ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร)"

เจ้าประคุณ'''สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวรเถระ ป.ธ.๙ถาวโร)''' [[เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์ (]][[วัดสัมพันธวงศาราม [[พระอารามหลวงวรวิหาร]]ชั้นตรี ชนิดวรวิหาร), กรรมการ[[มหาเถรสมาคม,]] [[คณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช]] <ref>ฉลองอายุวัฒนมงคล ๙๐ ปี สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (ถาวรมหาเถระ), [[http://www.watsamphan.com/oldpic/somdej90/]]</ref> มีวัตรปฏิบัติเรียบง่าย งดงาม น่าเลื่อมใส ดุจเดียวกับพระกัมมัฏฐาน ที่ครั้งหนึ่งเคยเดินธุดงค์ไปบนเส้นทางเดียวกับพระกัมมัฏฐานสาย[[หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต]] เน้นการปฏิบัติภาวนาพร้อมกับการปฏิบัติเคร่งครัดตามพระธรรมวินัย ก่อนจะหันเหชีวิตมุ่งหน้าสู่การเรียนพระปริยัติธรรมตามแนวทาง “คันถธุระ” จนประสบผลส่าเร็จสูงสุด ได้[[เปรียญธรรม ๙9 ประโยค]] และได้น้อมนำหลักธรรมค่าสอนของพระพุทธองค์มาสู่การปฏิบัติ อบรมสั่งสอนพุทธบริษัท บริหารการคณะสงฆ์ นำความเจริญรุ่งเรืองให้กับพระพุทธศาสนาโดยรวม<ref>สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร ป.ธ.๙), [[http://www.lib.ubu.ac.th/monkubon/file/MO54.pdf]]</ref>

สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร) เกิด ณ วันที่ ๒๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ ที่บ้านบ่อชะเนง ตำบลหนองแก้ว อำเภออำนาจเจริญ จังหวัด[[จังหวัดอุบลราชธานี]] (ปัจจุบันเป็น[[จังหวัดอำนาจเจริญ]]) โยมบิดาชื่อช่วย โยมมารดาชื่อกา นามสกุล ก่อบุญ เป็นบุตรคนที่ ๔ ในจำนวนพี่น้อง ๑๑ คน <ref>สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (มานิต ถาวโร ป.ธ.๙), [[http://www.watbankaobo.com/index.php?option=com_content&view=article&id=175:2010-01-03-14-55-42&catid=36]]</ref>

*บรรพชา พ.ศ. ๒๔๗๒ ที่วัดบ้านบ่อชะเนง ตำบลหนองแก้ว อำเภออำนาจเจริญ จังหวัด[[จังหวัดอุบลราชธานี]] (ปัจจุบันเป็น[[จังหวัดอำนาจเจริญ]]) โดยมีญาคูโม้เป็นพระอุปัชฌาย์

*อุปสมบท พ.ศ. ๒๔๘๐ อายุ ๒๐ ปี ณ พระอุโบสถวัดสัมพันธวงศ์ วันที่ ๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๐ โดยมีท่านเจ้าคุณ[[พระมหารัชชมังคลาจารย์มังคลาจารย์ (เทศ นิทฺเทสโก)]] ขณะดำรงสมณศักดิ์เป็นที่ พระรัชชมงคลมุนี เจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูสุวรรณรังษี (สุวรรณ ชุตินฺธโร) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูปลัดเส็ง ทินฺนวโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ (ภายหลังรับพระราชทานสมณศักดิ์ที่ พระเนกขัมมมุนี)

* พ.ศ. ๒๔๗๕2475 สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ได้เริ่มศึกษาพระปริยัติธรรมที่วัดอรัญญิกาวาส (วัดโพนแก้ว) อ่าเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม หลังจากที่บรรพชาเป็นสามเณรมาแล้ว ๓ ปี สอบได้ ดังนี้

* พ.ศ. ๒๔๗๖2476 [[นักธรรม]]ชั้นตรี

* พ.ศ. ๒๔๗๘2478 นักธรรมชั้นโท

* พ.ศ. ๒๔๗๔2474 เดินทางไปศึกษาเล่าเรียนต่อที่กรุงเทพมหานครและจำพรรษาที่วัดสัมพันธวงศ์ตลอดมา โดยส่าเร็จการศึกษาปริยัติธรรมทั้งแผนกธรรมและแผนกบาลี ดังนี้

*พ.ศ. ๒๔๘๐2480 เปรียญธรรม ๓3 ประโยค

*พ.ศ. ๒๔๘๑2481 เปรียญธรรม ๔4 ประโยคและนักธรรมชั้นเอก

*พ.ศ. ๒๔๘๔2484 เปรียญธรรม ๕5 ประโยค

*พ.ศ. ๒๔๘๖2486 เปรียญธรรม ๖6 ประโยค

*พ.ศ. ๒๔๘๘2488 เปรียญธรรม ๗7 ประโยค

*พ.ศ. ๒๔๙๒2492 เปรียญธรรม ๘8 ประโยค

*พ.ศ. ๒๔๙๙2499 เปรียญธรรม ๙9 ประโยค

*๕5 ธันวาคม ๒๔๙๙2499 เป็น[[พระราชาคณะชั้นสามัญ ]]ที่ '''พระอริยเมธี'''

*๕5 ธันวาคม ๒๕๐๗2507 เป็น[[พระราชาคณะชั้นราช ]]ที่ '''พระราชกวี'''

*๕5 ธันวาคม ๒๕๑๔2404 เป็น[[พระราชาคณะชั้นเทพ ]]ที่ '''พระเทพปัญญามุนี'''

*๕5 ธันวาคม ๒๕๑๙2519 เป็น[[พระราชาคณะชั้นธรรม ]]ที่ '''พระธรรมบัณฑิต'''

*๕5 ธันวาคม ๒๕๔๔2544 ได้รับการสถาปนาเป็น[[สมเด็จพระราชาคณะ]] มี[[ราชทินนาม]]ตามจารึกในสุพรรณบัฏว่า '''"[[สมเด็จพระมหาวีรวงศ์]] จาตุรงคประธานวิสุต พุทธพจนมธุรธรรมวาที ตรีปิฎกปริยัติโกศล วิมลศีลาจารวัตร พุทธบริษัทปสาทกร ธรรมยุตติกคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี อรัณยวาสี สมเด็จพระราชาคณะ"'''<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/00040365.PDF ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์], ตอนที่ 24 ข, เล่ม 118, วันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2544, หน้า 4-7</ref> "สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ รูปที่ ๗7 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์"