ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระอรหันต์"

== ลักษณะของพระอรหันต์ ==▼

พระอรหันต์ 2 คือ ▼

# พระวิปัสสนยานิก ผู้เจริญวิปัสสนาล้วน แล้วได้ฌานในภายหลัง▼

# พระสมถยานิก ผู้มีสมถะเป็นญาณ ผู้เจริญสมถะกรรมฐาน จนได้ฌานก่อนแล้ว จึงเจริญวิปัสสนาต่อ▼

พระอรหันต์ 4 คือ ▼

# พระสุกขวิปัสสก (ไม่มีญาณวิเศษใดๆ นอกจากรู้การทำอาสวะให้สิ้นไป (อาสวักขยญาณ) อย่างเดียว) อานิสงค์จากการที่ปฏิบัติวิปัสสนาเพียงอย่างเดียว▼

# พระเตวิชชะ (ผู้ได้วิชชา 3 คือบุพเพนิวาสานุสสติญาณ (รู้ระลึกชาติได้) [[จุตูปปาตญาณ]] (รู้จุติและอุบัติของสัตว์ทั้งหลาย)อันเป็นที่เกิดจากการเข้าใจในกฎแห่งกรรมอย่างแท้จริงจึงรู้เหตุการณ์ที่จะเป็นไปได้ทั้งสิ้น อาสวักขยญาณ (รู้ทำอาสวะให้สิ้น) อานิสงค์จากการที่ปฏิบัติวิปัสสนา และถือวัตร[[ธุดงค์]]▼

# พระฉฬภิญญะ (ผู้ได้อภิญญา 6 คือ[[ทิพฺพจักขุ]] ตาทิพย์ (คือฤทธิที่สามารถหยั่งรู้เหตุการณ์ใกล้ไกลได้ มีพระอนุรุทธะ เป็นเอกทัคคะ เลิศกว่าภิกษุทั้งหลายในด้านการมีตาทิพย์ คือสามารถมองเห็นโลกใบนี้ ราวกับ มองเม็ดมะขามป้อมบนฝ่ามือ) [[ทิพยโสต]] หูทิพย์[[อิทธิวิธี]] แสดงฤทธิ์ได้ (โดยเฉพาะ[[มโนมยิทธิ]]การแยกร่างและจิต เป็นฤทธิที่แสดงได้เฉพาะพระอรหันต์ประเภทฉฬภิญโญเท่านั้น ) เจโตปริยญาณ (ทายใจผู้อื่นได้) บุพเพนิวาสานุสสติญาณ (ระลึกชาติได้ ) และอาสวักขยะญาณ (ญานที่ทำให้อาสวะสิ้นไป) อานิสงค์จากการปฏิบัติวิปัสสนาและเจริญสมาธิจนได้ฌานสมาปัตติ▼

# พระปฏิสัมภิทัปปัตตะ (ผู้บรรลุปฏิสัมภิทา 4) คือแตกฉานในความรู้อันยิ่ง 4 ประการ ได้แก่ [[อัตถปฏิสัมภิทา]] ความแตกฉานในอรรถ [[ธัมมะปฏิสัมภิทา]]ความแตกฉานในธรรม [[นิรุตติปฏิสัมภิทา]]ความแตกฉานในภาษา [[ปฏิภาณปฏิสัมภิทา]] ความแตกฉานในปฏิภาณไหวพริบ ▼

# พระปัญญาวิมุต▼

# พระอุภโตภาควิมุต▼

# พระเตวิชชะ▼

# พระฉฬภิญญะ▼

# พระปฏิสัมภิทัปปัตตะ▼