ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระวรสารนักบุญมาระโก"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล r2.7.3) (โรบอต: แก้ไขจาก vi:Phúc âm Mark ไปเป็น vi:Phúc Âm Mark |
พุทธามาตย์ (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1:
'''พระวรสารนักบุญมาระโก''' (ศัพท์คาทอลิก) หรือ '''พระกิตติคุณมาระโก''' (ศัพท์โปรเตสแตนต์) ({{lang-en|Gospel of Mark}}) เป็น
[[ศาสนาคริสต์ยุคแรก|คริสตจักร
▲เขียนโดยผู้ไม่บอกนาม <ref>Stephen L Harris, Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985.</ref> แต่เชื่อกันทั่วไปว่าเขียนโดย [[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]] ซึ่งเป็นบุตรชายของมารี<ref>กิจการของอัครทูต 12:12</ref> (ที่ไม่ใช่พระแม่มารีย์) และเป็นลูกพี่ลูกน้องกับบารนาบัส <ref>โคโลสี 4:10</ref> [[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]ได้ร่วมเดินทางกับเปาโลและบารนาบัสในการเดินทาง เพื่อประกาศข่าวประเสริฐครั้งแรก เปาโลกล่าวถึง[[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]ในฐานะของเพื่อนในกรุงโรมและยกย่องการรับใช้ของเขาเป็นอย่างสูง เชื่อกันว่า ในสี่ของ “[[พระวรสาร]]” '''พระวรสารนักบุญมาระโก''' ถูกเขียนขึ้นเป็น[[พระวรสาร]]แรก ในช่วงก่อนสงครามกลางเมืองในกรุงโรม เพราะฉะนั้นพระธรรมเล่มนี้น่าจะถูกเขียนในราวค.ศ.55
วัตถุประสงค์ของ '''พระวรสารนักบุญมาระโก''' มีอยู่ 4 ประการ โดยประการแรกสำคัญที่สุดคือ
▲คริสตจักรในยุคแรกมีความเห็นตรงกันว่า เนื้อหาในพระธรรมเล่มนี้ถอดแบบมาจากคำสอนของเปโตร โดยเน้นที่การบันทึกข้อเท็จจริงของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จากลีลาการเขียนแสดงถึงการเขียนขึ้นอย่างเร่งรีบ ไม่ถูกผ่านการขัดเกลาให้สละสลวย ทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่า หลายเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างฉับพลันทันที การกระทำต่างๆที่ได้บันทึกไว้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งสังเกตได้จากคำว่า "ในทันใดนั้น" ถูกใช้มากกว่า 40 ครั้ง แม้ว่า '''พระวรสารนักบุญมาระโก''' จะมีความยาวน้อยที่สุดในบรรดาพระวรสารทั้งสี่เล่ม แต่ในบางเหตุการณ์กลับถูกบันทึกไว้โดยละเอียด นอกจากนี้ ยังมีบางบทที่ได้อธิบายถึงขนบธรรมเนียมของชาวยิวไว้ด้วย เพื่อให้ผู้อ่านชาวโรมันจะเข้าใจได้
ประการที่สองที่
▲วัตถุประสงค์ของ '''พระวรสารนักบุญมาระโก''' มีอยู่ 4 ประการ โดยประการแรกสำคัญที่สุดคือ [[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]ต้องการให้ผู้อ่านทราบว่า พระกิตติคุณคืออะไร นั่นคือการที่พระเยซูสิ้นพระชนม์เพื่อไถ่บาปของเรา ถูกฝังไว้แล้วเป็นขึ้นมาอีกครั้ง ดังนั้น[[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]จึงให้ความสำคัญของเรื่องราวตั้งแต่การสิ้นพระชนม์ จนถึงการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูมากกว่าเรื่องอื่น พระธรรมเล่มนี้มีทั้งหมด 16 บท ใน 10 บทแรก บันทึกเรื่องราวตั้งแต่พระเยซูรับบัพติศมา จนถึงเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งเป็นระยะเวลาประมาณ 3 ปี ในขณะที่อีก 6 บทที่เหลือ เป็นการบันทึกเรื่องราวช่วงสุดท้ายของชีวิตพระเยซู ซึ่งเป็นระยะเวลาเพียงแค่สัปดาห์เดียว แสดงให้เห็นว่า[[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]ต้องการเน้นว่า พระกิตติคุณคือหัวใจของพระธรรมเล่มนี้
ประการที่สาม
▲ประการที่สองที่[[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]ต้องการกล่าวคือ แม้ว่าพระเยซูเป็นพระบุตรของพระเจ้า แต่พระเยซูทรงเป็นมนุษย์ พระองค์มีความรู้สึกเหน็ดเหนื่อย หิวโหย อ่อนล้า ฯลฯ เหมือนกับมนุษย์ พระเยซูจึงทรงเป็นแบบอย่างในการตอบสนองต่อความรู้สึกต่างๆ ดังนั้นในฐานะของคริสเตียน ทุกคนควรเรียนรู้จากพระองค์และตอบสนองด้วยท่าทีอย่างเดียวกัน
ประการสุดท้าย
▲ประการที่สาม [[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]เขียนเพื่อหนุนใจคริสเตียนที่ถูกกดขี่ข่มเหง เมื่อพระเยซูทรงยืนหยัดในขณะที่ถูกต่อต้าน จะเป็นกำลังใจให้กับคริสเตียนที่อยู่ในภาวะเดียวกันได้
▲ประการสุดท้าย [[มาระโกผู้ประกาศข่าวประเสริฐ]]ต้องการให้ผู้อ่านทราบถึงฤทธิ์อำนาจของพระเยซู ซึ่งมีชัยชนะเหนือผี โรคร้าย และความตายได้
'''พระวรสารนักบุญมาระโก''' ใช้ “มาระโก” หรือ “มก” ในการอ้างอิง
เส้น 23 ⟶ 21:
2. การปรนนิบัติของ[[พระเยซู]] 1:14 - 9:1
3.
4. สัปดาห์สุดท้ายของ[[พระเยซู]] 11:1 - 15:47
5. [[การคืนพระชนม์ของ
== อ้างอิง ==
* Thai Holy Bible, Thailand Bible Society, 1998▼
* Walter A. Elwell, The Pocket Bible Handbook, Harold Shaw Publisher, 1997▼
▲Thai Holy Bible, Thailand Bible Society, 1998
▲Walter A. Elwell, The Pocket Bible Handbook, Harold Shaw Publisher, 1997
{{รายการอ้างอิง}}
เส้น 41 ⟶ 36:
* [[พันธสัญญาใหม่]]
* [[พระวรสาร]]
* [[ผู้นิพนธ์พระวรสารสี่ท่าน]]
* [[มาระโกผู้
{{คัมภีร์ไบเบิล}}
▲{{โครงศาสนาคริสต์}}
[[หมวดหมู่:
{{โครงศาสนาคริสต์}}
{{Link GA|pl}}
|