคม และบรรดาผู้ชายชาวเมืองนั้นตัดปลายหนังองคชาต เพื่อเข้า[[พิธีเข้าสุหนัต|เข้าสุหนัต]]ก่อนจะยกนางดีนาห์ให้แก่เชเคม ครั้นเมื่อชาวเมืองนั้นอยู่ระหว่างพักฟื้น สิเมโอน และเลวีได้ถือดาบเข้าไปฆ่าฟันชาวเมืองนั้น และปล้นริบเอาทรัพย์สิน สิ่งของ และจับบุตรภรรยาของคนเหล่านั้นไปเป็นทาส ซึ่งเหตุการณ์นั้นทำให้ยาโคบไม่พอใจ<ref>พระธรรมหนังสือปฐมกาล บทที่ 34</ref>▼
▲=== เลวี และสิเมโอนฆ่าเชเคม ===
 
=== แผนผังตระกูลเลวี ===▼
▲ทั้งนี้เนื่องจากเมื่อยาโคบเดินทางกลับจากปัดดานอารัมใหม่ ๆ นั้น เมื่อพำนักอยู่ในเมืองเชเคม แคว้น[[คานาอัน]]นั้น ดีนาห์ บุตรสาวของยาโคบ ซึ่งเป็นน้องสาวของ[[เผ่าสิเมโอน|สิเมโอน]] และเลวี ถูกเชเคม บุตรชายโฮเมอร์ เจ้าเมืองเชเคมนั้นทำลายความบริสุทธิ์ ในครั้งนั้นบรรดาบุตรของยาโคบได้พากันออกอุบายให้โฮเมอร์ เชเคม และบรรดาผู้ชายชาวเมืองนั้นตัดปลายหนังองคชาต เพื่อ[[พิธีเข้าสุหนัต|เข้าสุหนัต]]ก่อนจะยกนางดีนาห์ให้แก่เชเคม ครั้นเมื่อชาวเมืองนั้นอยู่ระหว่างพักฟื้น สิเมโอน และเลวีได้ถือดาบเข้าไปฆ่าฟันชาวเมืองนั้น และปล้นริบเอาทรัพย์สิน สิ่งของ และจับบุตรภรรยาของคนเหล่านั้นไปเป็นทาส ซึ่งเหตุการณ์นั้นทำให้ยาโคบไม่พอใจ<ref>พระธรรมปฐมกาล บทที่ 34</ref>
 
== โมเสส ==
โมเสส เป็นบุตรชายของอัมราม ชาวเผ่าเลวี มารดาของโมเสสคลอดโมเสสในยุคที่อิสราเอลตกเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ ช่วงที่ ฟาโรห์ ทรงออกคำสั่งให้ฆ่าเด็กชายเกิดใหม่ชาวอิสราเอลทุกคน แต่มารดาของโมเสสได้ซ่อนโมเสสไว้ นำไปวางไว้ริมน้ำ และธิดาฟาโรห์เป็นผู้นำโมเสสไปเลี้ยง
 
 
▲=== แผนผังตระกูลเลวี ===
ตามตระกูลของท่านดังแผนผังด้านล่างนี้
 
{{ต้นตระกูลโมเสส}}
 
=== คำอวยพรของโมเสสแก่เผ่าเลวี ===
ก่อน[[โมเสส]]จะสิ้นชีวิต พระเจ้าได้ทรงเรียกท่านขึ้นไปยังภูเขาอาบาริม แผ่นดินโมอับ ตรงข้ามเมือง[[เยรีโค]] นั้น ที่นั่น โมเสสได้กล่าวอวยพระแก่อวยพรชนเผ่าต่าง ๆ ของ[[วงศ์วานอิสราเอล]] โดยบทอวยพรแก่เผ่าเลวี เป็นดังนี้
 
"...ทูมมิมและอูริม ของพระองค์อยู่กับผู้จงรักภักดีของพระองค์...ผู้กล่าวถึงบิดามารดาของเขาว่า ''ข้าพเจ้าไม่รู้จักเขาแล้ว'' เขาไม่จำพี่น้องของเขา และไม่รู้จักลูกของตน เพระว่าเขาปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์ และรักษาพระสัญญาของพระองค์ เขาทั้งหลายจะสอนกฎหมายของพระองค์แก่ยาโคบ และสอนธรรมบัญญัติแก่อิสราเอล เขาจะวางเครื่องหอมต่อพระพักตร์พระองค์ และถวายเครื่องเผาบูชาบนแทนบูชาของพระองค์...ขอทรงตีทำลายบั้นเอวแห่งศัตรูของเขา...อย่าให้ลุกขึ้นอีกได้"<ref>พระธรรมเฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 33 ข้อที่ 8-11</ref>▼
 
== บทบาทของเลวีในอิสราเอล ==▼
 
▲"...ทูมมิมและอูริม ของพระองค์อยู่กับผู้จงรักภักดีของพระองค์...ผู้กล่าวถึงบิดามารดาของเขาว่า ''ข้าพเจ้าไม่รู้จักเขาแล้ว'' เขาไม่จำพี่น้องของเขา และไม่รู้จักลูกของตน เพระว่าเขาปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์ และรักษาพระสัญญาของพระองค์ เขาทั้งหลายจะสอนกฎหมายของพระองค์แก่ยาโคบ และสอนธรรมบัญญัติแก่อิสราเอล เขาจะวางเครื่องหอมต่อพระพักตร์พระองค์ และถวายเครื่องเผาบูชาบนแทนบูชาของพระองค์...ขอทรงตีทำลายบั้นเอวแห่งศัตรูของเขา...อย่าให้ลุกขึ้นอีกได้"<ref>พระธรรมหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 33 ข้อที่ 8-11</ref>
 
▲== บทบาทของเลชาวเลวีในอิสราเอล ==
=== ตระกูลปุโรหิต ===
 
ใน[[พระธรรมหนังสืออพยพ]] บทที่ 28 พระเจ้าตรัสสั่งให้ [[โมเสส]] นำ [[อาโรน]]พี่ชายของท่าน และบุตรของเขา ซึ่งเป็นชนเผ่าเลวีนั้น แยกออกจากหมู่ชนชาติใน[[วงศ์วานอิสราเอล]] และแต่งตั้งให้ท่าน และบุตรหลานของท่าน เป็น [[ปุโรหิต]] ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า และใน[[พระธรรมหนังสือเลวีนิติ]] บทที่ 21 ได้กล่าวถึงแบบอย่างความประพฤติที่[[ปุโรหิต]]จะต้องปฏิบัติชีวิตในความบริสุทธิ์ เช่น ห้ามแตะต้องศพ ห้ามแต่งงานกับคนต่างชาติ ห้ามแต่งงานกับหญิงที่เป็นมลทิน หรือหญิงม่าย ไม่ให้โกนศีรษะหรือหนวดเครา อย่าปล่อยผม ห้ามบุตรสาวของปุโรหิตเป็นโสเภณี เป็นต้น
 
ใน[[พระธรรมหนังสือกันดารวิถี]] บทที่ 16 ได้กล่าวถึง โคราห์ ชายเผ่าเลวีที่คิดกบฏต่อ [[โมเสส]] และ[[อาโรน]] และตั้งตนเป็น[[ปุโรหิต]]เอง แต่สุดท้าย โคราห์และพวก ก็ถูก[[พระเจ้า]]ลงโทษโดยการให้แผ่นดินสูบพวกเขาไป เป็นการยืนยันการทรงเลือกของพระเจ้าที่จะมอบตำแหน่งปุโรหิต ให้แก่ตระกูลของอาโรน
 
=== งานและหน้าที่ของคนเลวี ===
 
ใน[[พระธรรมหนังสือกันดารวิถี]] ได้กล่าวถึงหน้าที่ของเผ่าเลวี ที่แตกต่างจากเผ่าอื่น ๆ โดยให้มีหน้าที่ปรนนิบัติงานของสถานนมัสการ โดยแบ่งออกงานออกเป็น 3 กลุ่มตามวงศ์วานของเผ่าเลวี ดังนี้
 
* วงศ์วานเกอร์โชน มีจำนวนผู้ชายอายุ 1 เดือนขึ้นไปจำนวน 7,500 คน ต้องตั้งค่ายอยู่ข้างหลังพลับพลาด้านทิศตะวันตก โดยมีหน้าที่รับผิดชอบงานในพลับพลา ได้แก่ งาน[[พลับพลา]] งานเต็นท์ พร้อมเครื่องเต็นท์ แท่นบูชา และสิ่งของทั้งปวงที่เกี่ยวข้องกับสิ่งเหล่านี้ <ref>พระธรรมหนังสือกันดารวิถี บทที่ 3 ข้อที่ 21-26</ref>
* วงศ์วานโคอาท มีจำนวนผู้ชายอายุ 1 เดือนขึ้นไปจำนวน 8,600 คน ต้องตั้งค่ายอยู่ทางใต้ของ[[พลับพลา]] มีหน้าที่ดูแล[[พลับพลา|หีบพระโอวาท]] [[พลับพลา|โต๊ะขนมปัง]] [[พลับพลา|คันประทีป]] แท่นบูชาทั้งสอง และเครื่องใช้สถานนมัสการซึ่งปุโรหิตใช้งาน และม่าน <ref>พระธรรมหนังสือกันดารวิถี บทที่ 3 ข้อที่ 27-32</ref>
* วงศ์วานเมรารี มีจำนวนผู้ชายอายุ 1 เดือนขึ้นไปจำนวน 6,200 คน ต้องตั้งค่ายอยู่ด้านเหนือของพลับพลา มีหน้าที่ดูแลงานไม้กรอบพลับพลา ไม้กลอน ไม้เสา ฐานรองและเครื่องประกอบทั้งหมด เสารอบลานพลับพลา พร้อมกับฐานรองหลักหมุดและเชือกโยง <ref>พระธรรมหนังสือกันดารวิถี บทที่ 3 ข้อที่ 33-37</ref>
 
พระเจ้าทรงกำหนดให้คนเลวีทำงาน เมื่อมีอายุตั้งแต่ 25 ปีขึ้นไป จนกระทั่งถึงอายุ 50 ปีจึงให้หยุดปฏิบัติงาน ซึ่งแตกต่างจากเผ่าอื่น ๆ ที่มีกำหนดอายุทำงานตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไป และในขณะเดียวกัน พระเจ้าทรงนำคนเลวี ตั้งแต่เมื่ออายุ 1 เดือนขึ้นไป ในขณะที่ทรงนับคนเผ่าอื่น เมื่ออายุ 20 ปีขึ้นไป
 
=== สิ่งที่จัดสรรไว้ให้เลวี เลวีและปุโรหิต ===
ในพระธรรมหนังสือกันดารวิถี พระเจ้าทรงจัดสรรให้บรรดาปุโรหิต และคนเลวีนั้น ได้รับจัดสรรสิ่งต่าง ๆ จากบรรดาของถวายของอิสราเอลที่ไม่ได้นำไปเผาไฟ ให้เป็นสิ่งที่จัดไว้ให้แก่ปุโรหิต และคนเลวี นอกจากนี้ ยังทรงกำหนดให้อิสราเอล มีการไถ่บรรดาบุตรหัวปีของตนจากพระเจ้า เป็นเงิน 5 เชเขล ซึ่งส่วนนี้จะตกเป็นของปุโรหิต และคนเลวีตามสัดส่วนเช่นกัน
 
นอกจากนี้ ในการแบ่งดินแดนคานาอัน แม้พระเจ้าจะทรงยกเว้น คนเลวี ที่จะไม่ได้รับมรดกจากแผ่นดินคานาอันก็ตาม แต่ทรงกำหนดให้แต่ละเผ่าของอิสราเอล ได้จัดสรรหัวเมืองให้แก่คนเลวีตามขนาดของแต่ละเผ่า ซึ่งประกอบด้วยเมืองลี้ภัยจำนวน 6 เมือง และหัวเมืองอื่น ๆ อีก 22 เมือง<ref>พระธรรมหนังสือกันดารวิถี บทที่ 35</ref> โดยแบ่งตามวงศ์วานของเลวีดังนี้
* ตระกูลอาโรน (ตระกูล[[ปุโรหิต]]) ได้รับ 13 หัวเมืองจากดินแดนของ[[เผ่ายูดาห์]] [[เผ่าสิเมโอน]] และ[[เผ่าเบนยามิน]]
* วงศ์วานโคอาท ได้รับ 10 หัวเมือง จากดินแดนของ [[เผ่าเอฟราอิม]] [[เผ่าดาน]] และ[[เผ่ามนัสเสห์]]ครึ่งเผ่าในดินแดนคานาอัน
เส้น 65 ⟶ 57:
 
== ดูเพิ่ม ==
* [[พระธรรมหนังสือปฐมกาล]]
* [[พระธรรมหนังสือกันดารวิถี]]
* [[พระธรรมหนังสือโยชูวา]]
* [[ยาโคบ]]
* [[โมเสส]]
เส้น 73 ⟶ 65:
* [[ปุโรหิต]]
 
[[หมวดหมู่:เผ่าของอิสราเอล|ลเลวีลวี]]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/wiki/เผ่าเลวี"